لحم نى

البارت السابع عشر

اللهم اهدنا فيمن هديت و عافنا فيمن عافيت و تولنا فيمن توليت و اقض عنا شر ما قضيت انك تقضى و لا يقضى عليك
17
لحم نى
البارت السابع عشر
على الباخرة فى فرح سيف و شهد .. و على ترابيزة العشا ناجى كان طول الوقت عينه مع علية ، لفاتاتها و تصرفاتها لحد ما علية جالها تليفون و بعد ما ردت عليه قامت فجأة و قالت : انا لازم امشى يا جماعة 👀
ناجى باستغراب : خير .. فى حاجة و اللا ايه
علية : ابراهيم اخويا كلمنى و بيقول ان ماما تعبت فجأة و مش عارف يتصرف
حياة : الف سلامة عليها حبيبتى تحبى اجى معاكى
علية بامتنان : يا خبر … انا متشكرة اوى ، انا بس هروح اشوف ايه الحكاية و ان شاء الله خير
سامى : انا هبعتلها الدكتور بتاعى حالا ، هيبقى عندها على مانوصل لهم احنا كمان
علية باحراج : ليه بس يا ريس ، لا طبعا مالوش لزوم ، خليك انت ياريس عشان خاطر كمان استاذ سيف و شهد ماياخدوش على خاطرهم
ناجى وقف و قال : ياللا ياللا مافيش الكلام ده ، و انا هفهم سيف بينى و بينه ، اسبقونى انتو يا عمى على العربية ، و كلم الدكتور على ما احصللكم
علية حاولت تعترض تانى فسامى قال لها : و بعدين معاكى احنا هنقعد نرغى و نسيب مامتك تعبانة كده ، ياللا بقى
علية مشيت مع سامى بقلة حيلة ، و ناجى راح فهم سيف بسرعة سبب مشيانهم و حصل سامى و علية على عربية سامى
سامى و هو بيدور العربية : انت هتسيب عربيتك هنا
ناجى : سيبتها لهانى عشان عربيته مش معاه ، و اهو حتى يوصل نورا و حياة ، انت كلمت الدكتور
سامى : و زمانه فى السكة
علية : و الله يا جماعة ماكان له لزوم ابدا .. انا كنت هتصرف
ناجى : هو لو ممدوح موجود مش كنتى هتكلميه ، اعتبرينا مكان ممدوح يا ستى
وصلوا قدام العمارة و علية سبقتهم على فوق ، و اول ما دخلت لقت ابراهيم رايح جاى بقلق ، فقالت له : ايه اللى حصل يا ابراهيم ، ماما مالها كانت كويسة قبل ما انزل
ابراهيم بتوتر : مش عارف ، فجأة لقيت وشها احمر اوى و لسه بتقول انها مش مظبوطة لقيتها وقعت من طولها ، حاولت افوقها و كنت عاوز اخودها المستشفى بس هى لما فاقت صممت ماتروحش فى حتة
كان سامى و ناجى وصلوا على باب الشقة و معاهم الدكتور فسامى قال بصوت عالى : يا اهل البيت .. الدكتور وصل
علية باحراج : يا خبر ، انا اسفة .. اتفضلوا
علية اخدت الدكتور و دخلت بيه عند دولت اللى كانت شبه حاسة باللى حواليها بس مش قادرة تتكلم
بعد ما الدكتور كشف عليها .. لقى صغطها عالى جدا ، فسأل علية : هى بتاخد علاج ايه للضغط
علية بنفى : ماما عمرها ماكان عندها صغط و لا عمرها اخدت له علاج
الدكتور خرج لسامى و اللى معاه و قال و هو بيمدلهم ايده بروشتة : انا محتاج الحقنة دى بسرعة
سامى : خير يا هاشم
هاشم : ضغطها عالى اوى ، و لازم نوطيه عشان مايأذيهاش
ابراهيم اخد الروستة و قال : خمس دقايق بس و هتبقى موجودة
