Sevgili Günlük ;
Bugün tam olarak iki sene oldu belki ileride unutup hayat gelip geçecek bilmiyorum . Ama hala içim acıyor tam olarakta kalbim . Bu gün yine sene başı olduğundan tam olarak ikinci sınıfa geçmiş oluyorum . Toplama ve çıkartmayı öğrenecekmişim çok merak ettim . Annem olsaydı bana hemen öğretirdi çok güzel olurdu ama yok . Burası çok güzel bir yer ama bazen dışlanıyorum . Ceza alıyorum hemde haksız yere . Beni karanlık, küçük , eski ve böceklerle dolu odaya koyuyorlar . Haksız yere ceza alıyorum burası çok soğuk ve küçük ışık bile gelmeyen bir pencere var. Eski ve yayları gıcırdayan bir yatak üstünde siyah lekeli yorgan var . En kötüsü ise kocaman demir kapılar arkasında kimse senin yanına gelmiyor . Seslenince yanımda değiller ,karnım acıkınca yemek bile vermiyorlar . Bide ceza bu kadar değil onca şey yetmezmiş gibi yerleri küçük bir paspasla silip , seni o odada 7 saat yalnız bırakıyorlar. Zaten yalnızım annem yok, babam yok . Arkadaşlarımda olmayınca çok korkuyorum . Hiçkimse yanımda olmayacak gibi geliyor . Ama annem ve babam yaşasaydı o adamlar hayatımı bitirmeselerdi böyle olmazdı . Her gün okula giderken beni karşılayan bir ailem olurdu arkamda karnımı her zaman doyuran ve beni asla yalnız bırakmayan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgelerde Yaşamak...
Random17.09.2004 Bir kız ailesiyle tatile çıkarlar. Tatilde bir odayı verirler. Aile borçlularından kaçıp kızları korumak için o tatil yerine gitmişlerdir. Ama her şeye ramen borçlular nerede kaldıklarını bulurlar. Gişedeki adamı tehtit edip kaldıkları od...
