ကျနော်သည်သာ

ကျနော်သည်သာ .....21

ကျနော်သည်သာ.....21

နီယွန်ညရဲ့ မီရောင်အောက်မှာ လမ်းပေါင်းများစွာကို ဖြတ်ကျော်ရင်း လမ်းမ ကြီးအတိုင်း ပြေးထွက်လာခဲ့သည်

အစက အရှိန်နဲ့ပြေးလာသည်မို့ လမ်းတဝတ်မှာ မောပန်းနွမ်းနယ်နေမိသည်

နီးစပ်ရာ ထိုင်ခုံမှာ ခန ဝင်ထိုင်ရင် အမောဖြေလိုက်ကာ

ပြန်မတွေးချင်ပါ ရှက်စရာကောင်းလွန်တဲ့ စကားသံတွေ လူတွေသူ့ကိုဘယ်လောက်တောင်အထင်သေးလိုက်မလဲ အမ်း တယ်ဆိုတဲ့စကားရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ဂျီ ခေါင်တို့ ခါးရမ်းလိုက်ပီ ဆက်မတွေးချင်ပါ ဆက်မတွေးချင်တာထက် ဆက်ပီမတွေးရဲတော့ချင်းပါ သူ့ဘဝရဲ့ အမည်းစက်ကြီး တသက်လုံးစွဲထင်းသွားမယ့်အရာ ဘာနဲ့မှ ဖျတ်ဆီးမရတော့တဲ့အရာ

ဂျီ ပါးပေါ်ကျနေဆဲ မျက်ရည်တို့ သုတ်လိုက်ပီ ခုချိန် ကုကီကိုလည် မတွေ့ချင်းသေးဘူး သူ့စကားဖွာလို့သာ လူတွေက ဒီအကြောင်းသိကြရပီ ခုဆို လူတွေဘယ်လောက်များများသိပီ သူ့ကိုဘယ်လောက် အထင်သေးနေကြပီလည် ဂျီတွေးကာ လက်သီးကို ကျစ်နေအောင်ဆုတ်ထားမိခဲ့သည်

ခုဘယ်သွားရမလဲ ဒီမြို့မှာ ကုကီနဲ့လူကြီးကလွဲပီ ဘယ်သူနဲ့မှမသိပါ ။လူကြီးဆီ သွားလို့လုံးဝမဖြစ်တာ ဂျီသိသည်။ သွားစရာမရှိတဲ့အဆုံး ဆိုင်မှာနားခိုးဖို့ စဉ်းစားကာ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်

ညရဲ့မီရောင်အောက်မှာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဆိုင်တံခါးလေးကိုဖွင့်လိုက်ပီ အထဲဝင်ကာ ဆိုင်ပြတင်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်ချိန် ကောင်းကင်မှာ သာနေတဲ့ လမင်းကြီးကိုငေးကြည့်ရင်း ရင်ထဲကလောင်နေတဲ့စိတ်ကို အေးချမ်းအောင် ကြိုးစားနေချိန်

🐰"ရှာလိုက်ရတာ ဂျီရာ"

အသံနဲ့အတူ နောက်ကသိုင်းဖတ်လာသော လက်တစ်စုံကြောင့်

ဂျီလေသံ အေးစက်စက်နဲ့အံကြိတ်ထားတဲ့လေသံနဲ့စကားတို့ တစ်လုံးချင်း ထွက်လာခဲ့သည်

🐥"မင်း ပြောလိုက်ရတော့ မင်းဝမ်သာတယ်မလား ဂျွန်းဂျောင်ကု မင်းကတော့ စင်ပေါ်ကလူပဲ"

🐰"မဟုတ်ဖူးဂျီ အဲ့ဒါ မင်းနဲ့မတွေ့ခင် ဟိုအစက....."

ဖတ်ထားသော လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပီ