13.Bölüm "Kaza günü neler oldu?"

1.5K 60 21
                                    

Bölüm Şarkısı;
Ahmet Kaya-Şehirlere bombalar yağardı her gece, Biz durmadan sevişirdik....

+18 içerik uyarısı!

Lütfen yaşı tutmayan veya bu sahnelerden rahatsız olanlar bu bölümü direk geçsin.

#Afra

"Bu olamaz" dedim klinikten çıktığımızdan beri belki 100 kez.
"Bu olamaz Levent!"

Levent ise kaşlarını çatmış, hiçbir şey söylemeden sadece beni dinliyordu.
"Bu mümkün değil!" dedim ses tonumu bir tık daha artırarak.

"Sen evli bir kadınsın. Neden şaşırıyorsun?"
Levent nihayet konuşmuştu ama hala yüzüme bakmıyordu.

"Olamaz çünkü..." dedim ama devam etmeden, kafamda ufak bir hesaplama yaptım. Mert ile biz hiç şey yapmamıştık ki.

"Olamaz?" diye devamını bekliyordu Levent. Ona bu konuda hakkında birşey söyleyip söylememek arasında gidip geliyordum. Fakat daha fazla şey saklayabileceğimden emin değildim. Lanet olsun! Karnımda bir bebek olduğunu söylüyorlardı ve eğer ben 21. yüzyılın Meryem'i değilsem bu mümkün değildi.

"Yok çünkü Levent" dedim anlamasını bekleyerek ama o hafif çatık kaşlarını daha çok birleştirmiş ve "Ne?" demişti.

"Yok ben yani biz..
Biz derken, Mert ve beni kast-"

"Anladım orasını" diye kesti attı sözümü.

"Yok yani mümkün değil"

Ben aynı benim gibi bir tepki vermesini "nasıl olur?" falan diye çoşmasını felan beklerken bana bakıp sadece gözlerini devirmişti.

"Doğru söylüyorum!" diye üsteledim bunun üstüne.

"Ara kocanı sor Afra"dedi umursamaz bir tavırla.
İşte bu kulağa mantıklı geliyordu. Kotun içinde sıkışmış kalmış telefonumu aldım ve listede Mert'i aradım.

İlk aramamda açmadı, ikinci kez hattı beklediğimde heyecan ve gerilimle birlikte midem daha da bulanmıştı.

"Mert?" dedim sesin gelmediğini fark ederek.

"Evet..." dedi sadece ve uzun süredir sesini duymadığım için mi bilmem tüm vücudumdan bir akım geçmişti. Nasıl olduğunu sormakla başladım ilk başta. O esnada belki uygun bir an bulup sorabilirim diye düşünüyordum.

"Seninle konuşmam gereken birşey var" dedim en son dayanamayarak.
"Biz en son ne zaman birlikte olduk?" diye bir çırpıda çıkardım ağzımdan. Fakat o işimi kolaylaştırmamış ve
"Anlamadım?" diye karşılık vermişti soruma.

"Biz evliyiz ya hani senle..."

"Orasını anladım"
Bugün neden herkes beni azarlıyor ve sözümü kesiyor cidden bir fikrim yoktu ama midem bulantısının yanına birde ağlama isteği geliyordu.

"Evet en son? Ne zaman?"

"Neden soruyorsun?"
Telefonu diğer kulağıma geçirerek arkamda bıraktığım Levent'e göz ucuyla baktım ve sesimi alçattım. Ona bir bebek taşıdığımı elbette söylemeyi düşünmüyordum. Yani en azından emin olana kadar.

"Bilmem lazım" diye fısıldadım hattın diğer ucuna.

"Hatırlamıyorum asırlar olmuş gibi" diye iç geçirdi.

"Mert lütfen" Lanet olsun ciddiye almıyordu beni.

"Neden beni durduktan yere arayıp bunu soruyorsun?" ses tonundan sinirlendiğini hissedebiliyordum ve onu daha önce aramadığım için de kırgın olduğunu belliydi.

ResetHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin