لحم نى

البارت الرابع عشر

ربنا لا تواخذنا إن نسينا او اخطأنا
14
لحم نى
البارت الرابع عشر
دولت بصت لغادة و قالت : عاوزة شقة لغادة ، تبقى مرسى ليها وسطنا ، و يوم ماتحب تيجى تبقى عارفة انها جاية بيتها مش جاية ضيفة
غادة بلخبطة : ايوة .. بس انا مش من حقى انى اخد حاجة زى كده
دولت بخجل : دى وصية عمك الله يرحمه
ممدوح باستغراب : رغم انى كنت ناوى من نفسى انى اعمل الحكاية دى ، بس دى اول مرة اعرف ان بابا الله يرحمه وصى بحاجة زى كده
دولت : لا يا ابنى ، ابوكم وصانى انى اخلى غادة وسطيكم على طول و لازم يبقى لها مرسى معاكم حتى بعد جوازها
غادة : ايوة بس مش لدرجة انى يبقى لى شقة .. مش من حقى ، و عمرى ما هقبل ان ده يحصل ابدا
علية : انتى ممكن تبيعى شقة عمى يا غادة و بتمنها يبقى ليكى شقة بتاعتك فى بيت بابا ، و اهو من ناحية تبقى وسطينا و من ناحية تانية ماتحسيش انك فى مكان مش بتاعك
ممدوح : شوفى اللى يريحك يا غادة و انا هعملهولك
غادة بصت لدولت و قالت : خايفة لا ارجع تقيلة و حد يرفض وجودى من تانى
دولت بتردد : متهيالى ان الاوان انى اقول لكم على الحكاية كلها
علية بفضول : حكاية ايه يا ماما
دولت التفتت لغادة و قالت بتردد : اسمعى يا غادة ، انا يمكن اكون حملتك ذنب انتى مالكيش ذنب فيه ، حملتك ذنب امك و غلطتها اللى غلطتها فى حقى زمان و خلتنى كرهتها و كرهت كل حاجة تخصها ، لحد ما ماتت الله يرحمها هى و ابوكى ، و رغم انك وقتها صعبتى عليا لانك اتيتمتى و فقدتيهم هم الاتنين مع بعض ، بس عمرى ماقدرت انسى انك بنتها
غادة باستغراب : امى انا يا مراة عمى .. طب و ماما عملت لك ايه خلاكى تكرهيها بالشكل ده
دولت بشرود : خلت عمك يطلقنى و يتجوز عليا
علية : ايه يا ماما الكلام ده ، بابا طلقك امتى ، و كمان اتجوز عليكى ، امتى حصل الكلام ده و ازاى و احنا مانعرفش
دولت بحزن : بعد ما ولدت ابراهيم ، انشغلت بيه و بممدوح ، و ما انكرش انى يمكن اكون اهملت فى نفسى و فى ابوكم ، لكن كان غصب عنى ، انا طول عمرى و انا يتيمة لا اب و لا ام و لا حتى اخوات ، و لا حد يقوللى سرك و اللا ضرك ، كنت بعمل حاجة بنفسى و لنفسى من غير ماحتى حد يحاول يسرى عنى بكلمة
انشغلت بيكم و بطلبات البيت ، و وقتها كانت مراة عمكم جابت غادة ، عمكم كان ايده فى ايدها فى كل حاجة ، كان بيرجع من شغله يادوب يغير هدومه و يدخل يساعدها و كان بيجيبلها كل طلبات البيت و هو راجع من شغله .. يعنى كان مستتها على الاخر ، فى الوقت اللى انا كنت بشيل ابراهيم على قلبى و اجرجر ممدوح فى ايدى و انزل اجيب طلباتى و ارجع و انا مش قادرة اخد نفسى عشان ابوكم كان بيرجع من شغله بعد المغرب ، فماكانش ينفع استناه طول الوقت ده عشان يجيبلى طلباتى
و اخرة المتمة .. جت امك يا غادة فى يوم كان عمك عازمهم على الغدا عندنا ، و كنت طول اليوم واقفة بطولى على حيلى رغم لخمة العيال و عاملة اكل اصناف و اشكال و الوان ، و كنت لابسة عباية بسيطة ، و طرحة على راسى ، و طول عمرى ماكنتش بحب المكياچ و لا الاحمر و الاخضر ، فيادوب كنت غاسلة وشى ،  راحت رمت كلمتين قدام عمك انى هاملاه و هاملة روحى ، و انى مش عارفة ابسط جوزى و اشوف طلباته
و لما قلتلها ان ابراهيم لسه صغير و كمان ممدوح ، قالتلى طب ما غادة اهى من عمر ابراهيم ، و رغم كده رجعت لوزنى و شياكتى و حلاوتى ، و واخدة بالى من روحى و جوزى
و قالتلى بالحرف الواحد قدام مصطفى الله يرحمه و يسامحه : لا يا دولت ، انتى كده لخمتى نفسك جامد بالولاد ، و مش فاضية لطلبات جوزك ، مانتيش اول واحدة يبقى معاها ولاد عشان اللى انتى عاملاه فى روحك ده ، و الصراحة اللى يشوفك برة البيت و انتى بتتكلمى مع اى حد .. يفكرك برنسيسة فى بيتك لكن مايشوفكيش خالص فى البيت و انتى متبهدلة كدة و مهملة فى روحك ، كده مصطفى من حقه انه يشوف روحه و لو حب يتجوز اشوفله واحدة كده تدلعه و تشوف طلباته اللى انتى مش عارفة تعمليهاله و خلتيه عجز و شال الهم قبل الاوان
دولت بمرارة و دموعها مغرقة وشها : و عمك زى مايكون ماصدق و قاللى انه فعلا محتاج يتجوز ، فى الاول فكرته بيهزر ، لكن لقيت امك يا غادة فعلا جابتله واحدة صاحبتها كانت متطلقة و عندها شقة و جوزتهم 
و طبعا مصطفى كان متطمن انى ماليش حد يقف قصاده و لا يلومه و لا يعاتبه على جوازه عليا ، مهما السنين عدت و مرت مش هنسى ابدا يوم جوازه ، لما عمكم و مراته جم خدوه من وسطنا عشان يروح لعروسته ، و لما انهرت يومها و قلتله من غلبى و وجعى طالما هتتجوز طلقنى .. و بدل ما اصعب عليه و اللا حتى يفكر فى بيته و عياله .. رمى عليا اليمين و سابنى و مشى معاهم
ممدوح بذهول : ازاى الكلام ده ، اومال فين مراته دى .. احنا عمرنا ماسمعنا عنها
دولت بسخرية : طلقها بعد اسبوع واحد من جوازهم
ممدوح بصدمة : بسرعة كده
دولت بتهكم : ايوة .. لما اكتشف ان العروسة كانت عملاه كوبرى عشان تقدر ترجع لجوزها اللى طلقها تلت مرات
ممدوح باستنكار : تقصدى محلل
دولت بتنهيدة : ايوة
غادة : و ماما كانت عارفة الكلام ده
دولت بتنهيدة : و ابوكى كمان كان عارف
غادة بصدمة : معقول الكلام ده
علية : طب و بابا كمان كان عارف
دولت : الله اعلم ، بس هو قال انه ماكانش يعرف ، و حصلت بينه و بين عمكم و مراته مشكلة كبيرة ايامها بسبب الحوار ده و قعدوا فترة ماكانش فى مابينهم كلام لحد مارجعوا اتصافوا من تانى
علية : و انتى سامحتيه يا ماما بعد كل ده ازاى
دولت بتهكم : و مين قال لكم انى سامحته ، لحد النهاردة ماقدرتش انسهاله ، بس ايامها جابلى شيخ قعد يتكلم معايا فى الحلال و الحرام ، و انه ماعملش حاجة حرام و انه حقه يتجوز و انه شرع ربنا و انه ما اجرمش و كلام كتير من ده ، عصرت على روحى ليمونة عشان خاطركم
و وافقت ارجعله ، و خصوصا بعد ما كنت عرفت كمان وقتها انى حامل فيكى ، و الشهادة لله ابوكم معاملته معايا اتغيرت من يومها ، بس انا كمان اتغيرت
مابقيتش دولت الهبلة بتاعة زمان ، بقيت انتهز كل فرصة انى اامن روحى ، و استغل كل قرش يقع تحت ايدى عشان ما ابقاش ضعيفة قدامه و لا قدام اى حد
ممدوح : بس القوة عمرها ما كانت بالفلوس لوحدها
دولت باصرار : الفلوس كانت مشكلتى الوحيدة وقتها ، كان نفسى يبقى معايا اللى يغنينى عن ابوكم .. ساعتها ماكنتش فضلت يوم واحد على ذمته و كنت سيبته قبل ما يرمينى زى الكل/بة و لا كنت وافقت ابدا انى ارجعله من تانى بعد ما خلانى حسيت انى عايشة طول عمرى معاه و انا رخيصة و ماليش تمن ، لو كان معايا وقتها اللى يغنيني عنه ، كنت خدتكم و بعدت و ماخليتهوش يشوف ضافر حد مننا تانى ، الفلوس وقتها كانت مشكلتى الوحيدة ، هى اللى خليتنى اتنازل عن وجعى و كرامتى و ارجعله من تانى بعد ما رشق سك/ينة غدرة فى ضهرى و انا مأمناله و مش مدية خوانة ، كنت بستخسر اجيب لروحى ايشارب عشان ما اقصرش معاه و لا معاكم ، لكن جزائى فى الاخر انى خدت ضر/بة على نافوخى كانت فى مق/تل ، لكن بعد كده كانت الضربة دى السبب انها فوقتنى و عرفتنى انى هبلة و استاهل كل اللى اتعمل فيا
