15.Bölüm

14 5 0
                                    

🥰🥰🥰Merhabalar bugünde yeni bir bölümle karşınızdayım inşallah beğenirsiniz iyi okumalar...
🥰🥰🥰

Ben artık yeniden bir aileye sahip olmuştum bunu beni çok seven hocama borçluyum ona birkere bile baba diyemediğim için pişmanlık duyuyordum. O benim için herşey yapmıştı haksızlık etmiştim ama bunu birdaha tekrarlamamak  için hocamın ailesine hep iyi bakıcaktım buda benim hocama sözüm olsun. Onlara hep ailem gibi sahip  çıkıcam. Sonra  odadan çıkıp halamın yanına gittim ona odada bulduğum kartı gösterdim çünkü bu eğer hocamınsa onların hakkıdır ben onu alamazdım. Halamda bana kartı geri verdi bunun benim olduğunu söylediğinde anlayamadım halama dönüp benim böyle bir kartım olmadığını söyledim oda bana gülümseyerek  kardeşimin sana  bıraktığı miras bu yüzden bu artık  senin deyince istemeyerek halama tekrardan uzatım bunu alamam çünkü bana hayatım boyunca her şeyini verdi. Şimdide bunu alırsam kendimi affetmem bunu hocam bileğinin hakıyla kazandı. Ben bunu alıp harcayıp 'da mutlu olamam bu dediklerimden sonra halam bana " tamam ozaman bunu senin için saklıyıcam ne zaman hak ediğini  düşünsem ozaman bunu sana geri veririm ama seninde bana söz vermen gerekir bunu sana verdiğimde kabul edeceğine " bende tamam diyerek halama sarıldım. Hocamın neden bu kadar iyi kalpli biri olduğunu şimdi anlıyorum. İnsanların dediği gibi bir insan terbiyesini ailesinden alır gerçektende öyle olduğunu şimdi anlıyorum. Halama bakarak peki bu eve ne olacak bu evde hocamın hayatı geçti burayı satmayız değilmi deyince halamda bura artık senin istediğinde buraya gelebilirsin bende istemediğimi söyledim çünkü bura halamın hakıydı ben bir yabancıydım. Ama halam kabul ettmedi. Israr edince bende kabul ettim sonra teşekkür edip arabaya bindim buradan şimdi ayrılıyorum ama buraya sana layık  bir evlat olarak geleceğime söz  veriyorum baba. Sonrada yol boyunca kulağıma  kulaklığımı takıp  şarkı  dinledim nereye gitiğimizi bilmiyordum ama yollardaki ağaçları izlemek çok güzeldi. Yolun yarısında  uyuya kalmışım. Gözlerimi açtığımda halam beni kaldırmaya çalıştığını anladım. " Eve geldik " deyince bende tamam diyerek arabadan indim evleri çok güzeldi müstakil evde yaşıyorlardı. Binada olmadığı için yabancılık çekmedim çünkü hocamla yaşadığım evde müstakil evdi.
Halam beni elimden tutarak eve götürdü kapıyı açtıktan sonra yeni evine hoş geldin deyince gülümseyip hoş buldum dedim. Sonrada içeriye geçtik içerisi de dışı gibi çok güzeldi. Ama hocamın eksikliğini hala hissede biliyorum. Halam bana seslendiğinde  ona  doğru döndüm beni odama doğru götürdü " bura artık senin odan istersen gidip banyo edip rahatla bende birazdan yemeği hazırlayıp seni çağırırım" deyince tamam dedim. Odama geçip kapıyı kapatım. Odam da büyük ve güzeldi. Ben bukadar iyiliği hak edecek ne yaptığımı düşündüm ben bu hayata hem iyi hem kötü günler geçirdim. Ama hocamın benle olmaması canımı en çok yakan şey oldu. O benim herşeyimdi. Şimdi onsuz bu hayatı nasıl idare edebilirim bilmiyorum ne yapmalıydım gerçekten hocamın ailesine iyi baka bilecekmiydim. Hiç birşeyi bilmiyorum ama elimden gelenin fazlasını yapacağımı biliyorum. Eşyalarımı dolaba yerleştirdim. Sonrada banyoya girdim. Çıktıktan sonra kıyafetlerimi geyinip
halamın yanına gittim. Oda mutfakta benim için yemek yapıyordu bende hala bu duruma alışamamıştım nerden nereye geldim hepsi hocamın sayesindeydi. Ama ona hala demek garip geliyordu. Ne olursa olsun hocamın ailesine saygılı davranacağım ve onlar için elimden geleni yapacağım. Halam beni görünce  yanına  çağırdı ve okuyup okumadığımı sordu bende okuduğumu ve şu anda üniversiteye gittmek için beklediğimi söyledim. Oda bana  dönerek "okuman için elimden geleni yapacağım sen sadece kendine bak ve çok çalış güzel yerlere geleceğini biliyorum." Bende teşekkür ettim. Halam bana beni daha iyi tanımak istediğini söyledi. Bende olur diyerek kendimle ilgili her şeyi anlatım hocamla nasıl karşılaştığımı ve buraya kadar neler  yaptığımı her şeyi teker teker anlatım. Halamda gelip bana sarılarak " ömerimin neden seni sevdiğini ve değer verdiğini anlıyorum bundan sonra bende elimden geldiği kadar senin yanında olup destek olucam ömerimin yokluğunu dolduramasam da sana hep sahip çıkıcam kendini asla yabancı hissetme." Bende gözlerimden  akan yaşı silerek halama iyice sarıldım. Sonra halam anlımdan öperek gözlerimden akan yaşları sildi. Bana kendi ailesini anlatmak istedi bende oturup dinlemek istedim merak ettim benim hocamın nasıl bir ailesi vardı. Halam gidip çay getirdi karşılıklı oturduktan sonra  herşeyi anlatmaya başladı.
" Biz iki kardeşiz ömerimle ben birbirimizi çok severdik.
Babamla annem ben 23 yaşlarındayken ömerimde 20 yaşlarındayken vefat etti. Ozamanlar bende evlenmek üzeriydim. Onlar öldükten sonra ömerim tüm yükü omuzlarında taşımak zorunda kaldı. Beni evlendirdikten sonra cami hocası olarak başka yere atandı. Atanmadan önce oda bir kızı seviyordu evlenmek istedi ama o evlenme teklifi etmeden birgün önce ölüm haberini aldık. Bu onu iyice üzmüştü oda aylar sonra bu şehirde kalmak istemedi. Camı hocalığını başka şehirde yapmak istedi ama ben kabul  etmedim  çünkü  tekbaşına orada yaşamasını istemedim  ama o burada kaldığında mutsuz olacağını düşünerek gitmesine izin verdim. O benim en kıymetlimdi. Ben onun ablası olabilirim ama o daha çok benim abim oldu. Annemle babamın yerini doldurdu. O burada yoken kendimi yanlız  hissetmiştim ve oralarda tek kalmak onun için iyi olmadığını düşündüm onunla herdefasın da telefonla konuşmama rağmen içim bir türlü rahat etmiyordu bu yüzden onun yanına gidip görmek istedim. Bir süre sonra onun yanına gittim. Çok güzel bir cami hocası olmuştu herkes ondan memnundu kimle konuşsam onu övüyorlardı. İnsanlara birsürü  katkısı olduğunu gördüğümde çokmutlu oldum. Onun orada yalnız olmadığını anladım. Onun yanına gittiğimde beni görünce şaşırmıştı sonrada bana sımsıkı sarıldı. Bende onu çok  seviyordum hiç birbirimizden bu kadar ayrı kalmamıştık ama yinede bukadar büyüyüp iyi bir insan olabileceğini düşünememiştim genç yaşta ailesini kaybetmiş biri şimdi başka insanların hayatlarına yardım ettmeye çalışıyordu buda beni mutlu etmişti. Oradan ayrılmak istemedim ama benimde bir  ailem vardı onları da  bırakamazdım. İstanbula geri döndüğümde içim daha rahatı çünkü artık onun yanlız olmadığını biliyordum. Onunla yılarca telefonda konuştum görmeye  gittim. Sonra hamile olduğumu öğrendiğim de onu son kez görmeye  gittim çünkü bu halimle kendimi oraya kadar yormamamı istedi. Bende ne kadar itiraz ettsemde bana söz verdirdi. Bende ondan sonra oraya gitmedim. Çocuk doğduktan sonra oğlumu görmek  için o buraya gelirdi. Öyle onunla görüştük böylece yıllar  geçti ben busefer kız çocuğuna hamileydim busefer onu kesin görmeye  gittmek istedim. Gittimde  bana kızmıştı bu halde niye geldiğimi sordu bende ona kızmıştım onu ozmana kadar çok özlediğimi söyledim. Oğlumda 9  yaşındaydı baya büyümüştü dayısının yaşadığı yerlerini görmesini istedim. Oda bana bundan sonra gelmemi istemediğini beni o görmeye geleceğini söyledi. Bu sefer onu orada son ziyaretimdi. Aylar yılar geçti biz telefonda ara sıra konuşuyorduk ama eskisi gibi sıkı konuşmuyorduk. Birsüre sonra gelmeyide kesti tek iletişim aracımız telefon oldu. Ben ona neden gelmediğini sordum onu yılardır Görmediğimi çok özlediğimi söyleyince oda önemli bir işi olduğunu söylüyordu. Bugün onun önemli işinin ne olduğunu anladım. Senin gibi birine baktığı içindi. Bugün ona gerçekten çok saygı duyuyorum hep yaşından olgun davranmıştı. Bugün benim herşeyim sen oldun çünkü  benim ömerimi sende görebiliyorum onun gençliğine benziyorsun. Bana geleceğini söylediğinde mutlu olmuştum onu beklemeye başladım günlerdir ama o gelmedi. En sonunda bize bir mektup ve ölüm haberi geldi. Ömer bana herşeyi anladığı bir mektup bırakmıştı. O odanda bulduğun kart da hocanın bugüne kadar kazandığı parasını bu karta yatırmış  sana iyi bir gelecek bırakmak için sana mirası bu yüzden bu senin hakkın. Seni bugün oğlum ve kızımla tanıştıracam oğlum senden 2 yaş büyük kızımda sende 3 yaş küçük artık onlarda senin kardeşlerin. Onlardan çekinmene gerek yok. Benim kocamda akşama doğru işten gelir. Oda seni çok seveceğine eminim oda çok iyi biridir. Kimse sana kötü davranmaz bu aileyi kabul etmek senin için zor olacağını biliyorum ama zamanla alışacağından eminim." Bende kafamı saladım gerçektende alışabilecekmiyim bilmiyorum ama onlara elimden geldikçe iyi davranacağına söz veriyorum. Sonra kapı çaldı halam kapıyı açmaya gitti. Benimde kalbim hızlı atıyordu çünkü yeni insanlarla tanışmak kolay değildi. Sonra halam içeriye oğlu ve kızıyla girdiğinde ne yapacağımı şaşırdım. Bu durumda ne yapabilirdim bilmiyorum. Halamın oğlu benim yanıma gelerek elini uzatı " benim adım karan  " deyince bende elimi uzatarak benim adımda ateş dedim. Sonra bana sarılarak evine hoş geldin küçük kardeşim deyince mutlu oldum. Ilk karşılaştığımız da bana bukadar iyi davranması beni mutlu etmişti  bende hoş  buldum dedim. Sonra kız kardeşi gelip bana elini uzatı " benim adımda kayra " deyince gülümsedim çünkü çok tatlı bir kızdı. Sonra oda abisi gibi bana sarıldı ve bana hoş geldin abi deyince çok mutlu oldum bana ilk kez biri abi diyiyordu bu durum benim için  fazla gelmişti. Beni bukadar çabuk kabul edebileceklerini umuyordum gerçektende mutlu olmuştum. Onlarla o günden sonra çok iyi kardeş olmuştuk. Halamın kocasıda onun dediği gibi iyi biriydi bana oda çok iyi davrandı öz çocukları gibi baktılar. Böylece aylar geçti artık onlarla kaynaşmıştım yabancılık çekmedim. Hocamın mevlüdünü verme günü gelmişti. Halam evinde babam için mevlüd verdi ve öylece o günde gelip geçti sonra tercihlerimin açıklandığını duyunca halama gidip söyledim. Halamda heyecanlanmıştı. Sonra beni yanına oturtarak bakmamı istedi. Bende interneti açıp nerenin çıktığına baktım. Sayfama girdiğimde bana istanbul cerah paşa bilgisayar mühendisliği çıkmıştı. Halam bunu duyunca çok mutlu oldu. Bana sarıldı ve eminimki ömerimde çok mutlu olmuştur. Böyle bir oğla sahip olduğu için çok mutlu eminim dediğinde gözlerimden  yaşlar aktı halam benim anlımdan öperek göz  yaşlarımı sildi. "Bu kadar göz  yaşı yeter bugün mutlu birgün akşam olunca diğerlerinede söylersin eminim herkes  çok mutlu olucaktır. En çokta karan mutlu olur senin sonuçlarının açıklanmasını dört gözle bekliyordu." Bende halama bakıp teşekkür ettim. Oda bana bakıp neden teşekkür ediğimi sordu. Bende bu zamana kadar bana gösterdiği sevgi ve mutluluklar için teşekkür ettiğimi söyledim. Halam gidip yemek hazırlamaya başladı bende koltukta oturup haberlere bakıyordum.  Çok uzun zaman geçtiği için artık kendi evim gibi benimsemiştim onlarla beraber aylarım geçmişti. İstanbul da yerleri çok bilmesemde karan beni gezdiriyordu. Arkadaşıyla da tanıştırdı adı batuhan 'dı oda karan gibi beni sıcak karşıladı. Bana yabancı olarak değilde kardeşleri gibi gördüler bu yüzden onların haklarını asla ödeyemem. Zaman böyle geçti kapı sesiyle uyanmıştım. Yorgunluktan koltukta uyuya kalmıştım. Uyandıktan   sonra kalkıp eli yüzümü yıkadım. Karan geldiği gibi yanıma gelip tebrik etti ben ilk anlamadım çünkü hala onlara söylememişti sonra halam gelerek " dayanamayıp senden önce karana söyledim." Bende sorun değil deyip karana teşekkür ettim.
Sonra salona geçip yemek masasına oturduk amcamda gelmişti. Hep beraber yemek masasındaydık halam amcama doğru dönerek benim hangi okulu kazandığımı söyledi. Amcamda bana dönerek tebrik etti. Bende teşekkür ettim. Sonrada Halam okulun ne zaman açıldığını sordu bende 2 Hafta sonra dedim.
Karanda bana dönerek
" seninle beraber gidip okulunu görelim olurmu hem tanımış olursun." Bende olur dedim. Sonra yemek yemeye devam ettik. Yemekden sonra halama sofrayı toplanmasında yardım ediyordum halam her defasın da izin vermesede benim içim  rahat etmiyordu sonuçta oda bir insan tek başına bu kadar işi yapması iyi değil  sağlığına zararlı  bu yüzden halama yardım ettmeyi çok seviyorum. Gün boyunca hep beraber kalıyorduk diğerleri işleri olduğu için eve 6 dan sonra geliyorlardı. Ozamana kadar benle halam hep beraber kalıyoruz bu yüzden  en çok onunla yakınız ve bana hocam gibi davranıyor. Gerçekten birbirlerine çok benziyolar. Bana çocukluk anılarını  anlatıyor bende can kulağıyla onu dinliyordum çünkü hocamın her anını bilmek ve onun gibi biri olmak istiyordum. O benim herşeyim olmuştu ve bu asla değişmiyicekti. Akşam olunca odama geçip kitap okuyordum. Sonrada müzik dinleyerek uyuyordum. Hayatım böyle geçiyordu. Hafta sonu olduğu için yarın hep beraber pikniğe gidecektik bana buraları göstermek istiyorlardı bende merak ettiğim için olur diyorum. Sabah halam gelip beni başımdan öperek uyandırdı böyle yapınca mutlu oluyordum. Annemden  alamadığım sevgiyi halam dolduruyordu. Babamdan alamadığım sevgiyi de ömer hocam doldurdu. Onlara hayatım boyunca hem borçlu kalıcam onları çok seviyorum...

🥰🥰🥰Merhabalar bugünde bir bölümün sonuna geldik inşallah beğenmişsinizdir diğer  bölümleride okumanız dileğiyle birdahaki bölümde görüşmek üzere hoşça kalın...🥰🥰🥰

BAŞA SARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin