Sevgili Günlük ;
Annemin ölümünden tam bir yıl geçti . Hala acım dinmedi ve çok kötü şeyler öğrenerek ikiye katlandı . Bu gün 1.sınıfa başladım . O adamın elindeki "Boom" sesini çıkaran aletin adını öğrendim adı Silahmış . Hayatlara son veren bir alet yada hayatı zedeleyen bir aletmiş. Bana sıkılmasada o gün annem ve babamın hayatına son verdi , o an zaten kırmızı kanların içinde boğulmuştum . Artık bende ölüydüm o an . Ben burdaki herkes gibi hayata annem ve babam olmadan bağlanmaya çalışıyorum . İçimdeki acıyı yok etmeye ve devam eden hayatımda yaşamaya güzellikleri görmeye çalışıyorum. Ama yinde bazen yenik düşüp yeniliyorum . Bu acı hiç bitmeyecek gibi olsada yaşamaya devam etmeye çalışıyorum . Hayatımın eksik olmasına aldırış etmeden . Bu acılar benim acımı ikiye katlamaya neden oluyor . Bazen ise ayıma bakıp yine o anları hatırlayıp ağlıyorum . Annemler yanımda olmadığından kendime masal okuyorum . Okuma ve yazmayı eksiksizce öğrendim . Ama öğrenirken "Annem şimdi yanımda olsaydı" dedim. Artık resimlerim çok beğeniliyor hep öğretmen "Sır'ı örnek alın" deyip beni mutlu ediyor. Burada benim gibi olan çok arkadaşım var . Onlar sayesinde anneme olan özlemimi unutup mutluda olabiliyorum .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgelerde Yaşamak...
De Todo17.09.2004 Bir kız ailesiyle tatile çıkarlar. Tatilde bir odayı verirler. Aile borçlularından kaçıp kızları korumak için o tatil yerine gitmişlerdir. Ama her şeye ramen borçlular nerede kaldıklarını bulurlar. Gişedeki adamı tehtit edip kaldıkları od...
