Soğuk hava yüzünden dışarıya verdiğim nefesim, sigara dumanı edasıyla iki dudağımın arasından firar etti. Yazar kahkaha attı bu kulakları uğultadan tarzdan bir kahkahaydı, beni sevmiyordu beni istemiyordu ama sanki tüm geçmişinin intikamını almak is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kanlı Mürekkep 11.Bölüm Zaafların Yönettiği Zihin
Do I Wanna Know?-Arctic Monkeys Keyifli Okumalar! &
Bazen hissedilen acı dile getirilemeyecek kadar yakıcı olur. Kalbinizin yangınına biri üfler tüm vücudunuzu sarar.
O an neyin önemi olur ki? Yangını başlatanın mı kor ateşinize üfleyenin mi?
Ateşi başlatanda bendim, ılık nefesimle yakanda.
Madem hissettiğim çaresizliği anlatamıyorum bile, çekeceğim acının celladı da ben olurum.
Bencil olup göz ardı etmek varken kim ister karşıdakini önemsemeyi.
Merhamet
Merhametsiz bir insan kırmayı önemsemez, sızlayan yaraya ayak basar umursamaz.
Bazen insan kendine de merhamet etmez, göz yaşlarını haykırışlarını bir başkası için feda eder.
Bazılarına da hayat merhametsiz olmayı öğretir, kalbini yüreğine gömüp, gözünü yummadan, yarını düşünmeden insanları parçalamayı öğretir.
Ben hangisiydim bilmiyorum.
Kim için bu kadar göz yaşı akıtır, kim için bu kadar kibirlenirim bilmiyorum.
Ben sadece severim, imkan olmadı diye sevmekten de vazgeçmem. İçimde bir yerde yeşertmeye devam ederim fidanları.
Ama eğer karşımdaki kişi yüreğimi hafifletmiyorsa bencil olmaktan çekinmem. Yakarım, yıkarım, hiç var olmamış sayar yüreğimde ki fidanları kendim çakmağa tutarım.
Ellerimden bırakmam ipleri.
Bunu da bana en iyi annem öğretti bu hayatta.
İnsanların zaafı olun ama kimseyi zaafınız yapmayın, bu sadece yenilginiz olur.
Ağrıyla kasılan bedenim gözlerimi açmamam için direniyor gibiydi. "Uyanıyor." Duygudan yoksun keskin bir ses işittiğimde yavaş yavaş kendime geliyordum.
"Kızın göz altlarına bak Anıl'dan daha hasta görünüyor." Dudaklarımdan huzursuz bir mırıltı çıktığında konuşan kadının sesini tanıyamadım.
Gözlerimi zorlukla aralandığında karşılaştığım ilk şey yeni yeni kendini gösteren şafaktı.
Yattığım yerden doğrularak sırtımı koltuğun sert yüzeyine dayadığımda görüşümde ki bulanıklık çözülmüştü.
"Sonunda uyanabildin sarışın." Az önce sesini duyduğum kadın tam karşımda ki koltukta oturarak alaylı bakışlarla beni izliyordu.
"Kimsiniz?" Sakin çıkan sesim onu şaşırtmış olsa da ben sadece düşünmek için bu kadar alttan alıyordum.
