Hoofdstuk 15

89 3 0
                                    

Dit vraagt om moeilijkheden zegt Tania terwijl ze langzaam uit het wc hokje komt. Helemaal niet mompelt Mark. Ik zal het voor je opnemen als we ze tegen komen wat ongetwijfeld gaat gebeuren. Tania leunt met haar beide handen op de wasbak en staart in de spiegel.

Een wit gezicht met twee felblauwe ogen staren haar aan.

Mark, ik wil ze niet onder ogen komen zucht Tania. Ze roept dalijk al haar vriendinnen erbij, en dan slaan ze mij dalijk in elkaar. Daar heb ik geen zin in. Ik meld me ziek en ga naar huis zegt Tania.

Helaas voor Tania loopt het anders.

Tabitha

Ze komen samen uit de wc gelopen. Hij heeft verdomme zn arm om haar heen geslagen. Ik heb me achter het muurtje verstopt zodat ze me niet zien. Ik voel een razenij in me borrelen. Als ze vlakbij mij zijn, spring ik overeind en haal uit naar Tania. Ze heeft m'n aanval niet zien aankomen en valt op de grond. Alsof het zo is afgesproken komen m'n vriendinnen me helpen. We schoppen, slaan haar tot Mark tussenbeide springt. Hou verdomme op! Laat mij en haar met rust! Tania beweegt zich niet...

De ketting van mijn omaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu