"မလိုးဖူးပါဘူး သခင်"
"ဟဟ အဲတာဆို မင်းမလိုးဖူးတဲ့အကွက်နဲ့ မင်းကို လိုးရတော့မှာပေါ့"
"ဟုတ်ပါတယ် သခင်"
"အာ့...."
ဟိန်းဇာနည်ပြည့် ပြန်ဖြေပြီးတာနဲ့ ဖင်ထဲက မထုတ်ရသေးတဲ့လီးကို အသွင်းအထုတ်စလုပ်တော့တာ။ဒီတစ်ခါကျတော့ ခေါင်းပေါ်ခြေထောက်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီးတင်ထားတာမလို့ ခုနကလောက် မမြန်တော့ဘူး။
မြန်မြန် မမြန်မြန် နာတာကတော့နာတာပါပဲ။ခေါင်းပေါ် ခြေထောက်ကို အားစိုက်ဖိထားတာမလို့ ခေါင်းကလည်းနာသေးတယ်။
တစ်လောကလုံးက ရှိသမျှgayတွေကိုပဲ အော်မေးလိုက်ချင်တော့တယ်။မင်းတို့ ဘာတွေများ ကောင်းလို့ ဖင်ခံနေကြတာလဲဆိုပြီး။
ဟိန်းဇာနည်ပြည့်မှာ နာလို့ သေတော့မယ် ခုထိ ဘာကိုfeelလို့ feelရမှန်းမသိသေးဘူး။
ဖြန်း
"ညည်းလေ ငါလိုးမသား ပါးစပ်က လီးစို့နေတာလား"
တင်ပါးတစ်ချက်ရိုက်ပြီး ပြောပြန်တာမလို့ နာတာကို ကြိတ်ခံနေလို့မရတော့ဘဲ ပါးစပ်ကနေ ထုတ်အော်ရတော့တယ်။သူကတော့ ညည်းခိုင်းပေမယ့် ဟိန်းဇာနည်ပြည့်က နာလို့ အော်နေတာ။
"အာ့ အား.....အား........"
အဲလိုပုံစံမျိုးနဲ့ နှစ်မိနစ်သုံးမိနစ်လောက် လိုးပြီးတော့မှ အရှိန်က တစ်ဖြည်းဖြည်း လျော့လာတာ။အဲကျတော့မှ ဟိန်းဇာနည်ပြည့်လည်း နည်းနည်းသက်သာရာရတာ။
တစ်ကယ်ပါ။သေချင်စော်နံအောင်ကို ခံနေရတာ။
"လိုးရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာကွာ လာ မင်း ငါ့အပေါ် တက်စောင့်"
အပေါ်တက်စောင့်ရမှာ?? အပေါ်တက်ဆောင့်ရင် ဘယ်လိုဆိုတာ ဟိန်းဇာနည်ပြည့် ကောင်းကောင်းသိတာပေါ့။ဘာလို့ဆို သူကိုယ်တိုင်လည်း ခိုင်ခိုင်ကို အဲလိုလုပ်ခိုင်းခဲ့ဖူးတယ်လေ။ခိုင်ခိုင်ရဲ့ ညည်းနေတဲ့မျက်နှာလေး ၊ ယမ်းခါနေတဲ့ဆံပင်ရှည်လေးတွေ ၊ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်သွားတဲ့ ရင်သားတစ်စုံရော။
ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ပိုပိုထန်လာခဲ့ရတာ။တစ်ချက်တစ်ချက် ခိုင်ခိုင်နဲ့သူနဲ့အကြည့်ချင်းစုံသွားရင် ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး မျက်နှာလွှဲလွှဲသွားတတ်တာလေးတွေ။
