| - KARIŞAN İKİ HAYAT - | TAMAMLANDI

"Kardeşinize Sahip Çıkın"

17.06.2023

Helloooo bebbeklerimmm. Kitabın sonunda neden uzun aralıklarla bölüm attığımı neden böyle bir kitap yazmaya başladığımı her şeyi anlatacağım. Size anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki... Uzun uzun bölümler atmaya çalışıyorum umarım başarılı olabiliyorumdur. Güzel ve akıcı olsun diye çok uğraşıyorum. Yazdığım bölümleri beğeniyorum. Umarım sizde beğeniyorsunuzdur. Sizi çok seviyorum iyi ki varsınız!

YKS'YE GİREN HERKESE BAŞARILAR DİLERİM. UMARIM SINAVINIZ İYİ GEÇER.

✨ İyi Okumalar aşklarrımmmm ✨

Emrah Karahan;

Bugünün haftasonu olmasından da dolayı bir dakika bile okuduğu kitabı elinden düşürmeyen Kaan sonunda kitabın son sayfasına geçince çabucak okuyup bitirmesini bekledim.

Ve son...

" Abim." Abi olmayı hiçbir zaman istememiştim ama senin abin olmaktan da hiç pişman olmadım kardeşim.

" Evet." Ses tonu haliyle sinirli çıksa da bir şey demedim.

" Bitti mi kitap?" Ben nasıl cevabını bildiğim soruyu soruyorsan Kaan da, "Cevabını bildiğin soruları neden soruyorsun?" sorduğum sorunun cevabını bildiğimi zaten çoktan biliyor oluyordu.

" Abi, kardeş dışarı çıkmayalım mı?"

" Sen kendini bu abi işine fazla kaptırmışsın sanki. Aramızda sadece iki yaş var."

" Olsun. İki yaş, iki yaştır." Dışarıya çıkmaya gönlü yoktu anlaşılan.

" Oyun oynayalım."

" Geç oldu."

" Üzüyorsun."

" Yaptıklarına say. "

Sonradan 'keşke' diyeceğimi bilseydim dilimi keser izin vermezdim böyle olmasına. Hem Kaan hem Rana...

Allah bin belamı versin ki; yaptığım bu saçmalıkları hangi akla cüret yaptım, neden yaptım bilmiyorum. Bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğim. [ Sokrates+Emrah ]

" Kaan."

" Hiç lafı uzatmaya gerek yok. Bu yaptıklarını unutacak değilim. Resmen beni kullandın. Herkesin önünde rezil oldum. Sanki kendileri sütten çıkmış ak kaşık bir ben kötüymüşüm gibi davrandılar. Ve, ve... Bunların içinde en kötü olanı senin tek kelime bile etmemen, yanımda olmaman. Güya abisin. Ama 'güya' abi işte. Bir kez daha anladım kimseye güvenmemem gerektiğini. İnsan, gerçekten değerlisi olduğu ve kendisi içinde değerli olduğu insandan kazık yiyince anlıyor bazı şeyleri. "

Bir sonra ki adımı düşünmeden ilk aklına geleni uygulayan bir salak olduğum için özür dilerim. Sürekli kendi çıkarlarım için her şeyi yapabilecek kapasitede göründüğüm için de özür dilerim. Bana güvenen ve en azından güvenmeye çalışan insanların güvenini tek bir hamlede silip attığım için de özür dilerim. Ne bir abi ne de bir arkadaş olmayı beceremediğim için de özür dilerim.

" Bilinçsizce oldu her şey Kaan."

Kaan oturduğu sandalyesinden kalkıp önüme geçti.

" Pekala. O zaman ben de seni bilinçli bir şekilde bu odadan kovuyorum." Evin içinde kapı dışarı edilmiştim resmen. Tabiki de bu konuyu kestirip atmayacaktım.

Kaan da ne kadar arsız, yüzsüz, gurursuz biri olduğumu unutmuş kapıyı kitlemeye gerek duymamıştı. Tekrar açıp girdim odaya.

" Bu konuyu halletmenin zamanı gelmedi mi sence?"