Bir şey olduğunda hep kendini suçlarsın bazen. Konu senle alakalı olsun olmasın bir an düşünürsün benim yüzümden mi oldu diye. Bazıları benim yüzümden oldu hep aynı şeyi yapıyorum aptalın tekiyim ben tam bir gerizekalıyım diye düşünür. Bazıları da ne benim yüzümden olacak be umrumda değil kafasında. Ve en çok görüleni ise ikisi arasında kalmak ben mi yaptım hayır ben yapmadım... Yoooo evet ben yaptım... Hayır ya yapmadım olur mu öyle şey kafasında olanlarda var. Ama peki neden yaptım diye kendine soranlar var mı? Yok.
İnsanın ilk önce neden yaptığını sorgulaması gerekir. Az da olsa bazı akıllılar bunu yaparlar. Sorun sende bende onda bunda diye başlamaz. Sorun neden diye başlar.
"Deniz bey iyi tam zamanında yetişmişsiniz zaten" derin bir oh çektim benim yüzümden ona bir şey olmasını istemezdim. Elmas nefes alış verişlerini düzene sokup "Ne zaman odaya alırlar abimi"
"Birazdan odaya alırlar hiç merak etmeyin hanımefendi" dedi ve hemşire gitti. Korkuyla ameliyathanenin önünüde bekliyorduk ki denizi çıkardılar anestezi vermişlerdi sanırım hemşireler denizi odaya götürdüler bizde hemen arkasından gittik.
Odaya elmas ve diğerleri girdi bende tam odaya girecektim ki elmas önüme durdu. "Sen bir de utanmadan buraya mı gireceksin abim senin yüzünden vuruldu eğer sen olmasaydın abim şuan burada olmazdı tamam o çıkana kadar burda durmana izin verdim ama bu saatten sonra senin ne elefteria da ne de denizin yanında yerin yok şimdi defol git buradan ve bir daha karşımıza çıkma"
Doğru söylüyordu ben olmasaydım deniz vurulmayacaktı. Gözümden bir yaş damladı ve kapı yüzüme kapandı. Denizi seviyorum o belki beni sevmiyordur belki de ben gitmeliyim en azından onun için gitmeliyim. Hastane koridorunda gözlerimden akan yaşları umursamadan koşmaya başladım nereye gideceğim ile ilgili hiç bir fikrim yok ama ben yinede kalacak bir yer bulurdum çünkü evden çok fazla kaçmıştım. Sadece gözlerimi kapatacak ve biraz kendi düşüncelerimde kaybolacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YAZARDAN
Elmas denizin hemen yanındaki koltukta oturuyordu. Peri etrafına bakıyordu "Elmas Afra nerede". Savaş ve emrede onu onaylayarak elmasa döndü. "O Allah'ın belasını abimin odasına alacak değildim herhalde bir kişiyi daha kurban edemezdim" peri tam ayağa kalkacaktı ki emre omzuna hafifçe bastırdı. "Senin ne haddine afrayı kovmak bu gruptaki birine bile sordun mu ki afrayı kovuyorsun sen. Afra da bu grubun bir parçası biz nereye o oraya o nereye biz oraya bunu o küçük beyn-" savaş onu susturdu "Lafın gerisini getirme istersen emre. tamam elmas bir hata yapmış"
"Hala hata diyorsunuz onun yüzünden abim vuruldu ya bu saatten sonra onun bu grupta yeri yok" emre periyi tutmaya çalışıyordu "emre periyi dışarı çıkart" emre kafasıyla savaşı onayladı.
"BUNUN HESABINI SORACAM BEN SANA YELLOZ"
Emre perinin ağzını kapadı peri hala bir şeyler söyleniyordu ama sonunda emre onu dışarı çıkarmayı başardı