غادة بذهول : طب ليه ماما عملت كده
دولت بسخرية : كانت عاوزة تحل مشكلة صاحبتها اللى كانت عاوزة ترجع لجوزها ، بس مافكرتش ان الحل ده كان على حسابى و حساب بيتى و ولادى ، ماهمهاش انها شرخت علاقتى بجوزى لباقى عمرنا و لا انها وجعت قلبى و كسرته ، و لا حتى فكرت فى رد فعل سلفها يوم مايعرف الحقيقة
ما اتهزتش لحظة لما رمى عليا اليمين و خرج معاهم ، بالعكس .. قالتلى بكل برود .. استفدتى ايه من اللى عملتيه ، اديكى خربتى على نفسك ، و اكن انا اللى عملت كل ده ، او انى كان المفروض افرح و اروح معاهم كمان احضر الجواز
غادة : طب و بابا
دولت : ماتزعليش منى يا بنتى ، بس ابوكى ماكانش عنده شخصية قدام امك ، كان بيحبها لدرجة انه مابيفكرش غير انه يرضيها و بس
غادة بصت لابراهيم و قالت بفضول : انت كنت عارف الكلام ده
ابراهيم : ايوة
ممدوح بذهول : و اشمعنى انت اللى كنت عارف
ابراهيم : سمعتهم مرة بيزعقوا مع بعض وقت ماعمى و مراته ماتوا ، و كانت ماما بتقول لبابا : اوعى تفكر انى نسيت ان هم السبب فى جوازتك اياها و اللا نسيت انك طلقتنى بسببهم و لا الكلام اللى اتقال عليا يا مصطفى
بعد ما الدنيا هديت شوية ، سالت ماما عن اللى سمعته ، و حكتلى اللى حصل ، بس بعدها نبهت عليا انى ما اجيبش سيرة الموضوع ده تانى ابدا ، و لا حتى لغادة
و عشان كده كنت بديها العذر فى ضيقتها منك يا غادة ، رغم انى كنت من جوايا عارف ان مالكيش ذنب ، بس برضة كنت حاطط فى دماغى ان كله سلف و دين ، و ان اللى عمى و مراته عملوه فى ماما ، كان لازم هيترد لهم حتى لو فى بنتهم
علية : كلام ايه اللى اتقال عليكى يا ماما
دولت بزعل : مراة عمكم الله يسامحها كانت مدخلة فى راس ابوكى انى بتساير مع البياعين و الجيران و بتساهل و اتدلع فى كلامى مع الرجالة الاغراب و عشان كده بنزل و اطلع و اجيب حاجتى بنفسى و انا مبسوطة و عاملة حجتى ان ابوكم مش فاضيلى عشان بجيبلى حاجتى
علية بزعل : و بابا صدق فيكى الكلام ده
دولت بتنهيدة : ابوكى كان من جواه عارف انى بمية راجل ، بس طبعا عملها حجة عشان يقلب عليا و يمنعنى من النزول فترة قبل ما يتجوز ، لكن لما طلق العروسة الجديدة و عرف انه اتلعب بيه .. اعترف بغلطته و عرف ان الله حق
و عرف ان كل الجيران بيحلفوا بيا و بجدعنتى
غادة كانت مكسوفة جدا و مش عارفة تتكلم تقول ايه ، و مخنوقة و عينيها مدمعة ، فقالت بتردد : انا دلوقتى بس عرفت ان ليكى كل الحق فى كل اللى كنتى بتعمليه معايا
دولت باستدراك : لا يا غادة ، انا ماحكيتش على اللى حصل زمان عشان تدينى الحق فى غلطى فيكى يا بنتى ، انا حكيت عشان تفهموا انى مش وحشة بطبعى ، انا بس الشيطان كان غالبنى و مخلى الانتقام مسيطر عليا ، لكن الحمدلله انى فوقت فى الوقت المناسب
