PERİ MASALI - ᴳᵉʳᶜᵉᵏ ᵃᶦˡᵉ

|0.4|

Şimdi asıl olayların içine girmiş bulunmaktayız canlarım.. Keyifli okumalar dilerim :)

_________

Etrafında insanlar olurken yine de yalnız hissetmeyi kimseye anlatamazdım. Bunu zaten yaşayan bilirdi içindeki boşluğu; hep bu boşluğun geçmesini bekleyip, arayışa girerek olmayacak insanlara aldanıp yarı yolda bırakılmayı ancak yaşayan bilirdi.

Bu duyguları bana az da olsa unutturan tek kişi Alp olmuştu. Şimdi ise ona çok ihtiyacım olduğunu hissediyordum. Bu evde bu kadar kişinin içinde yalnızlığı iliklerime kadar hissediyordum.

(2 saat önce)

Ben arabadaki şoku yeni yeni atlatırken araba hayallerimin bile ötesinde büyük ve görkemli evin önünde durduğunda bildiğiniz ayran budalası gibi ağzım açık camdan eve bakıyordum.

Rezilliğin diz boyunda

Keser misin Şaziment?

Hayda bunda da cinsiyet değiştirdi

İç seslerin cinsiyeti mi olurmuş Allah aşkına? Gözlerimi devirip arabadan inmek üzere olan ikiliye uyarak kapıyı açmış ve inmiştim. Şimdi iç sese kızdık ama o olmasa salak salak eve görmemiş gibi bakışlarımı Azad Bey ve Bade Hanım fark edecekti. Karizmam çizilirdi ilk dakikadan ki karizma her şeyden önemlidir kardeş.

Yanımda duran bedenlerin varlığıyla kendi içimdeki sesleri kafamdan atarak bekledim. Sanki durumu çabuk kabullenmiş gibi önden ilerleyemezdim. Ne beklediğimi anlamış gibi tedirginlikle elini sırtıma koyarak kendisiyle beraber beni de ilerleten Azad Bey'e ayak uydurdum ki başka çarem var mıydı sanki?

Yan yana ilerleyen bizi kapıya bir kaç adım kalan kapıyı açan beden karşılamış ve gülümseyerek beklemişti. Üzerindeki kıyafetlerden az çok anlamıştım evin çalışanı olduğunu. Şaşırmadım açıkçası bu koca evde kesinlikle birileri olmalıydı yemek, temizlik gibi eylemler için.

Hoşgeldiniz diyerek içeriye girmemiz için kenara çekilen bedeni geride bırakıp eve girmiş durmaksızın yönlendirilmeme izin vererek kocaman bir odaya girmiştik. Gözlerim evi girdiğimden beri incelerken salon tahmin ettiğim odayı da hızla inceledim. Dışı kadar içi de modern bir zevkle döşenmişti.

Param var harcamasını da biliyorum havası veriyor

Bana da öyle geldi ama haklarını yemeyelim Şükufe çok güzel zevkleri var. Bayıldım bu dekorasyona ama asla dışa yansıtıp kendimizi rezil eder miyiz? Asla(!)

Koltuklara geçmemiz çok uzun sürmemişti ve şimdi sessizliğin hakim olduğu dakikaları sabırla sayıyordum. Ben asla sessizliği sevmez, sessiz olmayı da beceremezdim bir kere. Ufak bir öksürük sesiyle ezberlemeye yemin ettim kesin pahalılığı belli olan halıdan başımı kaldırmış dikkati kendine çeken Bade Hanıma bakmıştım.

" Biliyoruz bu durum hemen sindirilecek bir durum değil ama biz bize bir şans verip bizimle birlikte kalmanı isteriz"

" Kendini zorunda hissetme yavaş yavaş herşey oturur sadece bizi de anlayıp sonunda kavuştuğum kızımızın hasretini daha fazla yaşatmamanı istiyoruz"

Ne güzel konuşuyorlardı bee. Sanki kırılacak bir çiçekmişim gibi hissettirdiler yalan yok ama bu bana çok tuhaf geliyordu. Ben itilip-kakılmaya, hakaret işitmeye ve cezalandırılmaya alışıktım.

Sessizliğim onlarda ne etki yarattı bilmiyorum ama git gide yüzleri öyle bir düşüyordu ki durumu toparlama gereği duyup olaya el attım hızlıca.

" Ben, elimden geleni yaparım. Sizi suçlamıyorum asla çünkü benim kadar mağdur olan bir diğer kişiler de sizlersiniz ama ben size anlayış gösterirken sizden de aynısını beklerim"