Reset

15.Bölüm "Anladın mı şimdi neden Mert?"

#Afra

"Neler oluyor burada?"

Halen kapının ağzında önümdeki manzaraya uzun uzun baktıktan sonra, ancak bunu sormak gelmişti aklıma.

"Neden geri döndün?" Annem soruma soruyla karşılık verdiğinde sesimi bir tık daha yükselterek yeniden sordum.

"NELER OLUYOR BURADA!"

"Afra neden bağırıyorsun? Konu komşu duyacak rezil olacağız"

"Zaten olmuşuz bu halde ne? Senin bu adamla ne işin var?"

Allah'ım bu nasıl olurdu? Bu adam babam hayattayken can dostuydu, evimizden çıkmazdı. Şimdi annem onunla...

"Neden ilk defa duyuyormuş, görüyormuş gibi yapıyorsun Afra! Biz bunları aşalı yıllar oldu"

Yok! hayır ben değil hafızamı kaybetmek, yeniden doğmuş olsam bile bunu aşamazdım. Halen ne içeri giriyor ne de gidiyordum. Sanki biri beni kapı ağzına çivilemişti. Kabullenme aşamasına geçemiyordum çünkü annem bu adamın karısıyla çok sıkı dosttu bir zamanlar.

"Hadi Afra neyi bekliyoruz?"

Levent de en sonunda dayanamamış ve arabadan inerek yanıma gelmişti.

"Levent al Afra'yı götür"

Annem nasıl benle böyle konuşurdu? Neydim ben çöp poşeti mi? Zaten bu adam geliyor diye resmen beni evden atmıştı. Ne olmuştu anneme böyle?

"Hadi Afra"

"Ben hiç bir yere gitmiyorum!"

"Uzatmayın hadi"

Levent kolumdan tutup götürmese oradan asla ayrılamazdım. Karşımdaki kadını tanıyamıyordum. Herkes değişirdi de annelerde değişir miydi?

Levent çekiştire çekiştire arabaya bindirdi beni ama gözüm hala kapıdaydı. Annem ile adam içeri girip kapıyı hemen örtmüşlerdi. Kusacaktım, midem bulanıyordu ve bu defa kesinlikle hamilelikten değildi.

Levent yeniden arabayı çalıştırırken "Aldın mı telefonunu?" diye sordu. Ne telefonu ya? Ben oraya neden gittiğimi bile unutmuştum.

"Bu nasıl olur Levent?" diye sormadan edemedim. Benim annem böyle biri değildi.

"Afra sencede artık yetmedi mi? Tamam annen ile küstünüz, kavga ettiniz ama yeter yıllar oldu"

Annem ile küsme nedenimiz bu muydu yani? Yıllarca bu yüzden mi aramamıştık birbirimizi? Ben Mert yüzünden sanıyordum.

"O adam... babamın en yakın arkadaşıydı Levent"

"İyi de senin baban öldü ve adamın karısı bir şey demiyor"

"NEEEEEE?!?!"

Yemin ederim öyle bir bağırdım ki arabanın içi inledi.

"Ne demek adamın karısı bir şey demiyor? Adam halen evli mi?"

"Afra senin neyin var? Neden herşeyi ilk defa duyuyormuş gibi yapıyorsun?"

Çünkü gerçekten ilk defa duyuyordum. Neler oluyordu böyle veya neler olmuştu böyle?

"Boşanmadı mı adam? Halen evli mi? Annem evli biriyle mi beraber?!"

"Afra bağırma!"

"Allah kahretsin! Bu rezillikte neyin nesi?!"

Levent başka hiç bir sorumu yanıtlamadı. Dümdüz eve sürerken, beni kendimle ve kendi sorularım ile başbaşa bıraktı. Teyzem ise eve vardığımızda hemen bir şeyler olduğunu anlamış ve suratımın neden bembeyaz olduğunu sormuştu. Ondan medet umarak her şeyi anlatmış ve onunda benim gibi tepki vermesini beklerken "Eee Afra? Yıllar oldu be kızım" demişti.