يوم ما حصل اللى حصل و سمعتى الحكاية من حودة ، اتهمتينى انى نهشت لحمك نى ، يومها كنت هرد عليكى و اقول لك ان امك سبق و عملتها فيا ، بس لقيت نفسى مش قادرة اتكلم ، لقيت ان انتقامى كان اكبر بكتير من اللى امك عملته ، حسيت ان مهما كان وجعى .. ان ماكانش ينفع ابدا افكر فى اللى فكرت فيه ، و عشان كده عاوزاكى تنسى اللى فات و تسامحينى من قلبك و نحاول نصفى كلنا لبعض من تانى عشان نقدر نكمل 
غادة : بس لو حضرتك اللى كنتى رافضة وجودى وسطكم زمان  .. انا اللى مش هقدر استمر وسطكم دلوقتى بعد ما سمعت الكلام ده
ممدوح : اعتقد ان جه الوقت اللى كلنا لازم ننسى فيه الكلام ده ، الموضوع اخد مننا كتير اوى ، و احنا محتاجين ننسى و نرمى كل ده ورا ضهرنا ، و ياللا حاولوا تستريحوا عشان بكرة عندنا لسه يوم طويل
ابراهيم و علية رغم كل اللى اتقال ، لكن ايدوا كلام ممدوح عشان يقفلوا على الحكاية اللى وجعتهم كلهم ، و فعلا كل واحد راح على مكانه عشان ينام ، لكن طبعا فى عيون جفاها النوم بسبب الكلام اللى عرفوه ، لكن برضة كلهم اتفقوا مع بعض من غير ما يتكلموا على دعوة دعوها لربنا ان كل ده يتنسى و مايفضلش غير الود و العشرة الحلوة
تانى يوم الكل انشغل مع اميرة فى فرش الشقة عند ممدوح ، و برغم ان غادة كانت معظم الوقت بتهرب من انها تتعامل مع دولت ، لكن دولت ماكانتش بتديها فرصة لده ، و كمان لقوا احمد جالهم هو كمان و ابتدى يساعدهم زى ما هم كلهم ساعدوه فى شقته اليوم اللى قبله ، و كان الجو ماليه المرح و السعادة
عند ناجى فى الجريدة .. كان داخل مكتب المحررين فلقى نورا قاعدة شغالة على مكتبها ، و سيف و شهد و كان قاعد معاهم محمود و واضح انهم بيتكلموا فى موضوع مهم ، فناجى بص ناحية مكتب علية و قال : هى علية ما جاتش برضة
نورا : لا يا استاذ ناجى ، بس اتكلمت و قالت انها هتبقى هنا بكرة من بدرى
هانى : ما براحتها .. هى اصلا مخلصة شغلها بتاع عدد النهاردة و الاسبوع اللى جاى كمان
ناجى قرب من محمود و طبطب على كتفه و قال بترحيب : ازيك يا حودة .. اخبارك و اخبار خططك ايه
محمود بابتسامة مرحة : اهو و الله ماحد مدينى بريستيجى فى الليلة دى كلها غيرك
ناجى : ليه بس ، ما اكيد الناس دى كمان مقدرة مجهودك
محمود بامتعاض : ناس مين بس ، دى حتى اختى كل شوية مافيش على لسانها غير كلمة خايفة 
ناجى بفضول : و ايه اللى مخوفها بقى ، بالعكس المفروض تتطمنى يا انسة شهد ، انتى دلوقتى مش لوحدك
سيف : و من امتى كانت لوحدها
ناجى بمرح : لا بس برضة .. دلوقتى الحماية بورق شرعى و رسمى و مختوم بختم الدولة
شهد : انتو مش فاهمين
محمود : يا حبيبتى بقى بلاش الفزاعة اللى انتى حطاها على طول فى وشك دى
ناجى : طب ماتفهمينا ايه اللى مخوفك و قالقك كده
شهد: محمود خلانا ضحكنا على عمى و منصف و فهمناهم انى موافقة على جوازى من منصف ، و الحتة كلها عرفت الكلام ده ، و منصف بيوضب فى الشقة بتاعته على اساس ان الفرح الاسبوع اللى جاى
ناجى باستغراب : طب و ده ليه
محمود بتوضيح : لان لو كانت فضلت على رايها قدامهم كانوا هيحبسوها فى البيت ، و كانت مهمتى هتبقى اصعب ، لكن احنا فهمناهم انها وافقت بس بشرط ان منصف مايحاولش يضايقها و لا يتعرض لها قبل يوم الفرح ، و اللى يبقى بعد اليوم اللى حددناه  لفرح شهد و ابية سيف بيومين اتنين
سيف : هو الكلام حلو يا محمود لحد دلوقتى ، بس ازاى هتخرجها من البيت بشنطها كده ، و المفروض كمان منصف مستنى انها تروح تفرش الشقة
محمود و هو بيبتسم بفخر : مانا هفهمكم انا عملت ايه