Arabadan indik Eylül'de inmişti zaten bilen birkaç kişiydi bu planımı onlarla hazırlık yapmıştık görev dağılımı yaptım Eylül hala bana trip atıyordu neyse yanına gittim
Kerem: Neden benimle konuşmuyorsun?
Eylül: Git o ilişkin olan diğer kızla konuş benimle ne işin var ki zaten (dedi bende olduğum yerde durdum o hala yürüyordu bir iki adımdan sonra fark etti ve bana döndüğünde elimde yüzük ve diz çökmüş şekilde ona bakıyordum diğerleride taraftar meşalesi tutuyordu.)
Kerem: Sevgilim bu hayatta tek güvenebileceğim ikinci kadın benimle evlenir m- (demeden Eylül üstüme atladı sarıldı.)
Eylül: sen bunu ayarlamış mıydın?
Kerem: Evet uzdugum için özür dilerim cevabımı alayım?
Eylül: Bu kadar hızlı olacağını düşünmemiştim ama EVET
Der demez yüzüğü taktım herkes alkışladı bizi
aradan 2 yıl sonra
Eylül ilk çocuğa hamileydi ben futbola devam ediyordum en değerlimdi onu üzmeye kırmaya ne cesaretim yeter ne de yüreğim...
Artık eskiden şakaya vurduğum şey gerçekti o Eylül Aktürkoğlu'ydu inanması güç biliyorum ama karımdı,eşimdi,çocugumuzun annesi, hayatımın anlamı'ydı ara ara atışıyoruz ama dalgasına sonra hemen barışıyoruz o beni kızdırdığında kendime özel yemek istiyordum ama hep birlikte yapıyorduk ben onu kızdırdığımda ise o da sahilde koşmak yürümek rahatlattığı için hep bunu isterdi onu yapardık hayatımız güzel ve dolu dolu geçiyordu Eylül hamile olduğunu söylediğinde inanmamıştım o günü anlatmak gerekirse
İlk'im❤️'den 5 cevapsız çağrı (16:29)
Kerem: Birşey mi oldu acaba ulaşamıyorum?
Kerem:
Eylül yeni çıktım antrenmandan sorun mu var (17:28)
Askim mesajlara bakar mısın? Korkuyorum.(17:29)
Güzelim sorun var mı hadi bak artık arıyorum açmıyorsun da(17:29)
Arabadayım geliyorum.(17:59)
Saat 18:38'de eve geldim kapıya çaldım ama açmadı hemen anahtarla kapıyı açtım korkmaya başlamıştım elim titriyordu açtım içeriye girdim seslenmeye başladım.
Kerem: Eylül'üm neredesin Geldim ben
Eylülü odada gözleri kapalı şekilde buldum ve Eylül diye bağırmaya başladım uyandı
Eylül: Noldu kerem ya başım ağrıyor.
Kerem: Beni aramissin cevapta vermedin korktum bu arada ne oldu neden o kadar aradın?
Eylül: Kerem nasıl söylesem bilmiyorum ama
Kerem: Söyle hadi korkutma beni hadi güzelim
Eylül: Kerem ben... Kerem ben hamileyim
Kerem: Oh içim ferahladı. BİR DAKİKA NE?
Eylül: Evet bu doğru
Kerem: NE?! SEN CİDDİ MİSİN
Eylül: Bunun şakasını yapacağımı pek sanmıyorum.
Kerem: Nasıl ya?
Eylül: Birkaç gündür belirtileri vardı bende hastaneye gittim bugün bana hamile olduğumu söyledi daha 2 aylık hamileyim
Direkt tutup sarıldım ağlamaya başladım ensesine boynumu koydum göz yaşlarım omzuna değiyordu.
Kerem: Ben baba mı oluyorum?
Eylül: Kerem bence sen halası ol
Kerem: Ne
Eylül: ay şaka yaptım canım tabi babası oluyorsun
Kerem: Cinsiyetini ne zaman öğrenebiliyoruz?
Eylül: Doktor bir ay sonra öğrenebilirsiniz dedi
Alnından öptüm sarılmaya devam ettim ondan sonrasını hatırlamıyorum uyuya kalmışım Eylül'ün üstünde o da benimle birlikte uyumaya devam etmiş şuan Eylül'üm 8 aylık hamile ve çocuğun cinsiyeti de erkekmiş daha doğmadı ama adını düşündüm bile(Eylül'ün haberi yok.) Düğünümüzde Eylül'ün arkadaşları abisi ve annesi gelmişti babası gelmemişti daha evlenmeden önce bana düğünüme herkes gelir ama babam gelmez bu kesin birşey demişti ben her ne kadar teselli etsem de olmuyordu işte ne yapsa da babasının gelmesini bekliyordu hala ona o kadar işkence yapmasına rağmen, baskısına, ölümden dönmesine,kaza yapmasına,neredeyse onu. yüzünden intiharına kadar...
Ne olursa olsun babam diyordu beraber güldük beraber ağladık ama hiçbir zaman birbirimizden birşey saklamadık bize yakışanıda buydu zaten...
❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌
evet her ne kadar bölüm yazsamda hayal gücü geniş olsa da finalde herşey b-ka sarıyor.
