İkinci Şans

"Bölüm 7" Kıskanma

Leya - e ikisini aynı anda nasıl götürücez
Ülkü - Leya bunlar düşman değil, sadece ayrıldılar. Bizle arkadaş oldukları sürece de yan yana gelicekler mecbur.

"Kamp'a gitmek için toplanırlar. Elif, Naz, Ülkü, Yağız, Arda ve Leya, Efe'yi bekliyolar. Ve Efe yanında bir kızla gelir"
Efe - arkadaşlar tanışdırim, bu Zeyne-
Elif - ABLA?!
Zeynep - Elif?! Kardeşim?!
Herkes aynı anda - Kardeşim mi?
Zeynep - evet kardeşim, benimle tam 1 yıldır konuşmayan kardeşim.
Elif - ben mi seninle konuşmuyorum? Asıl sen beni yanında görmeye bile tahammül edemedin
Zeynep - neyse, aile meselelerimizi başka bi zaman başka bi yerde özel olarak konuşuruz. Şimdi kamp'ımıza gidelim, dimi Efe'cim
Naz - Efe'cim mi? Uzun zamandır tanışıyo sunuz herhalde, böyle cım'lı cim'li konuştuğunuza göre.
Ülkü - sevgili misiniz yoksa? (göz ucuyla Naz'a bakar)
Zeynep - yok canım, ne sevgilisi
(Naz hafifce sırıtır)
Naz - e hadi gitmiyomuyuz artık...
"Kamp yerine giderler"

Arda - burası güzel ya, buraya kuralım çadırları...
Ülkü - durun bi dakika!
Leya - noldu?
Ülkü - e burda sadece 4 tane çadır var.
Leya - nası ya?!
Yağız - ben diğerlerini koymayı unuttum herhalde..
Leya - aferin Yağız ya..
Arda - napıcaz şimdi?
Ülkü - ne yapıcaz, tabi ki ikişer halde uyicaz.
Zeynep - o zaman ben kardeşimle...
Arda - ben Yağız'la...
Leya - ben de Ülkü'yle uyurum o zaman..
Naz - hayır! hayır! hayır! Aslaa olmaz..
Efe - ben seninle uyumaya can atıyodum sanki
Naz - biliyoruz öyle olduğunu zaten, söylemene gerek yok
Elif - en iyisi ben araba'da uyiyim, Naz da Abl- Zeynep'le uyur, Efe de tek yatar artık
Naz - sen araba da nasıl rahat edicen?
Elif - ben alışkınım merak etme, (iç sesi; senin Efe'yle aynı çadırda uyumana izin verir miyim sanıyosun)
Ülkü - tamam o zaman bu sorun da çözüldüğüne göre, aşkım sen'le biraz yürüyelim mi şöyle
Arda - olur.. (el-ele uzaklaşırlar)
Zeynep - Elif sen de bi gelir misin bi dakika benimle..
Elif - tamam geliyorum... (onlar da uzaklaşır)
"Yağız hâlâ çadır'ını kurmaya çalışıyodur"
Leya - yardım lazım mı?
Yağız - fena olmazdı yani..
"birlikte çadır'ı kurmaya başlarlar, Efe ve Naz yalnız kalır"
Efe - eee, napıyosun görüşmeyeli?
Naz - hayatımı yaşıyorum işte, daha huzurlu daha mutlu. Sen ne zamandır tanıyosun Zeynep'i? Bu kadar yakın olduğunuza göre uzun zamandır sanırım...
Efe - evet, senle ayrılmadan 1 ay önce falan
Naz - biiir ay mı? (Şaşkın ifadeyle Efe'ye bakar)
Benim niye bundan haberim yoktu?
Efe - söylemeyi unutmuşum herhalde, ne bilim.
Naz - aynen ya, kesin unutmuşsundur..
Efe - noldu, sen Zeyneb'i kıskandın mı acaba?
Naz - ben sevdiğim insan'ı kıskanırım. Senin neyini kıskanıcam be... bunlar da nerde kaldı ya? Gelseler de bişeyler yesek, öldüm açlıktan..
"Naz ayağa kalkarken bi anda kan şekeri düşer ve Efe'nin üstüne düşer...