عند دولت .. كانت علية بتطبطب على دولت و بتقول لها : سلامتك يا ماما ، ايه اللى حصل ، انتى كنتى كويسة قبل ما انزل
دولت غمضت عينيها و دورت وشها و ما اتكلمتش
علية بقلق : هو حصل حاجة بعد ما نزلت ، حد ضايقك و اللا حاجة
دولت برضة ما رديتش
علية بقلة حيلة : انا مش هزن عليكى عشان ما اتعبكيش بزيادة ، بس ان شاء الله لما تروقى مش هسيبك غير لما اعرف ايه اللى حصل  و وصلك للى انتى فيه ده
ابراهيم رجع بالحقنة ، و هاشم اداها لدولت و قال : الحقنة لما هتبتدى تشتغل هى هتبتدى تفوق شوية بشوية ، بس انا عاوزها تعمل شوية تحاليل نتطمن على الحالة العامة للجسم ، عشان كمان نقدر نحدد ان كانت حالة طارئة و اللا حالة مرضية ، و كمان نقدر نحدد العلاج المناسب ليها
علية : طب هو حضرتك هتفضل متابعها الشوية دول و اللا هتسيبها و احنا اللى هنتابعها
هاشم قفل شنطته و قال لها : سيبيها تستريح شوية و تعالى نتكلم برة
علية خرجت مع هاشم اللى قعد جنب سامى و ناجى و قال : انا محتاج انها تجيلى المستسفى بكرة الصبح ان شاء الله
ابراهيم بقلق : ليه .. هى مالها
هاشم : مانا عاوزها تجيلى عشان نعرف هى مالها ، هنعمل لها شوية فحوصات روتينية ماتقلقش ، و بعدها هنحدد هى محتاجة ايه
علية : يعنى هتتحجز فى المستشفى
هاشم : لحد دلوقتى انا مش شايف اى سبب يستدعى انى اقول كده ، بس لما تجيلى هنشوف ايه اللى خلى ضغطها على بالصورة دى و هى اصلا مش مريضة ضغط زى ما عرفت
ابراهيم بتوتر : ماما كان ضغطها بيعلى زمان ، و كانت بتاخد حاجات طبيعية تنزله و خلاص ، لكن ماكانتش بتاخد حاجة كعلاج
علية باستغراب : امتى حصل الكلام ده ، و ازاى انا ما اعرفش
ابراهيم : مانتى عارفة .. ماما طول عمرها مابتحبش تبان صعيفة
ناجى : مابتحبش تبان ضعيفة و اللا مابتعترفش بمرضها
ابراهيم: الحقيقة ده و ده ، الاتنين مع بعض
علية : بس كان لازم تقول لنا يا ابراهيم ، على الاقل نبقى متابعينها حتى لو من بعيد
هاشم : طب لما كان صغطها بيعلى يا استاذ ابراهيم ، كان بيعلى بسبب نفسى و اللا كان بيعلى لوحده
ابراهيم : الحقيقة فى كل مرة كانت بتبقى متعصبة بسبب حاجة حصلت ضايقتها
علية : طب و النهاردة حصل ايه ضايقها للدرجة دى
ابراهيم باستغراب : انا رجعت من برة لقيتها بالشكل ده ، و دى برضة اول مرة يغمى عليها بالشكل ده ، و اول مرة اشوفها اصلا توصل للمرحلة دى و ماكنتش حتى فاهم فى ايه
هاشم : و عشان كده احنا محتاجين نعمل لها تشيك اب كامل ، و النتيجة هتخلينا نفهم الحالة محتاجة ايه بالظبط و مش عاوزكم تقلقوا .. كل حاجة لما بتتلحق من بدايتها بتبقى اسهل بكتير
علية بقلق : هو حضرتك شاكك فى حاجة معينة
هاشم : الحقيقة حركة قلبها توحى ان فى حاجة مش مظبوطة ، بس برضة مش عاوزين نسبق الأحداث ، كل ده الفحوصات هتأكده او هتنفيه عشان نتحرك صح
سامى : خلاص يا هاشم .. شوف ايه اللازم و احنا هنعمله
هاشم : تمام .. يبقى هستناها بكرة الصبح فى المستشفى عندى
و بص لعلية و كمل كلامه و قال : و تجيلى صايمة ست ساعات .. هتعرفى تظبطيها
علية : ماتقلقش حضرتك ، اللى عاوزنا نعمله هيكون
هاشم وقف و قال : خلاص .. يبقى اتفقنا ، فى انتظاركم بكرة ان شاء الله على الساعة عشرة ، اكون خلصت المرور بتاعى
كلهم وقفوا و سامى قال : شكرا يا هاشم تعبناك معانا
بعد ما هاشم مشى ناجى بص لعلية و قال : بكرة الساعة تسعة بالظبط هتلاقينى مستنيكم تحت بالعربية عشان اوصلكم المستشفى
علية بامتنان : انا تعبتكم معايا اوى النهاردة ، كفاية كده ، احنا ان شاء الله هنعرف نتصرف
ناجى بهزار : انتى عارفة انهى مستشفى
علية : لا ، بس حضرتك هتقوللنا
ناجى : انا مش هقول
و بعدين بص لسامى و قال : يمكن عمى يقول
سامى بنفس المرح : و لا عمك هيقول
ناجى رفع كتافه و قال اكنه ماعندوش حيلة : يبقى لازم اوصلكم
ابراهيم : احنا متشكرين اوى لتعبكم معانا
ناجى : ياسيدى احنا مش تعبانين و لا حاجة
سامى : بس لازم نمشى احنا كمان ، و هبقى اكلمك يا لولو اتطمن على ست الحبايب
علية بصت لسامى بدهشة فقال لها : ايه .. مش لولو ده الاسم الحركى بتاعك اللى ممدوح بيندهلك بيه
علية : ايوة ، بس يعنى
يامى : مابسش ، ممدوح فتنلى و انا عرفت خلاص ، و اللا انتى تضايقى لو دلعتك
علية : يا خبر ياريس ، ده شرف ليا
سامى بطيبة : انا ماعنديش ولاد ، لكن بعتبركم كلكم ولادى ، و لازم تتعودى انك وقت ماتحتاجى اى حاجة .. تطلبيها منى فورا .. اتفقنا
علية بامتنان : اتفقنا
ناجى : خلاص يبقى معادنا الصبح ان شاء الله زى ما اتفقنا ، و من هنا لوقتها لو احتاجتو اى حاجة كلمينى او كلمى عمى فورا
بعد ما سامى و ناجى مشيوا ، علية راحت بصت على دولت لقت وشها ابتدى يروق شوية ، بس اتفاجئت ان دموعها مغرقة وشها و عينيها على الحيطة قدامها من غير اى حركة
علية قربت منها بسرعة و قالت بقلق : لأ بقى ، كده فى حاجة حصلت ، ايه اللى حصل يا ماما ، فى حد زعلك ، حد جه و احنا برة او حد كلمك
دولت بعياط : ماحدش .. ماحدش كلمنى و لا حد جانى و لا حد سأل فيا ، كل واحد ملهى فى حاله ، من ساعة ما كل واحد فيكم نزل و انا قاعدة لوحدى
علية بتردد و هى بتنقل عينها بين دولت و ابراهيم : طب ما ده الطبيعى يا ماما ، ما انتى عارفة انى من وقت ما اشتغلت و انا …
دولت : و انتى مش موجودة .. عارفة ، و ابراهيم كمان .. يادوب بييجى من الشغل ياكل لقمة و ينزل لاصحابه
ابراهيم باعتذار : حقك علينا لو ده اللى زعلك من هنا و رايح هنحاول نقعد معاكى اكتر من كده
دولت بعياط اكتر : مش ده اللى زعلنى و قهرنى
علية : طب بالراحة بس عشان ضغطك مايعلاش تانى ماصدقنا نزل 
ابراهيم : طب ايه اللى زعلك كده لو ماكانش انشغالنا عنك
دولت بشبه انهيار : انى عرفت قيمتها ، كانت هى الوحيدة اللى بتسال عنى ، حتى لما كانت بتبقى فى شغلها ، كانت كل ماتلاقى فرصة تكلمنى و تسالنى لو عاوزة حاجة ، و اما كانت تبقى فى وردية النهار .. كانت تسالنى لو تجيبلى حاجة و هى راجعة  ، ماكانتش بتفوت يوم غير لما تسال عنى ، ماعرفتش قيمتها غير لما سابننى و بعدت ، و عرفت اد ايه انا كنت برد طيبتها بكل شر و اذى
ابراهيم : احنا مش خلاص يا ماما قلنا هننسى كل ده و هنبتدى صفحة جديدة ، و هى كمان نسيت و بقت تتعامل معاكى عادى
دولت : لا .. غادة مانسيتش ، و لا بقت تتعامل معايا عادى ، غادة بتحاول تتعامل معايا بس قدام جوزها و الناس ، لكن بينى و بينها لا ، مش عارفة تتعامل معايا بقلبها زى الاول تانى بدليل اللى حصل النهاردة
علية بفضول : ايوة .. و ايه بقى اللى حصل النهاردة
دولت بزعل : حلمت بيها و من ساعتها و انا حاسة ان قلبى واجعنى و مش قادرة اشيل من دماغى اللى شفته
علية باستغراب : و ايه اللى شفتيه وصلك للحالة دى يا ماما
دولت بوجع : شفتنى و انا واخداها جنبى و ماسكة سك/ينة و عمالة اقط/ع من لحمها و اكل و هى بتبصلى بوجع و عيونها مليانة دموع بس ما بتتكلمش و لا حتى بتحاول تقاوم و لا تقوم من جارى
علية : استعيذى بالله يا ماما من الشيطان و انسى ، ده مجرد حلم
دولت برفض و عياط : لا يا علية مس مجرد حلم ، ده حقيقة ، حاسة بطعم د/مها لسه فى بقى لحد دلوقتى ، هو انا عملت ايه فى الحقيقة غير كده ، قط/عت لحمها و كلته نى ، و عشان كده ربنا ورانى الحلم ده عشان اعرف اد ايه انا مجر/مة فى حقها و حق روحى .. ايوة ، اجر/مت فى حق روحى اما طاوعت شيطانى فى العملة اللى كنت عاوزة اعملها فيها
علية : بس ماحصلش الحمدلله ، و ربنا سترها معاها
دولت : و لما جت فيكى بدل ما افوق وقتها قاوحت بزيادة ، حتى فلوسها كنت مستحلاها ليا و مش عاوزة اديهالها رغم انى ماكنتش محتاجاها ، ازاى كنت عامية كده ، ازاى هقابل ربنا بكل ذنوبى  دى
وقت ما صحيت من النوم بقيت حاسة انه مش حلم و حقيقة ، بقيت عمالة اتمضمض عشان اضيع طعم الدم اللى كنت حساه فى بقى بس ماكانش بيضيع ، و بقيت حاسة انه كل ما دا و بيزيد ، لحد ما حسيت انى بتخنق و مش قادرة اخد نفسى و الدنيا بتضيق بيا ، خفت اكون بموت و انا لوحدى و بكل ذنوبى دى ، اتشاهدت و سلمت امرى لله و ماحسيتش غير و ابراهيم بيفوقنى ، بس ماكنتش قادرة اتكلم و لا اتحرك
ابراهيم : الحمدلله انها جت على اد كده ، بس بالراحة على نفسك ، انتى المرة دى ضغطك وصل لمرحلة ماكانش ينفع ابدا توصليلها ، و لازم ننزل المستسفى الصبح نتطمن عليكى
دولت برفض : لا .. مش عاوزة اروح فى حتة
ابراهيم بتصميم : مافيش الكلام ده ، احنا لازم نروح نعمل الفحوصات اللى الدكتور قال عليها ، عسان لو محتاجة دواء يظبطلك الضغط نبتدى فيه فورا
دولت : انا هاخد شوية كركدية و خلاص
