Eg våkna av alarmen. Eg blei sur og kasta den i gulvet. Eg var ikkje glad i å stå opp tidlig, men i dag måtte eg det. Eg skulle reise til den nye familien min. Eg var ikkje nervøs for eg hadde gjort det tusen ganger. Siden eg var 5år hadde eg reist rundt til forskjellige familier. No er eg 15 og går i 9. Klasse. Eg hater skulen. Eg har aldri fått lært meg alt skikkelig siden eg har reist rundt så mykje. Men det brydde eg meg ikkje om.
Eg tok på meg mørke og trange jeans og ein svart trang genser. Eg gjekk ned trappa. Fosterbroren min og fostermoren min satt ved kjøkkenbordet og spiste frukost. Fosterfaren min var allerede dratt på jobb. "Er du sulten?" Spurde fostermoren min ho heiter Anne-Lise. "Ja, litt" sa eg med ein trøtt stemme og satte meg ned ved bordet. "Det er dumt at du skal dra." sa fosterbroren min Martin og eg kunne ikkje bry meg mindre. "Ja sikkert."sa eg med ein likegyldig stemme og eg såg at Anne-Lise blei irritert. Dei hadde prøvd ganske hardt for å få alt til å funke, men eg var ikkje så lett og takle.
Det tuta utforbi. Det var sikkert barnevernet som skulle hente meg. Eg tok med meg alle tingene mine og Anne-Lise og Martin klemte meg og sa hade. "Eg håper virkelig at du snart forstår kor vanskelig det er å finne nye familier til deg heile tida!" sa Margaret ho hadde vert den som fant familier til meg siden eg var 5. Eg kjente ho godt no. "Eg trur den nye familien kommer til å holde ut ein god stund." Sa ho men eg hørte ikkje etter. Eg såg ut vinduet og hørte på musikk. "Kan du vere så snill og høre etter når eg snakker til deg!?" Ropte ho med ein irritert stemme. "Jada." Sa eg rolig og tok ut ørepluggene. "Den nye familien består av fire personer." sa og og fortsatte. "Du får to storebrødre." sa ho, men eg brydde meg ikkje særlig. Eg hadde aldri vert i ein familie der eg hadde hatt ein storebror og no skulle eg ha to. Eg tenkte på det ein stund også sovna eg.
Då eg våkna var vi framme. Eg gjekk ut og var kjempetrøtt. Eg såg på huset. Det var stort nytt og moderne. I hagen hadde dei ein trampoline og to fotballmål. Eg spilte fotball. Eg var ganske god også, eg hadde spilt siden 1. Klasse då pappa tok med meg. Det var ein ting vi delte i lag og virkelig elsket å gjøre i lag. Eg hadde fortsatte med fotball siden da. Eg var tenkte på mamma og pappa då mine nye fosterforeldre kom ut. Dei såg veldig snille ut. Bak dei kom det ut to gutter. Hjertet mitt begynte å banke fort. Den minste av dei var på min alder. Han var høg, kjekk, bra klesstil og så sykt snill ut, han var sikkert sån 15 eller 16. Han andre var også høg og kjekk men han var ca rundt 17-18 år.
~ dette var første del av "den nye familien" håper dere likte den!☺️ Sorry vist det er skrivefeil eg skriver litt fort..😁
YOU ARE READING
Bankende hjerter
RomanceHovudpersonen heter Isabel. Hun er et fosterbarn og må bytte familie fordi den forige ikke takler henne lenger. Hun lager mye trøbbel og liker nesten ingen av familiene hun blir plassert i, men når hun kommer til denne familien er det noe helt annet...