Hyunjin:
Kelimenin tam anlamıyla sıçmış gibi hissediyordum.
"Felix nereye gece gece"
"Ohh Soyeon noona biz şey-"
"Felix çabuk odana"
"Seni yuqi noonaya ayarlarım"
"Söz mü?"
"Söz"
"Hadi gidin o zaman. Geç kalmayın"
"Şey biz temelli gidiyoruz"
"Ne!"
"Ya bağırma"
"Gidemezsin"
"Yuqi noonayi unut"
"Ya tamam tamam hadi git"
Felix'in yanına gelip sıkıca sarıldı.
"Aa sen Felix'e kurabiye getiren çocuksun"
"Evet noona"
"Felix'i asla yalnız bırakma"
Kafamı tamam anlamında salladım.
"Elimi tut felix"
Soyeon noona bize el salladı.
Sağ salim hastaneden çıkmıştık. Yanımdaki burnunu çeken minik bedene döndüm.
"Neden ağlıyorsun cillim"
"Noonayi çok özleyeceğim"
"Onu istediğin Zaman göreceksin"
"O nasıl olacak"
"Sadece bana güven"
"Sana her zaman güveniyorum hyung"
Aradan nerdeyse 10 dakika geçmişti. Şuan felix'in hafızasını kaybettiği o sokağın önünden geciyorduk.
"Ahh başım"
"Ne oldu felix"
Elini başına koymuş öylece bekliyordu.
"Burayı hatırlıyorum"
Bir şeyler hatırladığı için mutluydum ama burayı hatırlamasını istemezdim.
"Hadi eve gidelim"
"Hayır bana olan her şeyi anlatacaksın"
"Tanıştığımız o parka gidelim mi?"
"Olur"
_____
Felix:
Hyung bana olan biten her şeyi anlatmıştı.
"Ne çok şey yaşamışız ama ben hiçbirini hatırlamıyorum"
"Hatırlayacaksın zaman geçtikçe"
"Benden neden uzak durman gerekti"
"...."
"Anlat bana hyung"
____
"Buna inanamıyorum"
"Senden vazgeçmek istemedim felix"
"Seni çok seviyorum hyung"
"Bende seni çok seviyorum gün ışığım"
_____
Of kisa oldu ama diger bolum bomba gibi bir sey olacak.~Nixie
Soyeon noonamiz:
Yuqiiii:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
QUERENCİA//hyunlix
FanficAilesiz ve evsiz olan Lee Felix. Para içinde büyüyen Hwang Hyunjin ile tanışır. "Çillerin... çillerin, gökyüzünü beğenmemiş de senin yüzüne düşmüş yıldızlara benziyor."
