THAT NİGHT

1.Bölüm. ~Sen!~

~Sen !~

14 Mayıs 2023

...

Her kesin vardır bir hikayesi.Hiç kimseye anlatamadığı, her hatırladığında canının yandığı, unutmaya çalışıb da unutamadığı bir hikaye...

Benim de bir hikayem var.Ya da "bizim" mi demem gerekiyor?Bak işte onu hiç bilmiyorum...

Benim hikayem bir hata ile başladı.İlk başlarda hayatımı mahv ettiğini düşündüğüm, ama zamanla bunun yeni bir hikayenin başlanğıcı olduğuna inandığım bir hata...

Bu hikayenin tek suçlusu ben değilim...Ama bildiğim tek bir şey var:
Bu hikayenin bir tek masumu var-oğlum.Oğlum Umut Tiryaki...

Ben Tuananaz Tiryaki 26 yaşındayım.Ünlü bir hastanede Cerrah olarak çalışıyorum.Bir oğlum var.İsmi Umut.Onu canımdan daha fazla seviyorum.Hayattaki tek varlığım.Umudum, herşeyim, herkesim...

Umut 4 yaşında.Daha küçük olmasına rağmen çok zeki.Ben onun yaşındayken konuşamıyormuşum bile.Bu huyu bana çekmemiş...Ona çekmiş sanırım.Aynı ela gözlerinin çektiği gibi...

Saat(07:00)

Alarmın sesi ile uyandım.Umut yanımda masum bir şekilde uyuyordu.Yanaklarına sulu bir öpücük kondurub yatakdan çıktım.2 saat sonra işe gitmem gerekiyordu.Banyoya geçib duş aldım.Sonra makyaj masasına geçib saçımı ve makyajımı yaptım.En sevdiğim çilekli rujumu sürdüm.Evet cilt kreminden sonra ilk ruj sürüyorum.Garip değil mi?
Eyeliner'imi alıb gözlerime dikkatlice sürdüm.Bozulmasından nefret ediyorum sinir bozucu.Kipriklerimi de yaptıkdan sonra masadan kalktım.Saçlarımı da zaten düzleştirici ile düzleştirib arkadan sıkı bağlamıştım.Böyle yapınca aşşırı havalı oluyorum.

Çantamı alıb sessizce Umut'a yaklaştım hala uyuyordu.Daha uyanmasına 2 saat vardı 10:00 da uyanıyor.Zaten birazdan bakıcısı da gelir.Evet ben işde olduğum için Umuta bakıcı bakıyor.Umut da çok iyi anlaşıyor zaten Ülkü ile.

Ben de çok seviyorum.Bakıcı dememe bakmayın.Çok yakın , hatta tek arkadaşım.5 yıl önce tanışmıştım onunla.Zor zamanlarımda hep yanımda oldu.Yaşadıklarımı kimseye anlatmazken bir tek ona güvenib ona anlattım.O da anlayışla karşıladı beni...

Umudu tekrar her iki yanağından  öpüb odadan çıktım.Ne yapim ? Çok seviyorum...

Saat(12:00)

Saat 12'de hastanedeki odamdaydım.Bu gün işler çok yoğundu.Bir sürü hastam var.Aslında her biriyle ilgilenirken  çok yoruluyorum.Ama bir yandan da çok iyi geliyor.İnsanları iyileştiriyorum.Mükemmel ve ötesi bir duygu...

Odada hastalardan birinin raporlarını incelerken asistanım Alisa odaya girdi.

*Hocam ,bunlar yeni hastaların raporları .*

*Tmm bırak masaya, Alisa*

*Çıka bilirmiyim ,Hocam?*

*Evet*

Alisa gittikden sonra saate baktım 12:50 olmuştu bile.Artık öğlen yemeğinin zamanı gelmişti.Kalkıb kantine gidecektim ki, kapıda Yağızın asistanı ile çarpışdım.

*Çok özür dilerim, Tuana hocam.*

*Sorun değil*

*Yağız hoca sizi odasında bekliyor.*

*Tmm*

Odamdan çıkıb Yağızın odasına doğru yol aldım.Yağız hastanenin sahibiydi.

İçimde garip hiss vardı.Anlam veremediğim bir hiss...

Odanın kapısının önünde durub kapıya iki defa elimle vurdukdan sonra Yağızın *Gel* demesi ile odaya girdim.

Odaya girdiğimde odada bir kişi daha vardı.Sandalyede sırtı bana dönük oturuyordu.Gömleği yoktu.Takmadan Yağıza selam verdim.

*Tuana, senden bir ricam olucak.Gördüğün bey efendi çok yakın bir arkadaşım.Vurulmuş.Kurşunu çıkarmış,yarayı dikmişler,ama şu an kanaması var.Yarayı sarıb hiç kimseyede bundan bahs etmezsen sevinirim.*

Hiç mantıklı gelmemişdi,ama Yağıza saygı duyduğum için kıramadım.

*Yarası nerede?*

*Karın boşluğunda*

Yağızın önünden yardım çantasını alıb adama doğru yürüdüm.Bana bakmıyordu sanırım.Ben de yüzüne bakmadım.Gelib tam da oturduğu sandalyenin karşısında dizlerimi kırıb yere çöktüm.Böyle daha rahat yapa bilirdim.Çantanın içinden gerekenleri alıb sterilize yaptım.Yapılmış dikişler patlamışdı, yara kanıyordu.İlk önce yarayı temizlemeye başladım.Yarayı temizlerken gözüm bir şeye takıldı.

Gördüğüm şeyle kaskatı kesilmiştim.Elimdeki spirt kutusu yere düştü.Bu dövme...kolundakı dövme...nasıl olur?

Bu doğan kuşu dövmesi...

Öylece dövmeye bakıyordum.Kutunun yere düşmesi ile kutunu eğilib götürmek istemişdi.Eğilib kutuyu alırken onun da kaskatı kesildiğini fark ettim.Sadece dudaklarının arasından çıkan lafı duya bildim.

*Çilek kokusu...*

Dövmeye takılıb kalmıştım.Kafamı kaldırıb ona bakamıyordum bile...Sonra bir şey oldu.Benim çenemden tutub kafamı kaldırması ile göz-göze geldik.

Onun *Sen!* demesi ile gözlerimi ondan kaçırdım...

Devam edecek♥
Destek için yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın