Bölüm 3

644 28 15
                                    

Gözlerimi araladığımda karanlık bir yerde olduğumu fark etmem uzun sürmedi.Öksürmeye başladığımda yanımdaki tanıdık sesle doğrulmaya çalıştım.

"İyi misin?"

Arabayı kenarı çekti.Öksürmekten konuşamıyordum bile.Arka koltuktan elinde tuttuğu suyu ağzıma götürerek bana içirmeye başladı.Bu davranışlarına anlam veremiyordum neden yapıyordu? Daha geçen beni ölüme terk eden,şuan bana neden iyi davranıyordu? Bu düşünceleri daha sonra düşünmem gerektiğini aklıma kazıdım.

"Bir kaç gün dinlensen çok iyi olur, okula da bir kaç gün gelme,ufak bir baygınlık geçirdin ama şuan iyi gibisin kontrol amaçlı hastaneye gitmekte fayda var."

"Ben iyiyim hastaneye gitmemede gerek yok yine de teşekkür ederim."

Zar zor kurduğum cümleyle kapıyı açmaya çalıştım kapı açılmıyordu muhtemelen kapıyı kilitlenmişti.

"Hayır Taehyung en azından kontrol amaçlı hastaneye gidelim lütfen"

"Gerek yok ben iyiyim yinede sağol senden tek bir ricam var beni yurda bırakır mısın?"

"Peki ama bir şartım var madem hastaneye gitmiyorsun bir gün sana bakmamda sakınca olacağını sanmıyorum."

Artık beynim durmuş gibi hissediyordum neler oluyordu böyle? Bu düşüncelerden kurtulmam uzun sürmedi çünkü okul çıkışı ben bir işte çalışıyordum ve gece saat 12 ye kadarda aralıksız çalışıyordum işin kötü yanı ise üst üste izin günümüz olamıyordu ve yurdun parasını ödemem gerekiyordu.

"Duymadın galiba benim sizin gibi milyonluk evim yok benim tek bir yurt odam var ve orada da iki kişi yaşıyoruz sizin dediğiniz gibi biz bir eziğiz buna gerek yok beni yurda bıraksan da bırakmasanda senin benimle ilgilenmeni de istemiyorum ki ilgilensende okulda yanındaki ezikle gündeme gelmen senin için hiç hoş olmaz neyseki ben bu durumlara alışığım.Şimdi izin verirsen yurda gitmek istiyorum."

"Peki bana telefonunu verir misin en azından o zaman nasıl olduğunu öğrenirim ve merakta kalmam."

Zorluk çıkarmak istemiyordum kendimide çok kötü hissettiğimden zorlu bir şekilde eski model telefonumu cebimden çıkardım ve kendisini kaydetmesine izin verdim. Yol boyunca sessizlik hâkimliğine sürdürürken bu sessizliğe son veren Jungkook olmuştu.

"Geldik,her zaman bana yaza bilirsin Taehyung nerede olursam olayım hemen cevap veririm kendine dikkat et."

İçimden teşekkür etmek gelsede bu isteğimi bastırdım.Ufak bir tebessüm ile zar zor arabanın kapısını açarak ayağa kalktım ve yurda doğru yol aldım.Yarın daha kötü günün beni beklediğinide biliyordum buna rağmen yurt odama girerek yatağıma hızlıca atılıp uykuya dalmaya çalıştım ve başarılı da oldum kısa süre içinde uyudum.

Sabah uyanır uyanmaz yine öksürük krizim başlamıştı yine diyorum çünkü gece boyunca öksürmekten uyuyamamamıştım.Yataktan tam kalkacağım sırada telefonuma gelen mesajla komidinin üstünde duran telefonumu aldım mesaj "kurtarıcım♡" adlı birindendi bunun Jungook olduğunu anlamam uzun sürmedi demek kendini benim telefonuma böyle kaydetmişti. Saten rehberimde bir kişi vardı,yıllar sonra nihayet iki kişiye çıkmıştı.

.

Kurtarıcım♡:

Günaydın düne göre daha iyi misin?

Taehyung'um♡

Günaydın, evet düne göre biraz daha iyiyim ve teşekkür ederim.

Party | TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin