A:Hangi gözler?
M:O gözler işte. Şevkatli ve mükemmel bakan gözler. Sanki çok değerli bir şeye bakıyormuşcasına bakan gözler.
A:Sana öyle mi bakıyorum?
M:Evet, öyle bakıyorsun.
A:Hımm. Neden olduğunu biliyor musun peki?
M:Hayır. Bilmem mi gerek?
A:Evet, bilmen gerek.
M:Neden ki?
Aidan bana yaklaştı. Ben doğruldum ve bir adım geriye gittim. O da kalktı ve üstüme gelmeye başladı. Fısıltıyla konuşmaya başladı.
A:Çünkü sadece sana özel bu bakışlar.
M:Neden?
Ben duvara yaslanıp kafamı kaldırdım o da bana yaklaştı ve kafasını eğdi.
A:Sen benim için özelsin.
M:Ne gibi bir özellik?
A:Senden hoşlanıyorum.
Şaşkınlık içersinde ona baktım. Bunu beklemiyordum.
A:İlk televizyona çıktığında 7 yaşındaydın, ben ise 8. Seni o zaman tanıdım. Giderek senden hoşlanmaya başladım. Banktaki olayda zaten seni tanımıştım. Sadece iyi bir oyuncuyum. Sen beni daha yeni yeni tanıyorsun, o yüzden hemen cevap vermeni beklemiyorum. Bir düşün. Tamam mı?
Kafamı salladım ve dudaklarımız hafifçe deydi. Bunu hissetmiş olacak ki gülümsedi. Geri çekildi.
A:Şimdi gitmem lazım. Sen düşün, bana yazarsın. Kendine iyi bak.
Dedi ve içeriden eşyalarını topladı ardından kapıya doğru gitti. Bir şey unutmuş gibi geri geldi ve benim karşıma geçti. Yanağımdan öptü ve gülümsedi. Ben de gülümsedim. Kapıdan çıkarken el salladı ve kapıyı kapattı.
Donup kaldım ve koltuğa oturup düşündüm.
Onu, seviyor muydum?
____________________
Merhabalar.
Bir soru:
Şimdi mi sevgili olsunlar, yoksa biraz daha geçsin mi?
Cevabı bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aidan Gallagher~ Yeşil Gözler
FanfictionAçıklama👍 Bu hikayedeki - bazı şeyler hariç - herşey hayal ürünüdür. Gerekli yerlerde bilgilendirme yapılacaktır. Çok resmi oldu lan dlchdlxı. Neyse.