Me & My Crush

2: ბოდიში, რომ ჩამეძინა.

მეორე დღე~

სკოლის ჭიშკარში უნდა შევსულიყავი რა დროსაც უკნიდან ხმა მომესმა.

- თეჰიონ! - ეს ხმა ვიცი ვისაც ეკუთვნოდა, ამიტომ მობეზრებული სახით გავიხედე მის კენ. - დილა მშვიდობისა.

- მე უკვე გითხარი რომ ნუ იქცევი ისე
თითქოს მიცნობ. - მობეზრებული უთხრა თეჰიონმა

ჯონგუკმა ამოიხვნეშა. - ერთად წავიდეთ კლასში.

- ნაბიჭვარო, რამდენჯერ უნდა გითხრა, ნუ მელაპარაკები!_ დაიყვირა თეჰიონმა.

- ჰეი ბავშვებო, წადით უკვე კლასში ან სხვაგან მოაგვარეთ თქვენი პრობლემები. - ეს უკვე დარაჯის ხმა იყო.
- რაა? - გაიკვირვა თეჰიონმა.

ჯონგუკმა ჩურჩულით უთხრა ბიჭს - წადი და ნუ ყვირიხარ!

- დილამშვიდობისა მისტერ ჯექსონ. - თქვა ჯონგუკმა.
- დილამშვიდობისა.

კლასში მშვიდად შევედი და გავიფიქრე: ის ისეთი მეგობრულია როგორც ადრე იყო.

გაკვეთილიც დამთავრდა.
კაფეტერიაში ჩავედი, საჭმელი ავიღე და ცარიელ მაგიდასთან დავჯექი.

- რატომ წამოხვედი პირველი? შეგეძლო დამლოდებოდი და ერთად ჩამოვსულიყავით. - თქვა ჯეონმა.

- არ მინდა უბრალოდ, გადადი სხვა მაგიდაზე გთხოვ.

- მაგრამ მე მინდა შენთან ერთად ჭამა.- არ ჩერდება ჯონგუკი.

- ახხ, ხეთქე მაშინ..- არც მე დავაკელი.

- ვხეთქავ ნუ ღელავ შენ.

- ხო, არ გადაგეთხლიზინოს ნელა ქენი. - ჩავუღიმე უდანაშაულოდ.

ჯონგუკს ამაზე პასუხი არ გაუცია, თეჰიონის სისაყვარლეზე შეუმჩნევლად ჩაიღიმა.

- შეიძლება შემოგიერთდეთ? - ჩვენს მაგიდასთან ორი ჩვენი კლასელი გოგო მოდის რომლებმაც თეჰიონი დანახვის თანავე გაჭორეს. ჯონგუკს გვერდით უჯდება.

- რათქმაუნდა, რატომაც არა. - ღიმილით უპასუხა ჯონგუკმა.

- რატომ არის ეს ძუკნა ჯონგუკთან ერთად?- მეორე გოგო რომელმაც თეჰიონის გვერდით ადგილი დაიკავა მისთვის ჩაილაპარაკა გაკვირვებულმა.