Vampir / bxb (Mpreg)

6.

Arat ( Vampir konseyinde başkan, (Cumhurbaşkanı olarak düşünebilirsiniz))

Sevdiğim adam arabadan benden önce acil bir şekilde yine  kaçar gibi eve girdiği zaman arkasından sadece bakmakla yetinip  iç çekmiştim.

Ben, ona ne yaparsam yapayım kendimi asla sevdirememiştim ve benim için de en çok bu olay canımı sıkıyordu.

Ben bir vampirdim ve vampir konseyinde başkandım, herkese karşı sözüm geçiyordu ama insan olan kocama bir türlü lafımı dinletemiyordum.

Vampir bölgesinin Cumhurbaşkanı olarak da anılıyordum ama bunu pek taktığım söylenemezdi sayımız öyle ahım şahım da çok değildi ama güçlüydük.

Dinletmekten kastım emir vermek anlamında değildi, ona kıyamıyordum ve sürekli onu diğer kişiler gibi kendi baskım altına almaya çalışmıyordum. İşin aslı sürekli beni, görmezden gelmesine ve bana nefret kusmasına hâlâ alışamamıştım.

Onunla yıllardır evliydim, vampir klasiği olarak kurallar gereği evlenmiştik...

Gerçi işim aslı o, benimle normal şekilde asla evlenmezdi ama kendi aptallığı yüzünden bu haldeydik.

Yankı, yıllardır benden ölesiye nefret ediyordu.

Halbuki sırrımı öğrenmek için sürekli lise yıllarında peşimde dolanan kendisiydi ve onu ne kadar sevsem de hayatını karartmamak için sürekli elimden geldiğince kendimden uzak tutmak için her şeyi yapmıştım.

Lisede aşırı yakın arkadaşlardık ve onun bütün sırlarını bilirdim, ondan hoşlanıyordum, o ise koyu bir homofobikdi ve eşcinsellere aşırı derecede nefret kusan biriydi.

Onun, o zamanlar sevdiği bir kız vardı ve onu, ben ne kadar canımdan çok sevsem de onu bu yola sürükleyemezdim ama o dediğim gibi benim bir türlü peşimi bırakmamıştı.

Lisede onu ne zaman görsem yolumu değiştiriyordum ve ondan köşe bucak hep kaçmıştım ama o aynı kuyruğum gibi nereye gitsem karşıma çıkmaya başlamıştı...

En sonunda sırrımı öğrendiği zaman ikimizin hayatını da mahvetmişti.

Bana gelince bu duruma onun açısından ne kadar üzülsem de bir yandan sevdiğim adam ile evlendiğim için sevinçten deliriyordum.

İki tane ikiz çocuğumuz olduğu halde beni sevmemişti ve ben bu durumdan ciddi anlamda çok yorulmuştum.

O çocukları tek başıma yapmamıştım ve sürekli bir iyi bir kötü davranmasını anlam veremiyordum.

O da benimle beraber vampir konseyinde yer alıyordu ve sürekli duygusal yönlü hareket ederek benimle zıtlaşıyordu.

Bunu bilerek yaptığını adım kadar emindim, sürekli alttan alarak onu hoş tutmaya çalışsam da işe yaramıyordu.

Yankı benden ölümüne nefret ettiği için çabamı görmüyordu ya da görmek istemiyordu.

Arkasından bakmayı kesip omuzlarımı düşürerek eve girdiğim zaman evin sessizliği canımı yakmıştı, oğullarımı birkaç günlüğüne annem almıştı ve evde sadece Yankı ile her zamanki gibi tek kalmıştık.

Evde ölüm sessizliği vardı çünkü Yankı sadece bana karşı duvar gibiydi...

*********

Yankı, odaya çekildiği zaman yine her zaman yaptığım gibi bilgisayarımı alıp koltuğa yayılmıştım ve yarım bıraktığım dizileri izlemek için büyük çocuksu bir heyecana kapılmıştım.

Bu alışkanlığım evlenmeden önce de vardı ve bir türlü bırakamamıştım, bir köşeye geçip ya dizi izlerdim ya da kitap okuyarak uykum gelene kadar vakit geçirirdim.

Ailem ile yaşadığım zamanlarda da sürekli evde tek olurdum çünkü annem ile babam çalışırdı ikisi de vampirdi ve ben hariç her şeye zamanları vardı.

İkisi de birbirini sevmeden evlenmişlerdi ve bir araya geldiğimiz zaman da ikisi de birbirine karşı aynı Yankı'nın bana davrandığı gibiydi ve ben buna çok alışmıştım o yüzden bugün bile kocamın bana davranışlarına bir şey demiyordum.

Evet ben onu liseden bu yana seviyordum ve onun sevdiği başka biri vardı ve ondan vaz geçmemişti ve benim bu konuda yapabileceğim bir şey yoktu, ikiz çocuklarımız olmasına rağmen beni görmezden geliyordu ve onun üzerinde baskı oluşturamazdım.

Beni aldatacak hiçbir davranışta bulunmamıştı çünkü 7/24 beraberdik ve telefonu bile eline almayan biriydi ama lisede aşık olduğu kızı hâlâ deliler gibi sevdiğini biliyordum çünkü o hissi sürekli bana veriyordu.

Çocuklara gelirsek de dediğim gibi bu çocukları ben tek başıma yapmamıştım, o bana yanaşmıştı...

Hatta o gece beni sevmeye başladığını bile düşünmüştüm ama işler hiç de öyle olmamıştı.

Çocuklar doğduktan sonraki ilk kavgamızda bana bağırarak, 'Çocuğumuz olursa belki seni severim sanmıştım, o yüzden sana yaklaştım' demişti...

Evet bütün her şeyi hatırlıyordum çünkü o dediği şeyler çok ağır gelmişti. Onu hiçbir şeye zorlamamıştım ama o her şeyi her zaman yaptığı gibi yanlış yerlere çekmişti...