علية بمحايلة : ماما .. انتى ماشفتيش نفسك كنتى عاملة ازاى ، و لا شفتى انا و ابراهيم احتاسنا ازاى ، ده لولا الريس بتاعى هو اللى اتصرف و كلم الدكتور بتاعه جه بسرعة لحقك ، و بعدين ازاى يكون ضغطك بيعلى من زمان كده و احنا مانعرفش ، الصغط مافيهوش تهريج و لا هزار ، و طالما انه بيعلى للدرجة دى ، يبقى الدكتور هو اللى يحدد انتى محتاجة تاخدى ايه و ازاى ، على الاقل احنا كمان نتطمن عليكى ، مانبقاش قلقانين عليكى كده باستمرار
دولت : طب و غادة
ابراهيم : مالها غادة بس دلوقتى
دولت : عاوزة اشوفها
ابراهيم : حاضر .. بصى .. اول ماترجع من السفر هى و احمد ، هيكون ممدوح و اميرة كمان جم ، تعمليلهم عزومة حلوة كده بمناسبة جوازهم .. ايه رايك
دولت بتردد : تفتكر هتوافق تيجى
علية : اكيد طبعا هتوافق
دولت : مابقيتش تحب تتكلم معايا
علية : يا ماما .. لازم تفهمى ان غادة مصدومة صدمتين مش صدمة واحدة ، صدمة فى اللى حصل فى موضوع حودة ، و صدمة فى اللى سمعته عن موضوع جواز بابا الله يرحمه من صاحبة مامتها و ان مامتها اللى كانت ورا الحكاية دى ، و ممكن تبقى خايفة ان انتى اللى ماتصفيلهاش مش العكس ابدا
دولت : حتى لو اللى بتقوليه ده حقيقى ، هعمل ايه فى الذنب اللى انا شايلاه
ابراهيم : ايه رايك لو تطلعى عمرة
دولت بفرحة : بجد .. ينفع
ابراهيم : و ماينفعش ليه ، نقدملك فى شركة سياحة كويسة و نجهزلك ورقك و تتوكلى على الله
دولت : لوحدى
ابراهيم : عادى ، و اللا اقولك ، نطلع سوا .. ايه رايك
دولت بتمنى : ياريت يا ابراهيم ، نفسى ادعى ربنا فى رحاب الكعبة كده انه يسامحنى و يقبل توبتى
علية : ربنا كريم يا ماما ، و ان شاء الله يسامحك و يغفر لك
ابراهيم : بس قبل اى حاجة .. هنروح المستسفى الصبح مع بعض
دولت : مانا خلاص بقيت كويسة
علية : لازم يا ماما عشان نتطمن ، ده حتى الاستاذ ناجى بنفسه هيجيلنا ياخدنا من هنا الصبح
دولت : يا خبر ، طب ليه بس
ابراهيم : هو اللى صمم يا ماما عشان خاطر ممدوح فماتشغليش بالك
دولت : اوعو حد يقول حاجة لممدوح ، ماتقلقوهوش و سيبوه ينبسط مع عروسته
علية : ماتقلقيش ماحدش قال له حاجة
تانى يوم الصبح ، علية لقت تليفونها بيرن برقم ناجى و اول ما ردت قال لها : صباح الخير .. جهزتم و اللا لسه
علية : ايوة جهزنا ، هننزل حالا
و لما نزلوا ، ناجى نزل استقبل دولت بادب شديد و فتح لها باب العربية لحد ما ركبت و بعدين سلم على ابراهيم و علية
لما وصلوا المستسفى .. لقوا هاشم سايب خبر فى الريسبشن بالتعليمات بتاعته و لقوا حجز باسمها
راحوا على اوضتها و التمريض جهزوها و اخدوها على المعمل و عملوا لها كل الفحوصات اللى طلبها هاشم ، و كمان اخدوها عملولها الاشعات اللى طلبها ، و بعد ما خلصت رجعوها من تانى على اوصتها وسط تساؤلات كتير من دولت ،  و قلق جامد ، بس التمريض كان بيرد باختصار شديد انها فحوصات دورية للاطمئنان ، و جابولها فطار و طلبوا منها تاكل ، لانهم هيعملولها تحاليل تانى بعد ما تفطر
ابراهيم جه يدفع مبلغ تحت الحساب لقى الحسابات بتبلغه ان الحساب مدفوع ، و لما سأل ناجى ، ناجى قال له : ياعم حسابات ايه بس اللى انت شاغل بالك بيها دلوقتى
ابراهيم : ما اشغلش بالى ازاى بس ، و بعدين انا معايا فلوس الحمدلله .. خير ربنا كتير
ناجى : يارب دايما ، بس ماتشغلش بالك انت بالحكاية دى دلوقتى خالص ، اهم حاجة نتطمن الاول على والدتك
ابراهيم باحراج : كتر خيرك .. كلك ذوق ، بس متاخدنيش يا استاذ ناجى ، من فضلك قوللى انت دفعت اد ايه عشان تريحنى و تخلينى اركز مع حالة ماما
ناجى بقلة حيلة : خلاص اللى يريحك ، روح ادفع زى ما انت عاوز ، انا هلغى تحويل الحساب عليا ، بس لو الفلوس قصرت معاك فى اى وقت اعتبرنى انا و ممدوح واحد
ناجى سابهم و راح على الجريدة ، و قال لهم انه هيرجع لهم من تانى على اخر النهار ، و فعلا ، رجعلهم من تانى مع سامى و نورا كانت معاهم عشان تتطمن على علية ، و اول ما وصلوا عند اوضة دولت ، سامى قال لناجى و نورا : ادخلوا انتم على ما اعدى على هاشم و اشوف الدنيا فيها ايه
و لما سامى وصل عند هاشم لقى عنده ابراهيم اللى الوجوم كان مالى وشه ، فسامى قال بقلق : خير يا جماعة طمنونى
هاشم : للاسف يا سامى ، الحالة مش كويسة ابدا .. خصوصا بعد الاهمال اللى حصل السنين دى كلها
سامى : ايوة برضة حالتها ايه
هاشم : اولا اكتشفنا ان جالها اكتر من جلطة قبل كده ، بس ستر ربنا انها كانت بتبقى جلطات خفيفة فماكانتش بتحس بيهم ، لكن تكرار الجلطات الخفيفة دى عملت لها ضعف و انهاك شديد فى عضلة القلب
سامى : طب و ياترى قدرتوا تعرفوا سبب الجلطات دى ايه
هاشم : عندها شريان تاجى مسدود
ابراهيم بذهول : انا مش فاهم ازاى تبقى تعبانة بالشكل ده و ماحدس فينا عارف ، حتى انا ، ده انا شبه مابفارقهاش
هاشم : للاسف ده حال معظم الستات فى مصر و الوطن العربى ، عاملين زى الجمل بيفضل يخزن و فى الاخر بينخ مرة واحدة زى ماحصل مع والدتك كده
سامى : طب و الحل
هاشم : اهم حاجة طبعا اننا هنبتدى بادوية السيولة عشان نحد من الجلطات دى ، و محتاجبن تنظيم نوم و اكل صحى و كمان حياة صحية ، يعنى محتاجين حركة و مشى يومى حتى و لو نص ساعة
و طبعا الاهم ان مع كل ده ، عاوزين نفسية كويسة و نبعد عن القلق و التوتر
ابراهيم : و لو مشينا على النصايح و العلاج ده هتبقى كويسة
هاشم : مش هكدب عليك ، مش دايما العلاج بالادوية بيجيب نتيجة مع المرضى اللى من حالة والدتك
ابراهيم : يعنى ايه
هاشم : يعنى احيانا بنضطر للتدخل الجراحى بالدعامات و القسطرة ، بس خلينا نلجأ للادوية المتعارف عليها و اتبعوا التعليمات و ان شاء الله تجيب نتيجة و مانحتاجش غير كده
سامى : و ماتقلقش يا ابراهيم ، الدكتور هاشم من اكفأ دكاترة القلب فى مصر ، و ان شاء الله شفا والدتك هيبقى على ايديه بإذن الله
ابراهيم قام وقف و شكر هاشم و رجع على اوضة مامته ، و لسه بيفتح الباب و سمع شهقة مكتومة ، و اتفاجئ بنورا قدامه و هدومها غرقانة ماية بعد ما الباب خبط فى ازازة الماية دلقها كلها على هدومها
ابراهيم بكسوف : يا خبر .. انا اسف و الله ، ما كنتش اعرف ان فى حد عند ماما
نورا و هى بتحاول تنطر الماية بعيد عن هدومها : معلش معلش حصل خير ، الحمدلله انها ماية بس
ناجى بضحك : انتى المفروض تمشى و معاكى شنطة هدومك عشان حوادثك دى
نورا بهزار : ادعيلى اجيب عربية و اوعدك ان شنطتها تبقى دولاب متحرك
علية ناولت نورا فوطة و قالت : معلش يا بنتى ، الظاهر ان ابراهيم مستقصدك
ابراهيم بنفى : ابدا و الله انا ما اقصدش
نورا : ياسيدى و اللا تقصد ، انا واخدة على كده ، ماتقلقش
دولت لعلية : ماشاء الله عليكى يا علية ، ربنا رزقك بزمايل زى السكر كلهم و ولاد حلال
ناجى : الله يخليكى يا طنط ، و ان شاء الله نتطمن عليكى و تخرجى بالف سلامة
نورا : و الحقيقة علية تستاهل كل خير ، ده حياة و الله اول ما عرفت كانت عاوزة تيجى معايا ، بس ماكانش ينفع اروح و ارجع انزل تانى عشان المشوار ، و بالعافية على ما اقتنعت انى اجيلك انا النهاردة و بعدين نبقى نيجى سوا بعد كده و ان شاء الله تكون طنط خرجت بالف سلامة
دولت : تنوروا يا بنتى
الباب خبط ولما ابراهيم فتح ، دخل سامى و هو بيقول : السلام عليكم ، الف لا بأس عليكى يا ست ام ممدوح 
دولت : الله يسلم حضرتك ، انا مش عارفة اشكركم ازاى على تعبكم معانا
سامى : احنا اهل ماتقوليش كده
دولت : ده من ذوقك و الله كتر خيرك
سامى : طب احنا المفروض نسيبك تستريحى ، و ان شاء الله نجيلك بكرة نتطمن عليكى و لو عوزتى اى حاجة خلى علية تكلمنى فورا
دولت : هو انا مش هروح النهاردة
ابراهيم بتردد : لسه الدكتور محتاج يظبطلك الضغط الاول و بعدين تبقى تروحى
دولت : بس انا مابحبش المستسفيات انا عاوزة اروح بيتى
سامى بمرح : ياستى اعتبرى نفسك فى رحلة و اللا اجازة ، دول هم كلهم ليلتين يظبطولك الضغط و تروحى و انتى زى الفل
دولت بزعل : مابعرفش انام غير فى سريرى
ابراهيم و هو بيتصنع المرح : ياستى اعتبريه سرير جديد
سامى : ياللا بينا يا ناجى ، ها يا نورا هاتيجى معانا و اللا هتفضلى شوية
نورا : لا يا ريس ، هفضل شوية مع طنط و علية مع السلامة انتو
علية بصت لابراهيم بمغزى و قالت : خليك مع ماما يا ابراهيم على ما اسال على باقى التحاليل طلعت و اللا لسه
و خرجت مع سامى و ناجى و فهمت من سامى حالة مامتها بالظبط و قالت : تفتكر المفروض اكلم ممدوح
سامى : و الله يابنتى انا ماليش انى اتدخل فى حاجة زى دى ، بس الوضع ان شاء الله مايقلقش لدرجة انك تخليه يقطع رحلته فى شهر العسل و تجيبيه على ملى وشه
ناجى : اصبرى يا علية لحد مانشوف الدكتور هيقول لنا ايه ، و ماتقلقيش انا و عمى مش هنسيبكم ابدا ، و ان شاء الله خير