~Umut~
Ben bir hata yaptım.Aff
edilir bir şey değil biliyorum.Ama yaptım...
Her kes hata yapar.Ben de yaptım...
Olmuşla ölmüşe çare yok der'ler.
Eğer hatamın karşılığı şu an yanımda uyumuş şu
tatlı varlık olduğunu bilseydim bu hatayı defalarca yapardım.
Zamanı geri alsak, bir daha olsa yine yapardım.
Hayat ne kadar garip,7 ay öncesine kadar bu yaptığımı bir hata olarak görüyordum.Amma şimdi "yine olsa yine yapardım" diyorum.
Hayat işte...
Yanımda uyumuş oğluma baktım.Çok tatlı uyuyordu.Kokusunu içime çektim.Bu kadar harika olamazdı kokusu.
Hala inanamıyordum. Yanımda uyumuş şu tatlı varlığın benim oğlum olduğuna inanamıyordum.
Baş parmağı küçük eli ile tutmuş uyuyordu.İlk elimi çıkarmaya çalışsam da ağlayacak gibi olduğunu gördüğümde çıkaramamıştım.
***
Zor bir doğum olmuştu.Kurtulma şansı yoktu bebeğimin.Ama Allahın mucizelerinden biri işte.
İkimiz de sağ-salimdik.
Çok korkmuştum.Onu kayb edeceğim için çok korkmuştum.Bundan önce hiç bir şeyi kayb etmekden hiç bu kadar korkmamıştım.
Hiç yaşamadığım duyguları yaşamıştım.
Kayb etme korkusu,sevinç,mutluluk...Ve daha fazlası...
Öyle garipti ki...Ama güzel bir duygu şu son yaşadığım.
Oğlumun küçücük ellerini öptüm.
Küçük bey bana bir gün bir duygu öğretmişdi.
Sanırım bu annelik duygusu
Ondan öğreneceğim çok şey var daha...
O bana anneliği öğretecekti....
Hello millet.Uzun aradan sonra bölümmm.
Bence çok güzel bir bölüm oldu.Diğer bölüm asrlar sonra jsjsjs.
Hadi Hoşcakalın :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THAT NİGHT
Romansaİnsanlar fazla hata yaparlar.Çünkü hatasız insan olmaz.Bazı hatalar insanların hayatlarını mahv eder,bazı hatalar ise yeni başlangıçlara vasiteçi olur... Peki bu çiftin yaptığı hata onların hayatını mahv mı edicek? Yoksa bir yeni başlangıç mı olucak...
