İHANETİN GÖZYAŞLARI

[1] YAVAŞ AKAN ZAMAN

Hellö! Ay çok heyecanlıyımmm

İki yıl kadar önce yazdığım senaryo gibi bir metni burada kitaba çevirdim ve bu çok iyi hissetiriyor.

Ihanet'in Gözyaşları benim için çok heyecanlı, çok tatlı ve çok sevimli bir hayaldi.
Sonra yazıya döküldü ve artık sizlerle.

Bakalım Ateş Ezeli ve Roza Alsancak'ın hikayesini beğenecek misiniz?

Bolca sevgi♡  İyi okumalar:)

Oy verip ve bol bol yorum yapıp bölümü süslemeyi unutmayın!!!
Beni de takip ederseniz sevinirim tabi;)

🎼MaNga~Dursun Zaman

[1] YAVAŞ AKAN ZAMAN

[ ATEŞ EZELİ ]

"Size göre eğitim nedir Bay ezeli? Eğitim nasıl verilmelidir?"

Önüme uzatılan mikrofonların arkasından bana soruyu yöneten kızıl saçlı kadına baktım.

"Bana göre eğitim her şey olabilir. Evde annenizden yemek yapmayı öğrenirsiniz, bu bir eğitimdir, abiniz veya ablanız size bisiklet sürmeyi öğretir, bu bir eğitimdir, bir hırsızdan işinin sırrını öğrenirsiniz, bu da bir eğitimdir. Bunlara milyonlarca örnek sığdırabiliriz. Ama maalesef ki binlerce çocuğumuzun yetenekleri daha keşfedilmeden yok sayılıyorlar, bir çocuğun okulda matematik veya Türkçe'de kötü olması onu hiçbir zaman futbolda başarısız yapmadı, yapmayacak da. Bunun farkındalığıyla harekete geçilmesi gerektiğini savunuyorum."

Cümlem biter bitmez hemen yeni bir soru daha geldi.

"Ajansınızda ve ajansınız adı altında çalışan sektörlerde bir çok kişinin lise diploması bile olmadığı gerçeği son zamanlarda gündemde, kimileri buna olumlu baksa da genel olarak size olumsuz eleştiriler yapıldığını görüyoruz. Bu konu hakkında söylemek istediğiniz bir kaç cümleniz var mı?"

Yıllardır değişmeyen o soru: Neden büyük bir ajans olmanıza rağmen çalışanlarınız da üniversite diploması yok?

İnsanlar her zaman ön yargılı yaklaşnakta o kadar iyiler ki kimse ailemin yıllardır yaptığını anlamıyor. Biz asla bir kağıt parçasına göre değerlendirmezdik insanları. Yeteneği var mı? Varsa hangi alanda bize katkı sağlar? Bizim için önemli olan buydu. Benden önce de böyleydi bu benden sonrada böyle olacak.

Boğazımı temizleyerek soruyu soran muhabire döndüm.

"Dediğiniz gibi yıllardır bu soru sık sık gündeme gelip duruyor. Açıkçası bunu aptalca bulan bir sürü iş insanı çıktı karşımıza. Ama gelin görün ki bizler çalışanlarımıza değer veren bir aileyiz. Onlar bu ajansa adım attıkları anda ailemize de adım atarlar. Ve benim aile gördüklerimi asla kimse aşağılayamaz."

Bir flaş daha patladı yüzümde, ardından yeni bir soru.

"Bahsettiklerinize bir örnek verecek olursanız Bay Ezeli?"

"Buna inanmayanlar için bir örnek tabii ki verebilirim," dedim. Başımı bir adım arka çarpazımda duran kişisel asistanıma çevirdim. "Ayşegül Hanım'ı tanımayanınız azdır, kendisi kişisel asistanım olur. Aynı zamanda ajansımıza adım attığı andan beri sayesinde bir çok başarıya imza attık. Kendilerinin hiçbir şekilde üniversite kariyeri yok, okul kariyeri ise lisede son buldu. Ama bütün bunlara rağmen mükemmel bir zekâya ve işlerimde beni en kısa yoldan başarıya ulaştıran bir pratikliğie sahip. Ve bunu yaparken ailemizi aşağılamaya çalışan nice kişiye haddini bildirmiştir."