Okurken bu sesi dinleyebilirsiniz Ben hep dinlerim huzurlu bir ses
:)
İçinizdeki korkuyla yaşarsınız hep ama buna yaşamak denemez. Korku bir çok sözlükte gerçek bir tehlikenin ya da bir tehlike olasılığının, düşüncesinin uyandırdığı kaygı duygusu diye geçer. Korku böyle bir şey değil. Korku; endişe demek, korku göz yaşı demek, korku daha sayamayacağım bir düzine kelime demek. Birde insanların dilinde şöyle bir kelime var " korkusuz" bu kelime külliyen yalan hiçbir insan korkusuz olamaz. Bu imkansız bir şeydir. O dedikleri korkusuzlukta dışardan "korkmuyorum ben ne yaparsanız yapın ben asla korkmam"diyen insanlar ama içten içe altına yapanlara korkusuz diyorlar.
Evet karşımdaki kişiden korkuyorum. ondan korkmamın bir nedeni var. Herkesin korkusunun bir nedeni vardır.
Eski sevgilim Can
Bana takıntılı psikopat, takıntılı şerefsiz adam. Hayatımın yarısını mahveden adam. Çok korkuyorum hem de çok.
"Merhaba sevgilim yoksa beni özlemedin mi" altdudağını alta doğru kıvırdı. Ben bir şeyler söylemek istedim ama sanki ağzımdan tek bir sözcük çıkarsa o eski günlere dönecekmişim gibi hissettim.
* Afranın günlüğünden bir sayfa *
05/07/2016
Bugün okuldan geldim ve onu gördüm okulda beni kesen çocuk. Annem hemen beni yanına çağırdı ve ilk darbeyi o gün aldım annemlerden " Kızım bak bu artık senin sevgilin" çok şaşırdım ama zaten benim sevdiğim bir çocuk vardı ve bu çocuk benden büyüktü ayrıca daha adını bile bilmiyordum. Annem elimi tuttu ve onun eline verdi elimi.
Bu gün bir kızın hayallerinin yıkılış günüydü.
Bu gün ihanetin ilk günüydü
şimdi bir yardım eli istiyorum bir gün bu günlüğü okuyacak kişi eğer yanında değilsem lütfen beni kurtar bu hayattan şimdi elimde bir kalem gözlerimde yaşlar yıkılmış hayallere ve hayatıma son veriyorum.
* GÜNÜMÜZ *
Keşke bu kadar olsaydı evet o gün intihar etmiştim ama yine beni yaşatıp o ellere vermişlerdi.
Can bana doğru bir adım attı ver bir adım daha hareket edemiyordum buna gücüm yoktu. Elini kaldırdı "BANA DOKUNMAAA" diye bağırdım ve koşmaya başladım arkamdan "Nereye gidersen git seni bulurum Janset" diye bağırdı
Evet çok korkuyorum çünkü o günlere dönmek istemiyorum.
Nereye gittiğimi bilmeden ağlayarak koşuyordum ki birine çarptım çok yüksek bir sesle " BANA DOKUNMAAA" diye bağırıp ayakta kalabilecek gücüm kalmadığı için duvar köşesine çöktüm.
Çok ağırdı bunları yaşamak. Kurtulmuştum ondan nerden çıktı yine bu şerefsiz yine. Güzel günlerim mahvolmaya mahkum. Bense kaybolmuşluğa mahkumum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
