De ketting van mijn oma

Hoofdstuk 20

Tania

Laat me maar even met rust zucht Tania. Je overvalt me een beetje met alles. Ik heb nog nooit een vriend gehad,  en nou zeg jij dat je altijd bij me wilt blijven. 

Sorry zegt Mark gehaast. Ik wil je niet verlegen maken hoor.  Wil je dat ik even weg ga? Liever wel zucht Tania. Ik moet nadenken.

Ik ga wel naar huis zegt Mark. Bel je me als er wat is?  Wat nou als Tabitha langs komt in het ziekenhuis?  Dalijk zegt de zuster waar ik lig. Dat mag ze niet doen zegt Mark.

Dat heet privacy zegt Mark glimlachend. Ik kom over een uurtje of twee wel langs.

Als Mark inderdaad over twee uur weer in het ziekenhuis aankomt, is er paniek ontstaan bij de kamer van Tania.

Meisje, je mag hier niet naar binnen klinkt een stem van een zuster streng.  Het is mijn zusje liegt Tabitha. Ik moest haar gewoon zien.

Je bent helemaal niks schreeuwt Mark als hij bij de kamer van Tania komt. Maak dat je wegkomt Tabitha!  Jij hebt haar dit aangedaan!

Vol ongeloof kijkt de zuster Tabitha aan. Heb jij haar dit aangedaan? Met een glimlach om haar mond zegt Tabitha: ze verdiende het!

Goed, nou ga je mee zegt de zuster terwijl ze Tabitha bij haar arm pakt.  Weg hier!

Tania
Ik word wakker vanwege de tumult op de gang.  De ene stem is van Mark, de andere van een vrouw die ik niet ken, en ik hoor Tabitha!

Geschrokken gooi ik m'n dekens over me heen. Zachtjes begin ik te snikken.  Ze zou toch niet hierheen komen?