QUERENCİA//hyunlix

cinco

Felix:
Dışarıdaki çocugun kim olduğunu bilmiyordum ama beni çok ürkütüyordu. Buradan hemen gitmesini istiyordum. Kapı açıldı ve içeri doktorum ryujin abla girdi.

"Felix dışarıda ki arkadaş sana bunu vermemi istedi."

Dışarıda ki çocuk mu vermişti gerçekten.

"Yemek istemiyorum"

"Yemezsen arkadaşın üzülür ama"

"O beni arkadaşım değil".

Dedim kısık bir sesle.

"Buraya bırakıyorum. Geldiğimde hepsi bitmiş olsun."

Bana göz kırpıp odadan çıktı. Bende masanın üzerindeki yıldız şeklindeki kurabiyeleri incelemeye başladım. Bu yıldızlar bana bir yerden tanıdık geliyor. Kafamın içinde sürekli yıldız kelimesi dolaşıyor.Elime alıp bir tanesini ısırdım.

"Güzelmiş"

Şaka gibi hepsini yemiştim. Odaya Ryujin abla girdi.

"Aferin hepsini yemişsin"

"Tatları çok güzeldi."

Gülümseyip yanıma geldi.

"Şimdi ilaç vakti."

Cama baktığımda çocuğun gitmiş olduğunu farkettim.

"O gitti mi?"

"evet gitti"

"Şimdi ilacımı alabilir miyim?"

Elime o igrenç ilaçları verip su doldurmaya başladı.

"Bunları ne için içmem gerekiyor"

"Felix... şuanda hafıza kaybı yaşıyorsun"

Bu ne demekti ki.

"O ne demek"

"Yani hafızanda ki her şey silinmiş durumda"

Ya o çocuk benim gercekten arkadaşımsa. Onu kırmış olmalıydım. En yakın zamanda ondan özür dilemeliydim. İlaçlarımı içip yatağıma yattım.

"Ben uyuyacağım ryujin abla"

Başımı okşayıp odadan çıktı. Bense elimdeki tavşana bakıyordum.

"Sanırım seni hatırlıyorum tavşancık"

Hyunjin:
Felix beni gercekten unutmuştu. Yarım saattir odamda ağlıyordum. Bob'u verirken ellerimiz birbirine carptı elleri o kadar yumusaktı ki. Aklıma gelen fikir ile montumu giyip dış kapının önüne geldim. Annem uyuyordu rahatlıkla çıkabilirdim evden. Ayakkabılarımı giyerek korkusuzca hastaneye koşmaya başladım.

"Süper kahraman seni o hapishaneden kurtarmaya geliyor!"

Sağ elimi yumruk yapıp havaya kaldırdım. Etrafta ki insanlar bana bakıyordu ama ben umursamıyordum tabi ki. Aniden durdum parkın içindeki güller harika duruyordu.

"Acaba koparsam bir şey olur mu?"

Güllerin yanına gittim ve iki tane kopradım.

"Ahh! Elime diken battı. Neyse sıkıntı değil felix mutlu olacaksa her şeyi yaparım."

Güllere bakarak ilerliyordum. Bir doktora carptığımda hastaneye geldiğimi anlamıştım.

"Hey ufaklık burada tek başına ne yapıyorsun"

"Şey arkadaşımı görmeye geldim"

"Aa sen şu sabah ki çocuksun"

"Felix suanda uyuyor istersen anneni arayayım."

"Hayır! Yani lütfen aramayın."

"Peki, Felix'in yanına gidebilirsin"

Sağ elimi yumruk yapıp havaya kaldırdım.

"Süper kahramanın yetişti lix"

Sonunda odasının önüne geldim. Yavaşca kapıyı tıklattım.

"Ben geldim lix"

Doğru ya beni hatırlamıyordu.

"Sen kimsin"

İçeriden civcive benzeyen bir ses gelmişti.

"Arkadaşın ya unuttun mu?"

Beni görünce korkup yastığına sarılmıştı. Şuan da kendimden tiksiniyordum. Arkamda ki gülleri çıkararak ona uzattım.

"Özür dilerim seni korkutmak istememiştim."

"Sen kimsin"

"Ben senin süper kahramanınım"

Hafif kıkırdamış ve bana sarılmıştı. Bu bana eski günleri anımsatıyordu.

"Beni buradan mı kurtaracaksın?"

"Evet. Nasıl tahmin ettin"

Benden ayrılmıştı ama bu sefer elimi tutmuştu.

"Beni götür o zaman buradan"

-------------
Bizide hyunjin gibi seven biri çıkar mı acaba?~Nixie

S-class yayınlandı çokça stream kasalım stayyy!