Hyunjin:
Okuduğum şeyle şoka girmiştim. Bu adam gerçekten manyakti.
"Ya şimdi de felixe zarar vermeye kalkarsa"
Hızla felix'in yanına oturdum.
"Hyung jihyo anne iyi olacak mı?"
Minik beden başını göğsüme koymuş camdan dışarı bakıyordu. Ellerimi saçına daldırıp okşamaya başladım.
"Iyi olacak felix"
"Sen neden hiçbir şeyden korkmuyorsun hyung?"
Deli gibi korkuyordum ama ona belli edemezdim.
"Çünkü anneler çocuklarını bırakmaz"
"O zaman beni neden bıraktılar"
Saclarindaki elimi durdurdum.
"Felix bu konu hakkında daha fazla konusmasak"
Hafifçe başını salladı.
"Hadi uyu artık"
----
Aradan nerdeyse 4 saat geçmişti. Güneş yavas yavas doğmaya başlıyordu.
"Hyung"
"Efendim bebeğim"
Göğsümde uyuyan bedene baktım.
"Neredeyiz?"
"Bir süre bu karakolda kalalım"
"Neden?"
"Dışarısı pek güvenli değil cunku"
"Hmm anladım peki-"
"Çocuklar annenizin durumu şuan iyi ama gelecek saatler durumu degisirmi bilmiyoruz"
Karşıdan gelen komiser sonunda biz o güzel haberi vermişti. Felix gözünü komiserden ayırıp parlayana gozleri ile bana baktı.
"Hyung duydun mu jihyo annem iyileşmiş"
"Evet bebegim"
"Peki onu görebilir miyiz komiser amca"
"Daha degil ufaklik"
"Hmm peki"
Yüzü düşmüştü.
"Üzülme bebegim daha sonra onu görebiliriz"
"Ona üzümlü kurabiyeler alabilir miyiz?"
"Nereden çıktı kurabiye"
"Bilmem belki hoşuna gider"
"Peki alalım"
Gülümseyip onu geri göğsüme yatırdım.
"Hyung buyudugumuzde sevgili olalım mı?"
"Bu nereden çıktı felix"
"Hmm bilmem"
Yüzüme yaklaşıp boynumu öptü.
"Felix böyle yapma"
"Rahatsız mı ettim özür dilerim"
Ne rahatsiz olmasi keske her saniyem boyle gecse.
♡♡♡♡♡
Uzun zaman sonra yine geldim. Umarim begenerek okursunuz-nixie
ŞİMDİ OKUDUĞUN
QUERENCİA//hyunlix
FanfictionAilesiz ve evsiz olan Lee Felix. Para içinde büyüyen Hwang Hyunjin ile tanışır. "Çillerin... çillerin, gökyüzünü beğenmemiş de senin yüzüne düşmüş yıldızlara benziyor."
