Aidan Gallagher~ Yeşil Gözler

4.Bölüm

Yakınlaşmalar:

Uyandığımda saate baktım. 6.34'tü. Fazla bile uyumuşum. Anlayacağınız üzere fazla uyumuyorum. Yatakta gerindim ve kalktım. Banyoya gidip işlerimi hallettim ve çıktım. Üstüme siyah tişört ile yine siyah cepli bir eşorfman giydim. Saçımı sıkı bir at kuyruğu yaptım. Aşşağı indim siyap spor ayakkabılarımı giyip dışarıya çıktım.

Aynı banka yürüyordum ve orda birisinin oturduğunu gördüm. Biraz daha yaşlaşınca onun Aidan olduğunu fark etmiştim.

Onun yanına doğru yürüdüm. Bankın yanından geçip önünde durdum ve biraz eğildim.

M:Yanınıza oturabilir miyim, Bay Gallagher?

Aidan gülümsedi.

A:Tabii.

Yanına oturdum.

M:Eee ne yapıyorsun görüşmeyeli, iyi misin?

A:Seni gördüm moralim düzeldi.
Dedi gülümseyerek.

M:Neden? Birşey mi oldu?

Ona endişeli bir şekilde bakarken o sadece bana gülümsüyordu.

M:Heyyy, dünyadan Aidan'a. Dünyadan Aidan'a. Cevap ver.

Aidan gözlerini kırpıştırdı ve bana baktı.

A:Üzgünüm, dalmış olmalıyım. Ne demiştin?

M:Aidan, iyi misin?

A:Evet. Niye ki?

M:Sen geldin moralim düzeldi dedin. Neden moralin bozuktu ki?

A:Arkadaşım, bana aşıkmış. Ben ona aşık olmadığımı söyleyince benim hakkımda yalan haber çıkartacağını ve herkese rezil edeceğini söyledi. Ben ona sadece onu sevmediğimi söylemiştim.

Aidan bana döndüğünde içim parçalanmıştı çünkü şuan tam bir yemeği önünden alınmış ve aç kalmış bir yavru köpek gibi bakıyordu. Bu olay onu kırmıştı. Ona kollarımı açtım. O da bana sarıldı. Kafasını göğsüme koydu ben de onun saçlarını okşadım.

M:Kendi hatası. Senin gibi birine böyle kötü davranmamalıydı. O arkadaşının adı ne?

A:Tegan

Tegan ha?

M:Tamam, ben icabına bakacağım.

Aidan kafasını kaldırıp bana soran gözlerle baktı.

M:Ne?

A:Ne yapacaksın ki?

M:Boşver.

Onu tekrar kendime çekip sarıldım. O da sanırım beni dinleyip boşvermiş olacak ki bana sarılmaya devam etti.

Bir süre sonra ayrıldım ondan.

M:Daha iyi misin?

Aidan sadece kafasını salladı ve gülümsedi.
Ben de ona gülümsedim. Sonra gülümsemesi soldu. Benim ki de otomatik olarak sönmüş oldu.

M:Hadi evime gidelim. Film falan seyrederiz iyi gelir belki.

Diyerek bileğinden tutup sürüklemeye başladım.

A:Orda arkadaşlarınla yaşadığını sanıyordum.

M:Sadece yakınlarımın bildiği, kafa dağıtmak için gittiğim bir ev var. Oraya gideceğiz. Hadii.

A:Beni eve atmaya bu kadar istekli olduğunuzu bilmiyordum, Milena Hanım.

Aidan alayla konuştuğunda kaşlarımı çatıp ona döndüm. Sonra ise alayla konuştum.

M:Tühh ya foyam ortaya çıktı.

A:Demi ama.

M:Aynen. Hadi Gallagher. Gidelim artık.

Aidan birşey demeden bileğindeki elimi tutup kendi eline koydu. Ona garip bir bakış atarken o ileriye bakıyordu.

A:Bana bakmak yerine yolumuzu gösterseniz iyi olur, Bayan Light

M:Tabii ki, Bay Gallagher.

Elini daha sıkı kavrayıp onu evime doğru götürmeye başladım.

Evime vardığımızda elini bıraktım ve anahtarla dış kapıyı açtım. Apartmandan içeriye girmek için tekrar elini tuttum ve onu sürükledim. Asansörün düğmesine basıp bekledim. İçeri girdik ve kapı kapandı. Asansör yavaş ilerliyordu ve çıkıcağımız kat 9.kattı. Düğmeye bastım ve elini bırakmadan beklemeye başladık.

A:9.kat mı? Daha yüksek bir kat yok muydu?

M:Hayır.

Bana baktı ve kıkırdadı. Ona baktım.

M:Neden güldün ki şimdi?

Aidan omuz silkti.

A:Bilmem.

5.kata geldiğimizi gördüm.

A:Bana iyi geliyorsun.

Hı?

M:Ne?

A:Dediğimi duydun. Bana iyi geliyorsun ve yanımda olduğun için de ayrı bir teşekkürler.

M:Birşey değil.

Aramızdaki sessizlik7. Kata kadar sürmüştü. Sonra ise konuşma gereği duydum.

M:Senin yanındayken mutlu hissediyorum, Gallagher.

Aidan'ın bana baktığını hissettim fakat ben kapıya bakıyordum.

Dinngg

Kapı açıldı.

Aidanın elini bırakmadığımı fark edip daha çok kavradım ve onu sola doğru çekiştirdim.

Kapımın önüne geldiğimizde Aidan'ın elini bıraktım ve kapıyı açtım. İçeriye adım atıp ayakkabılarımı çıkardım.

Ona baktığımda zaten bana baktığını gördüm.

İçeriyi gösterdim elimle.

Ayakkabılarını çıkartıp içeriye geçti. Arkasından ben de ilerledim.

O durunca fark etmeyip ona çarptım. Arkasını döndü.

A:Salonun nerde olduğunu bilmiyoum.

Ona yolu göstermek adına önden geçtim.

Salona vardığımızda ikümizde yan yana  kapalı olan televizyonun karşısına oturduk. Boş boş telwvizyonu seyrederken ikimizde aynı anda birbirimize döndük ve.

A:Birşey-
M:Birşey-

İkimizde sustuk. Gülümsedim, o da gülümsedi.

M:Önce sen.

A:Tamam. Birşey yapmayacakmıyız, boş boş oturuyoruz? Diyecektim.

M:Ben de birşeyler getirebilirim açsan, diyecektim.

A:Aç değilim.

M:O zaman ne yapalım?

A:Film aç, film seyredelim.

Kafamı salladım ve kumandaya uzandım. İnternetten güzel bir korku filmi açtım.

Korkunç bir sahne geldiğinde Aidan yerinden sıçradı. Kahkaha attım. O ise bana baktı garipserce.

A:Nasıl korkmuyorsun? Ve neden gülüyorsun?

M:Öncelikle, ölümden korkmuyorum. Yani en fazla ne olabilir diye yaşıyorum. Bu yüzden, ve film korkunç değil sadece jumpscare koymuşlar. İkinci olarak ise, Tanrım, çok komik görünüyordun-

Cümlemi bitirmeden tekrar kahkaha attım. Bu sefer bana gülümsedi. O kadar güzel baktı ki bana.

Gülmemi durdurdum fakat o hala bana gülümseyerek bakıyordu.

----------------------

Burda bitirdim hahahha. Yeni bir kitap yazıyprum five ile alakalı. Bu yüzden aksaklıklar olabilir. Bu kitabı kısa kesmeyeceğim. Şimdi hemen sevgili olmayacaklar yani. Biraz yakınlaştılad sadece. Alışıyorlar birbirlerine. Neysee baysss