BAŞA SAR

1. Bölüm

🥰Merhabalar  ben ilk kez kitap yazıyorum  eğer hattalarım olursa kusuruma bakmayın. İnşallah ilk kitabımı  beğenirsiniz iyi okumalar.😊😊😊

Yankı;

Her zamanki gibi  sabah kalkıp  elimi yüzümü yıkadım ve aynaya baktımda birde ne görüm yüzüm, yüzümde  birşey var tam anlayamadım.  Sonra daha net bakınca güzelliğim olduğunu anladım. Tekrardan odama dönerken güle güle gidiyordum çünkü ben kendime hep iltifat ediyorum. Biliyorum bu hayat çok kısa eğer  kendimi mutlu edemesem nasıl günüm güzel geçebilir ki zaten bana iltifat edebilecek kimim var.  Kimseye ihtiyacım yok  gidip hemen üstümü giyindim okula gidicektim  kendi kendine "yankı çorap giymeden mi gidiceksin okula" dedikten sonra  çorap almak için odama gittim. Çorapları alıp ayağıma giydikten sonra hadi" yeni  üniversite serüvenin başlıyor."
Sonra yine fark ettim ki kendi kendime konuşuyordum ben  evde  genelikle kendi kendime konuşuyorum çünkü ben tek evde yaşıyorum benim ailem küçükken ölmüş  nedenini bilmiyorum çünkü bunu soracak kimsem yoktu benim ailem öldükten sonra yetimhanede kalmışım küçüktüm  o zamanlar hiç birşey hatırlamıyorum ne kadar öğrenmek istesemde bir türlü öğrenemedim  bu yüzden artık  boş verdim elbet birgün bunun nedenini öğrenirim şimdi üniversiteye  gitmem lazım geç kalıyorum kapıyı açıp ayakkabımı giydim ve kapıyı kilitleyip koşarak okula gitmeye başladım. Hava güzel olduğu sürece  okula hep yürüyerek giderdim . Havayı daha iyi hissede bilmek için kulağımda müzik ile yol boyu yürümeyi çok seviyorum ve en sevdiğim şarkıyı yol boyunca dinliyorum şarkının  adı da  tam benlik " başa sar" her yürüdüğüm de  onu dinlemek bana huzur veriyor ve  müziklerin benim yalnızlığımın  ilacı olduğunu söyleye bilirim ve nihayet üniversiteye vardım. Okulu hayatım boyunca hiç  sevmedim çünkü hep bana gereksiz gelir  boşuna gidiyorum. Güzelim uykumu senelerdir bir hiç uğruna bölüyordum gerçekten yazık  bana bu halime acıyorum.
Az önce düşündüğüm  şeyleri dıştan söylemişim galiba yanımdan geçen kız  gözlerini  dikmiş bana bakıyodu bende hemen ordan ayrıldım." Afferin sana
ilk günden  deli  olduğunu anladılar. Keşke bir kaç gün sonra öğrenseydiler ilk izlenimin böyle olmasaydı diyecektim  ki tabikide demedim banane onların gözünde nasıl gözüktümden nasıl  biri olduğum kimseye kalmamış değil mi yankı  "dedim kendi kendime her zamanki gibi kendimle konuşuyorum bu beni rahatlattı  çünkü kimseyle konuşmayı sevmem yapmacık insanlardan hiç hoşlanmam bu güne kadar sadece iki arkadaşım var onlarlada zar zor arkadaş oldum normalde kimseyle arkadaş olamam ama onlarında benim gibi insanlar olduğunu anlayınca arkadaş olabileceğimi düşündüm ve 3 senedir onlarla birlikte  okuyorum en azından okulda yalnız kalmadığımı bilmekte beni mutlu ediyor.
Çantamdan telefonumu  alarak onları aradım ve nerde olduklarını sordum onlarda her zaman ki gibi üniversitenin terasındaymışlar her nerde okursaksa okuyalım onlar okuduğumuz  okulun terasında oturuyolar. Bende orada oturmayı seviyorum kimse gelmediği için biz orada üç kişi takılıyoruz . Onların  yanına gittim çekirdek ve kola biz üçümüzün vazgeçilmezi olduğu için hep  terasta oturunca onları 'da alıştırmalık olarak yanımıza alırız.  Onların yanına vardım sonra  onlara hep  "selamın aleyküm" derim onlarda hep "aleyküm selam" derler hele bir demesinler zorla dedirtim ama Allah'tan kendileri söylüyor. Sonra onların yanına oturdum burdan üniverste çok iyi gözüküyor dedim "onlarda tabiki güzel  gözükücek kim  burayı buldu deyince  " ikisi de aynı anda "ben" dedi ve tartışmaya başladılar yeter artık durun   deyince  ikiside susuttu. Biz üçümüzde bilişim mühendisliğini okuyoruz çünkü lisedeyken söz  verdik hep aynı yerlerde okula gideceğiz . Bizim bizden başka kimsemiz yoktu tabi bir şeyi  unutmuyalım onların sevgilileri de vardı. Ben böyle şeyleri pek sevmem olacaksa da sadece evlendiğim kişi olur.  Ben böyle düşünüyorum diğerlerinin  ne düşündüğünü pek önemseyen biri değilim.  Arkadaşlarım doğa ve arya bana sesleniyordu" yankı"  diye dönüp baktığımda onlar kalkmış kapıya doğru yürüyorlardı  " nereye gidiyorsunuz  daha yeni geldim" deyince  gülmeye başladılar "derse gitmeyi düşünmüyor musun
" evet " dedim birden sonra hayır geliyorum deyince  gülmeye devam ettiler "ne gülüyorsunuz siz "dedikten sonra kalkıp  yanlarına  gittim "onlara hadi ilerleyinde derse geç kalmayalım yeterince güldünüz." Ah sonunda dersler bitmişti . Çok yorucuydu bu ilk gün olmasına rağmen bu kadar yorulduysam 4 sene ne yapıcam ben deyince  arkadaşlarım " yazık  sana " deyip  yine gülmeye başladılar. Ne diye ikide bir bana gülüyorsunuz keşke derste de bu gülümsemeyi sergileseydiniz onlara sinirlendiğimi anlayınca hemen sustular sonra "tamam hadi eve gidelim yoksa yankı bizi öldürücek" "evet birazdan  öldürücem ikinizide" sonra yürümeye başladık. Onların evleri benim evimin yolunun üstünde  ondan önce onlar gidiyor sonrada ben. Biz üçümüz bir evdede kalabilirdik ama onların sevgilileri var ve onlar sevgilileriyle kendi evlerinde kalabilirler ama benim olduğum evde asla böyle bişi olamaz ben bunu istemediğim  için evlerimiz ayrı. Nihayet eve vardım. Hemen ayakkabılarımı çıkardım eve girdim giysilerimi çıkarıp rahat bir şeyler giydim ve elimi yüzümü yıkayıp hemen yemek yapmaya mutfağa gittim çünkü çok acıkmıştım. Yemeğimi yedikten sonra derslerime çalışmaya başladım. 4 saat çalıştım ve çok yorulduğum için hemen  yatağa yatmaya gittim ve girer girmez uyumuşum. Sabah en nefret ettiğim şey okula gitmek için çalan alarmın sesi. Bunca yıl buna katlanmak çok sinir bozucu  ve yine o sesi duydum  hemen kalkıp zili kapattım. Birdaha yatağı yattım.  En iyisi sen biraz daha uzan 5 dk daha uyu sonra kalkarsın diye diye 10 dk uyuya kalmışım hemen gözlerini açtım saat 9.10 geçtiğini görünce yankı yine uykuya  kalmışsın deyip  hemen kalktım ve  hazırlandım. Kahvaltı yapmak için mutfağa gittim kahvaltımı yapıp evden ayrıldım. Arkadaşlarımı da yoldan alıp beraber üniversiteye  doğru yürümeye başladık. Sonunda okula vardık.  Bilgisayar dersine girip bilgisayar öğrenmeye başladım.  Sonunda  1 yıl geçti ben ve arkadaşlarım  bilgisayarda baya ilerledik ama hala eksiklerimiz vardı.

🥰Merhabalar bu benim ilk kitabımın  sonuydu  bu kitabımı  yazarken çok  heyecanlandım sizlere lâyık  olması  için  uğraştım hattalarım olmuştur elbet  ama sonuçta ilk hataların  kusuru olmaz okuduğunuz  için teşekkür ederim bu hikayem biraz kısa gelebilir ve olaylar hemen gerçekleşmiş olabilir nedeni ise diyer bölümleri uzatıcağım için devamını  okumanız  dileğiyle  iyi okumalar...🥰