ආවඩා.... ආයුබෝ....
මේ මහා භද්ර කල්පේ පහළ වූ සතරවැනි බුදුරජාණන් වහන්සේ වූ මාගේ අමාමෑණි ගෞතම සම්මා සම්බුදු රජාණන්වහන්ස ඔබ වහන්සේට මාගේ නමස්කාරය වේවා......
මේ ලෝ තලයේ නිර්මාතෘවරයා වූ ද, ගුරුළු වාහන දරා සිටින්නා වූද, ඒ මහා විශ්ණු දේවරාජයාණන් වහන්ස ඔබ වහන්සේට මාගෙ නමස්කාරය වේවා.....
අත් දොළසකින් යුක්තවන්නා වූද, මූණු සයකින් බැලුම් හෙලන්නා වූ ද, සැවුල් දජයක් දරා සිටින්නා වූද, මයුරු වාහන දරා සිටින්නා වූ ද, මහා ස්කන්ද කුමාර දේව රාජයාණන් වහන්ස ඔබ වහන්සේට මාගේ නමස්කාරය වේවා.....
සබරගමුවට අධිපති වූද, ශ්රී පාද ගිරි කුල වාසස්ථාන වූ ද, හස්ති වාහන දරා සිටින්නා වූ ද, සුමන සමන් දේව රාජයාණන් වහන්ස ඔබ වහන්සේට මාගෙ නමස්කාරය වේවා.....
දේවතා බණ්ඩාර නම් දරන්නා වූ ද, යක් සෙන්පති පූර්ණට දා වූ ද මහා තෙදවත් දැඩිමුණ්ඩ දේව රාජයාණන් වහන්ස ඔබ වහන්සේට මාගෙ නමස්කාරය වේවා.....
________________
" අප්පූ.... අප්පූ "
" ආහ්... මේ එනවා අපේ හාමුදුරුවනේ.... මේ එනවා.... "
පන්සල් වත්තේ ඇතුල්වීමේ ද්වාරය වෙත ශාන්ත ගමනින් වැඩම කළ ස්වාමීන් වහන්සේ ඉන් පිටතට අඩියක් තැබීමට මත්තෙන් දුටු දේ නිසා පන්සලේ ඇබිත්තයා වූ අප්පුට කතා කලේ බොරලු පාරෙ දෙපස වූ විශාල කුඩා ගස් අතරින් එක් කොහොඹ ගසකට පිට දී දෑස් වසා වැහැරී සිටින රුව වෙත පය ඉක්මන් කරමිනි.
" අපෙ හාමුදුරුවනේ... කවුදෑ... මේ.... "
ස්වාමීන් වහන්සේගෙ හඩින් ඒ පසුපස පැමිණි අප්පූ ඇසුවේ ගස මුල නිදා සිටින රුව වෙතට පහත් වෙමින් ය.
YOU ARE READING
කාල.... (Yizhan)
Fanfictionකඩවර දෙව් වරම් දරණ බය නොහදුනන... යකුන් වහලුන් කරගත්ත මහසෝණ් මිතුරු වුන... සොහොනෙ ගෙවල් බැදි ඔහු නමින් කාල...... නෙලුමක පෙති හා සම බිය ඕනෑවටත් වඩා හදුනන... කාලගෙ අත් අතර සැග වුන රෝස කුසුම... ඔහු නමින් සුමුදු.....