~မနက်ခင်းရဲ့ နေရောင်ခြည်ဟာ ပြတင်းပေါက်ဘက်သို့ ဖြာထွက်နေကာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ အလှတို့ပေါ် ထင်ရှားနေဆဲ
တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ အကြည့်တွေက ကပ်ခွာ ပုံစံတိုင်း ကပ်တော့မည့်တိုင်အောင် ကြည့်နေသူတစ်ယောက်
“မောင့်ရဲ့ အသက်က သိပ်ကိုလှတာပဲ”
အနမ်းလေးတစ်ပွင့်ချွေပြီး ရေမိုးချိုးရန်ထသွားတော့သည်
နေရောင်ခြည်ရဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် မျက်နှာကိုတိုက်ရိုက်ထိုးနေသည့် ထိုအပူချိန်ကြောင့် ခင်သက်မွန် တစ်ယောက် နိူးလာခဲ့သည်။
မျက်လုံးနှစ်လုံးပွင့်လိုက်သည်ချိန်သူမရှာနေသောသူ မရှိတော့ အိပ်ယာမှ ထမည်ဆိုကာ
“အာ အမလေး”
ထ လိုက်သော်လည်း ညက အရှိန်ကြောင့် သူမ ပြန်လှဲကျသွားတော့သည်။
“မောင် အစုတ်ပလုတ် ငါ ထတောင်မထနိုင်တော့ဘူး”
“ဘယ်သွားနေလဲမသိဘူး”
“ဒီမှာသူလုပ်ထားလို့ နာပါတယ်ဆို”
တတွတ်တွတ်နှင့် ပြောနေကာ အိပ်ယာပေါ်မှာငုတ်တုတ် ထိုင်လျက်
ရေချိူခန်းမှ ထွက်လာသော ယွန်းဝတီ တစ်ယောက် ခင်သက်မွန် ရဲ့ အပြောကိုနားေထာင်ကာ တဟီဟီနှင့် ခိုးရယ်နေသည်
ကျောပေး၍ ထိုင်နေသော ခင်သက်မွန် တစ်ယောက် ပြောချင်ရာတွေပြောနေလျက် အနောက်မှာရောက်နေသည်ကိုပင် မသိ
“လာပါစေအုံး တွေ့အုံးမယ် ဟွန့်”
“အဟမ်း အသက်”
“ဟာမောင် အစုတ်ပလုတ်”
“ဘာလို့လာဖတ်နေတာလဲ”
“ဖက်တယ်ကွာ ဘာဖြစ်သလဲ”
“နာနေပါတယ်ဆိုမှ လာဖတ်နေသေးတယ်”
“အသက်ကလည်း ချစ်လို့ ကြမ်းသွားတာပါ နောက်ဆို ညင်သာပါ့မယ်နော်နော်”
“ဟာမောင် ဘာကို နောက်တစ်ခါလည်း”
မျက်နှာကလေး နီရဲသွားကာ ပြောလာသောအပြုအမူက ပိုလို့တောင် ချစ်ဖို့ကောင်းစရာ
YOU ARE READING
//လွန်တာပေါ့မောင်ရာ// (On going)
Romance~~~ဝဲတက်လာတော့ မျက်ရည်များနဲ့ အသံဝဲဝဲတို့မှာ ဆုံးရူံးရမှာကို ကြောက်နေတဲ့ ကျွန်မ အသံတွေ ကျွန်မ မျက်ရည်တွေကို မောင်က ဂရုမစိုက်~~
