Peri bir sabah gözlerini nefret ettiği evde yankılanan sevinç çığlıklarıyla açmıştı. Bilmiyordu ki bu onun son kez bu evde uyanacağı son sabahı olduğunu.
Ben umudumu;
-her sabah daha iyi olacak diyerek kalkıp daha beter yatarken kaybettim...
...
Selamlar ve ben dayanamayarak ilk bölümü çoktan yazmaya başladım bile...
Multimediada Alp var. Alp kim diyenler için hemen kitaba geçiyorum :)
___________
Peri Doğan ( Atabey)'den
Sabah kalktığımda yaptığım ilk şey her zamanki gibi tavanla bakışmaktı. Kendileri bu yaşıma kadar bakmaktan çekinmediğim ve bana göre adının konulması gereken bir ilişkimizin olduğu şahsiyettir. Tavanı kişi biçiminden değerlendiren ilk kişi olarak da tarihe yazılmalıyım.
Kendi saçmalığımı kenara bırakarak yatakta doğrulup oturur pozisyona geldiğimde kollarımı açarak güzelce gerinmiş ve bedenimi en nihayetinde yataktan kaldırmıştım. Vakit kaybetmeden aşağıya inmem ve canım "ailem"e kahvaltılarını hazırlamalıydım. Kendileri kahvatı hazırlamaktan bile mahrum oldukları için o iş bana kalıyor malum.
Kendime acımaya başlamadan banyoya ilerlemiş her sabahki rutin işlerimi hallettim demeyi çok istesem de üşengeçliğim sağolsun sadece yüzümü suyla yıkamakla yetiniyordum. Tabii bir de dişlerimi fırçalıyorum, dişler önemli azizim.
Asla ama asla dişçiden korktuğum için dikkat etmiyorum saçmalamayın lütfen...
Aynen Peri korkmuyorsun, geçen yıl 3 ay boyunca ağzında kocaman bir boşlukla yaşadın kızım.
Ebubekir Sıddık beni rahat bırakır mısın? Ne bu acı günlerimi hatırlatma rutinin mi?
Lan niye her zaman bana saçma isimler takıyorsun? Nerde Abuzittin? En son ona takmıştın..
Şuan seninle uğraşamam, babam olan şahsiyet kalkmadan evden çıkmak istiyorum o yüzden kış kış lütfen.
İç sesimle atışmamı böldüğümde gerçekliğe dönmüştüm. Bakın gördünüz ne kadar da efendiyim, kovsam da incelikle kovdum. Ben işte ya bu dünyada tekim.
Kendi kendimi içimden övgüler yağdırırken bir yandan da odamdaki eskimiş dolabın kapağını açıp içinden elime geçen kıyafetleri aldım. Elime geçen dediğime bakmayın hep koyu renk hatta özellikle siyah ağırlıklı kıyafetlerim var. Renkli şeyleri bulmak için dolabın derinliklerine inmeniz lazım. Şuan da elime siyah crop ve beyaz eşofman altı gelmişti. Eh idare ederdi ama cropla duramazdım.
Babamın(!) üzerimde bıraktığı sanat eserleri daha geçmiş değildi bu yüzden siyah bir hırka daha almış üzerimdeki pijamalardan kurtulup çıkarttığım kıyafetlerimi giymeye başladım. Saçlarımı da tarayarak gelişi güzel bıraktığımda tamamdım. Adam olana çok bile. Kenarda duran ve asla ama asla içindeki kitapların oynamadığı çantamı da aldığımda odamdan sessizce çıkıp merdivenleri de aynı sessizlikte inmiş mutfağa yönelmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( bunu kıyafetleri olarak düşünün canlarım )
Evden sorunsuz çıkmanın tek yolu herkesten önce kalkmak olurken sonra da sorun etmemeleri ve benimle uğraşmamaları için kahvaltılarını da hazırlayıp çıkardım her zaman. Şimdi de öyle olmuş masayı güzelce hazırladığımda ağzıma zeytinden bir tane atmış kapıya adımladım bu sefer.
