AY PARÇAM ~TEXTİNG

2. Bölüm

Tamamen değiştirilmiştir.

Mental, ruh, psikoloji ne varsa hepsinde kötüyüm yorum okumak için yazayım dedim. ☁

Yorum yaparsanız beni çoook mutlu edersiniz <3

2.BÖLÜM

"Bu mu yani. " Diyerek çatık kaşlarla karşımda oturan adama döndüm.

"Staj için gereken ücret bu diye biliyorum. " Diyerek omuz silktiğinde kırmızı ojeli tırnaklarıma indirdi bakışlarını. pardon elimde tuttuğum paraya

"Az mı?" Diye sorduğunda aklımda dönüp duran tek şey buradan kalkınca yeni yaptıracak olduğum protez tırnaklarımın rengiydi.

"Yoo." Diye söylenip sırtımı sandalyeye yasladım. Elimdeki deste şeklinde ki parayı masaya bırakarak önümde duran fincanı kavrayarak bir yudum aldım.

"Aylık olarak gayet iyi. " Dediğimde karşımda oturan adamın gözleri seyirmiş ti. Görünüş olarak kaşsız hali kusma isteği uyandırsa da para konuşurken böyle bir hata yapmazdım.  Yani Umarım. Siyah gözleri, ince dudakları ve dağınık uzun saçları... Neydin sen dostum.

"Aylık mı? İş bitene kadar o para ile yetineceksin başka yok! "

"Bir katil ve aynı zamanda da psikopat bir deliye psikolojik destek vermemi istiyorsun değil mi? " Diye sorduğumda gözlerini sinirle kapatıp açmıştı.

"Uraz katil değil! " Diye sinirle söylendiğinde aklımda ki tek şey yaptıracak olduğum tırnağın rengiydi.

Şarap kırmızısını mı
yoksa mat siyah mı

"Anlıyorsun değil mi? " Dediğinde irkilerek ona dönmüştüm

"Ha Neyi! " Diye sorduğumda en son söylediği katil değil tarzı söylemlerini duymuştum.

" Bu para aylık değil. " Dediğinde yüzüme kondurduğum da "yaa" Diye mırıldandım.

"Demek haftalık. Çok incesin hayatım"
Diyerek öpücük attığım da "çattık ya. " Diye mırıldanmıştı.

"Bir bu, " Diyerek önümdeki parayı işaret etmiş "bir de urazı ikna ettikten sonra veririm. " Diye yeni bir teklif sunduğun da bu boş çabasına göz devirdim.

"Bir bu, bir uraz beye yazınca, bir uraz beyin yanına gidince, bir uraz beyi arayınca... Madem öyle her ilerleme kat ettiğinde alırım bir tomarını. " Dediğimde oflayarak etrafına bakındı. Tamam belki akranlarım ve meslektaşlarım. Bu paranın ancak yüzde yirmilik bir kısmını alıyordu. Ama bende bir ruh hastası ile uğraşacaktım yahu! Hem birde normal basit her meslektaşımın yaptığı bir iş değildi ki kat be kat daha zordu.

"Ulan kırk  bini ben her ay neremden çıkarıp vericem."   Tek kaşımı kaldırarak başımı hafifçe sağa doğru yatırıp kaldırdım.

"Amerika ya göndericektin onu unutma. " Dediğimde

"Unutur muyum hiç bir de okul masraflarını üstlenecektim... Çattık ya..." Dediğinde omuz silktim. Birde araba lazımdı bana ama bunu da söylersem kalp krizi geçirme olasılığı yüksek olduğu için riske atmak istemedim.

"Amerika'daki okul birde aylık ne var bunda! " Diye isyan ettiğimde

"Kesin ifade vericek inkar edip kurtulacak değil mi cezaevinden. " Sorusuna karşılık "suçsuzsa... " Diye yanıtladım.

"Amerika aramızda. Sadece aylık verdiğimi söyleyeceksin uraza" Dediğinde başımla onayladım.

"Benimle alakan yok bedirhan'ın B sini bilmiyor tanımıyorsun." Dediğinde yine başım ile onayladım.

"Telefon verilmesini sağlarım demiştin konuşabileceksin değil mi her an. " Dediğinde "evet." Diye yanıtladım.

"Başka... Başka... Beni tanımıyprsun benimle ala-"

"Tamam anladık onu ya. " Dediğimde başını salladı.  Zaten son iki buçuk saattir ne yapacağımızı ne diyeceğimi tek tek planlamıştık

"O zaman iş sende. " Demişti.  Elini sıkmam için uzatırken. "Benden başkasının da yapabileceğini düşünmüyorum. " Diyerek elini sıktım.

Sellam bugünlük bu kadar olsun mu?

Bölüm günü seçiniz pazar dolu Mahkum Hisler günü çünkü 💙

Doğum günleriniz 👉🏻

Görüşmek üzere ^^