Vampir / bxb (Mpreg)

8.

Arat

Yankı yanıma gelip bir şey demeden oturduğu zaman ona bakmayı kesip rahatımı hiç bozmadan dizimi izlemeye devam etmek için derin bir nefes alıp filme odaklanmıştım ki, Yankı'nın kulağımdan kulaklığı çekip kucağımdan bilgisayarı alması ile neye uğradığımı kısa bir anlığına şaşırmıştım.

İki kuruşluk bir zevkim vardı ve onu da elimden almaya çalışıyordu...

Bu adam resmen benim rahatımı bozmak için dünyaya gelmişti ve ona karşı bir şey yapamıyor olduğum gerçeği de daha çok sinirimi bozuyordu.

-Ne yapıyorsun

Sesim oldukça kısık çıkarken sinirlerimin kat sayısı zaman geçtikçe çıkmaya başlamıştı.

Beni duymazdan gelerek bilgisayarı sehpanın üzerine koyup tekrar bir şey olmamış gibi yanıma oturduğunda şaşkınlık ile kocama bakmaya başlamıştım.

Şu an bunları yapmasının cidden hiçbir mantığı yoktu ve biz birazdan adım kadar emindim ki yine boş bir sebepten ötürü kavga edecektik.

Her zaman ki Yankı beni yıldırma politikası uyguluyordu ve anlamadığı tek şey bizim ayrılamayacağımızdı.

Anca ikimizden birisi ölürse özgür kalacaktık ve biz zaten canımız için evlenmiştik.

Yanından kalkacağım sırada beni filmlerdeki gibi bileğimden tutup altına aldığı an, bütün odağımı koyulaşmış gözlerine vermiştim.

Bu şimdi neyin nesi oluyordu ki?

"O lavuk kuzenin neden sürekli senin peşinde?" Tıslayarak konuştuğu için hislerim bunu bir tehdit olarak algılamıştı ve ona karşı istemsizce vampir dişlerim ortaya çıkmıştı.

Ben de onun gibi tıslar gibi vampir dişlerimi gösterdiğim zaman Yankı gülüp bileklerimi kafamın üzerine sabitlemişti.

Bu durumda uke ben mi oluyordum?

Ondan güçlüydüm ve bunu çok iyi biliyordu, bildiği bir diğer şey de ona asla kıyamayacağımdı. Bu yüzden sürekli bana karşı oynayıp beni çileden çıkartıyordu ama durum şimdi daha farklıydı.

Birden bire gelip, kudurmuş gibi beni altına almıştı ve daha bir saat önce yine bana nefretini kustuğu için şu an içinde bulunduğumuz durum beni aşırı derecede şaşırtmıştı. Zaten Yankı değişik bir kafa yapısında olduğu için çok fazla ruh hallerine bürünüyordu ve ben hepsine yetişmek de oldukça zorlanıyordum.

- Sana bir soru sordum Arat.

Üzerime doğru eğilip bacak arama baskı yaptığı zaman zorlukla nefes alarak yüzüne baktım, gözleri anlamadığım bir şekilde koyulaşmış ve göz bebekleri büyümüştü. İnsanın anca göz bebekleri istediği bir şey olduğu zaman büyümez miydi?

Burada istediğinden kastım arzu ettiği manasındaydı.

Gerçi... Yankı çok değişik biri olduğu için ona ne desem az olurdu ve artık ona ayak uydurmaktan ne yalan söyleyeyim sıkılmıştım. Hem beni sevmediğini söyleyip hakaret ediyordu hem de bana saçma sapan bir şekilde hesap soruyordu.

Artık bu hallerinden usanmıştım ve lanet olsun ki elimden hiçbir şey gelmiyordu, oturup konuşsak da sırf ben, düşüncelerimi dile getirdim diye yine kendi bildiğini okuyacaktı.

-Ne demek istediğini anlamadım Yankı?

Erkekliğime dizi ile daha fazla baskı uyguladığından sonlara doğru sesim kısılmıştı ve bu Yankı'nın bildiğiniz  dudaklarını yalamasına sebep olmuştu.

Ulan hem benden nefret ettiğini söylüyordu hem de bana böyle yakın davranarak umut veriyordu.

Ciddi anlamda yakında delirecektim ve buna adım kadar emindim ki sevinirdi.

Hem benden nefret ettiğini söylüyordu hem de bana bu şekilde davranarak aklımı karıştırıyordu...