19.Bölüm

583 63 30
                                    

Uraz elindeki telefon ile sabırsızca bedirhan dan gelicek olan haberi bekliyordu

7 8 saatir dicle ye ulaşamaması öfkesini ve korkusunu tetikliyordu

En çokta aras ın ona bir iey yapmasından korkuyordu uraz aras yüzünden resmen paronayak olmuştu

Aras... Sinem in kuzeni sinem ile o kadar yakın olduğunu bilmiyordu aras uraz ın nefes almasını bile istemeyecek kadar kin ve nefret içindeydi ve cezaevinde tutmak için elinden geleni yapıyordu hoş o yapmasaydı da uraz suçunu paşa paşa gibi çekerdi aras tan önce uraz çıkmak istemiyordu

sinem ölmüşken kendine yaşamayı reva görmüyordu

Bedirhan dan bile korkarken aras ona zarar verir diye dicle den nasıl korkmasındı

Müdürün zırvalıklarından biride dicleydi, ne gerek vardı psikologla konuşmamım o gelmeden önce daha az korkup sters yapıyordum benim yüzümden bir şey olur diye ve bazen de sinir oluyordum ona çok saftı hatta bu saflıkla nasıl psikolog olmuştu düşünmüyor değildi

babası saygın biri olduğu için ve kendi de çevresi tarafından saygı gösterilen biri olduğu için müdürün sayısız kıyaklarından biriydi dicle

Ama diclede psikolojisini düzeltmek yerine iyice bozuyordu o yüzden iyi yapmıştı onu sinirlendirmekle ama bu seferde dünden beri ulaşamayınca korkuyordu

Tamam istediği buydu yazmasın diye de engellemekte neydi 'sinirlendirdiysem sinirlendirdim daha az yaz mesela' diye kızıyordu dicleye ama kızdırırken de amacı yazmamasıydı

Uzun süredir ulaşamıyanca da ister istemez korkuyordu bir şey olur diye

Aslında dicle iyi kızdı sevimliydi de çok meraklıydı sadece uraz meraklı insan sevmem diye geçirdi içinden uraz ı asıl sinirlendiren diclenin onu engellemesiydi madem kızdı WhatsApp a girmeseydi saatler geömesine rağmen kaldırmıyor du engelli canı sıkılıyordu hapishane gözlerini etraftaki adamlarda gezdirdi kirli sakalları ile yayılarak oturanları konuşurken ki hallerine bakıp tekrar elindeki telefon a bakmaya başladı

Adamlara baktıkça içi daralıyor du kadınları da anlamıyordu bir adamla ömür mü geçerdi hiç iğrenç herifler diye geçirdi içinden

Burada yapacak bir şey olmayınca sürekli olarak dicle ile mesajları baştan tekrar okuyordu zaten cezaevinde başka ne yapılırdı ki en son mesajı attı saate baktı 15.02 üstteki saate baktığında 15.45 olduğunu görünce sinirle burnundna soludu telefonun saati bozuk diye içinden geçirip telefonu yatağın üzerine bıraktı

Dicle ile konuşmaması belkide daha iyidir böylede aras ona ulaşıp zarar veremez di zaten kendi yüzünden kız bıçaklanmıştı nerden bilsin ki bedirhan ın onu mekana çağıracağını özellikle de uyarmıştı dicleyi ama dinler miydi hiç

Hem aptal hem saf diye geçirdi içinden uraz dicleyi görmeyi çok istiyordu merak ediyordu yani neye benzediğini ufakta olsa ona karşı bir bağlılık mı denir sevgi mi denir çok ufak bir ley besliyordu ama o hissi de sineme aşık olduğunu ve konuştuğum tek kız o yokluktandır diye geçiştiriyordu

Sonunda kaldığı koğuşun kapısı açılıp sezgin telefon görüşmesi için uraz ı çağırmıştı uraz hızla yataktan doğrulup sonunda diyerek gardiyanın peşinden gitti...

Ve işte her şey o arada olmuştu uraz dicleye ulaşmak için bedirhanı aramak istemiş ve isteği onaylanınca gardiyanlar tarafından götürülürken karşıdan gelen avni yi görünce gardiyan ın boşluğundan yararlanarak saldırıya geçmişti

Gardiyanlar ise Avni nin üzerindeki uraz kaldıramamışlardı bile urazın gözü dönmüş bir şekilde avni den sinirini çıkarıyordu kafasını sayısız kere yere vuruşunda üç gardiyan başa çıkamamıştı ve destek istemişlerdi avni nin bilinci kapanırken hala güçlükle ayırmaya çalışıyorlardı

Uraz a elektroşok veren gardiyan ile urazhemen geri çekmişti kendini bi anlık duraksama ile hızla arkasını dönüp ani bir atak ile gardiyanın elindeki elektroşok u alıp gardiyanı itmişti koridor tam bir savaş alanına dönerken gardiyanlar uraz ı etkisiz hale getirmeye çalışıyordu uraz eline aldığı elektiği  avni ye verirken

Sırtında hissetiği acı ile duraksadı kulaklarını çınlatan silah sesi duydu ardından sırtından akan oluk oluk kan ile yere yığıldı

Gardiyanlar aslında hiç bir şiddete başvurmadan çekmeye çalışmışlardı çünkü daha öncede kavga ve olayları olmuştu uraz ın o zamanlar elektroşok u ve şiddeti seve seve gösteriyorlardı ama dicle bunu öğrendiğinde bir güzel azarlamış psikolog olduğunu belli etmiş ve korkutmuştu şimdi ise çekiniyorlardı uraz a zarar vermeye dicle ufak çıtı pıtı bir şey gibi görünse de gittiği yerlerde kendini belli ediyor taş üstünde taş bırakmıyordu

ama aras ın arkadaşı na pek sökmez di o yüzden Bilerek ve isteyerek bilerek ayırmaya bile çalışmadan elektroşok u basmıştı ama uraz onun boşluğundan yararlanıp onu itip elinden aldığında sinirle belindeki silaha sarılıp onu vurmuştu

Diğer destek olmaya gelen gardiyanlar uraz ın etrafını sararken yüzündeki gülümseme ile telefonundan aras a bana bir teşekkür borcun var diyerek göndermişti ve uraz ın başına toplananları iterek uraz ın başına geçmişti yapması gereken tek şey oyalamaktı nefes alamıyor açılın diyerek herkesi gönderirken kedisi ise sanki yardım ediyormuş gibi yarasına bastırılan tamponu kenara itip kanın akmasına izin verdi ......

AY PARÇAM ~TEXTİNG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin