18\11\2022
Odanın duvarına işlenmiş tarihe baktım, bu benim yıkımımdı, bu benim başlangıcımdı.
İçimdeki kor ateşin başlangıcı,güçsüzlüğümün toprağın altına girdiği gündü.
Toprağa giren sadece güçsüzlüğüm değil, koca cüssesiyle tapuda sığdıramadığım abimdi.
Ben Zümra Karakum.
Sahip çıkamadığım küçüklüğüm, kanayan dizlerim, dökülen göz yaşlarım.
Ben Alara Kuday.
Geçmişine sırtını dönen,Kuday soyunun kan bağı olmayan varisi,geleceğinin kuklası.
Ben kendini ayaklar altına almış yazarın intikam dolu yazdığı satırlardım, belkide sadece kini ve nefretiydim. Beni yazan parmaklarında tek hisetmediğim duygu sezgi ve güvendi.
Sahiya kendi zihnini susturamayan birisi için hiçte şaşırtıcı değildi.
Ben yazarın içinde bulunan tonlarca seslerden sadece biriydim ve ben yazarın kin dolu parmaklarından dökülen kötülükten ibarettim.
----------------------------------------------------
"Sahiden yapabilir miyim?" Karşıdaki rakibimin küçümseyici bakışlarını hissedebiliyordum.
"Sen artık Alara Kudaysın, başarmak zorundasın."
Dedemin sözlerini yok sayarak arkadan beni izleyen abime döndüm. Bakışlarında ki gurur duyan ifadeyi görmek beni mutlu etmeye yetmişti.
Ve ben Alara Kuday geçmişini toprağa gömerek onun üstüne geleceğim için fidan dikmeye o gün başladım.
.
.
.
.
.
.
Selam gençler!
Kitapta istediğimi veremediğimi düşünüyorum, baştan başlamak bence hepimiz için çok daha iyi olacak.
Konu aynı olsada işleyişi tamamen değiştireceğim için sıkılacağınızı düşünmüyorum.
Bu arada Son Kadeh adında yeni bir kurgu daha yayınladım onada göz atarsanız çok sevinirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanlı Mürekkep
HumorSoğuk hava yüzünden dışarıya verdiğim nefesim, sigara dumanı edasıyla iki dudağımın arasından firar etti. Yazar kahkaha attı bu kulakları uğultadan tarzdan bir kahkahaydı, beni sevmiyordu beni istemiyordu ama sanki tüm geçmişinin intikamını almak is...
