1. Bölüm

37 16 16
                                    


Yine bağırış sesleri.

Bu canımı sıkıyordu. Annemin acı dolu sesi kulaklarıma dolduğunda bu sefer dayanamayıp odamdan çıktım ve annemin yatak odasına daldım.

Babam elinde kemeriyle bana bakarken ben yerde uzanan anneme bakıyordum.

"Yeter ya! Napıyorsun sen!" Diye bağırıp babamın üzerine yürüdüm.
Var gücümle babam denen adamın omuzlarından geriye ittim.

"Bu ne hak" yüzüme yediğim tokatla annemin yanına düşmüştüm.
Tokatlarına o kadar alışmıştım ki hiçbir acı hissetmemiştim.

"Beni delirtmeyin!" Babam çok sinirliydi.

Odadan sert adımlarla çıktığında içeriye bu sefer babaannem girmişti.

"İyimisiniz" diyip hızla yanımıza geldi.

Ona cevap vermek yerine anneme sarıldım.

"Anne iyimisin" dedim gözü dolu bir şekilde.
"İyim kızım, beni merak etme sen" diyip durdu. "Baban sana vurdu canın acıdımı" annemin yanaklarından akan yaşlarını sildim.

"Anne gidelim burdan, kaçalım" dedim bir anlığına.

"Hayır kızım yapamayız bunu biliyorsun." Anneme gerçekten inanmıyordum.
Yerden kalkıp odadan çıktım.

Evden çıkmak istiyordum ama evin önünde korumalar vardı ve babam çıkmamı yasaklamıştı.

Ben Lara Alkan 17 yaşıma yeni bastım. 8 yaşımdan beridir babamdan hep işkence ve eziyet çeken o kızım. Babam denen adam yüzünden hayatım kararmıştı. Okumuyordum. Orta okulda aldırmıştı beni. Babamın borçları yüzünden Erzurumdan ayrılmıştık ve Antalyaya yerleşmiştik. Babam beni hiç sevmemişti, hep benden nefret ediyordu. Bu hayatta ben ve annem tektik. Anneme sürekli vuruyordu. Sürekli alkol alıp o şekilde anneme çektiriyordu bunun için evden bir ara kaçıp karakolla gitmiştim. Gitmez olaydım keşke. Babamı sorguya almışlardı ama babam bir şekilde kurtulmuştu ve o geceyi benle anneme vurarak geçirmişti ama en çokta anneme vurmuştu. O gündem sonra babamı karakolluk etmemiştim. Babamın o gece kurduğu sözü hiç aklımdan çıkmıyordu. "Eğer birdaha bu evde olanları gidip polisleri karıştırırsan şunu bilki annen ölmüştür" işte bu.....bu nedenle birşey yapamıyordum. Babam herşeyi yapacak biriydi. Eve bir yararı yoktu, bizede. Hep gece kulüplerinde, barlarda takılan biriydi. Annem astım gibi rahatsızlıkları olduğu için ilaç kulanıyordu. İlaçları azalıyordu. Babamla bu konuyu konuştuğumuzda "gebersin gittsin" demişti. Herşey bana kalmıştı. O gece tekrar evden kaçıp iş bulmaya çalışmıştım. İki gündür iş arıyordum ama babaannemin sayesinde bir tekstil işine başlamıştım. Ve 6 Aydır o işteydim. Aylık maaşım 4500 TL'di. O parayla geçinip gidiyorduk. İş saatlerim akşam 10'da başlayıp sabahın dördündede bitiyordu. Babaannem bu şekilde olmasını istiyordu babam akşamları evde olmuyordu sabah beş altı gibi geliyordu buda benim için iyi bir fırsattı.

Merhabalar sevgili okurlarım.
yeni yazdığım Hikayeyi umarım beğenirsiniz.
Bu bölümü bilerek kısa yazdım tanıtım gibi olduğunu düşünün ama ilerleyen zamanlarda diğer bölümler uzayıcak.

Vottelerinizi eksik etmeyin.😊

Acar Dinç/ 25 yaşında baş karakter.

Lara Alkan/ 23 yaşında ama ailesi kimliğini küçültüp 17 yaşında gösteriyorlar. Tabi Lara bunu bilmiyor. Baş karakter.

Akça Dinç/ 20 yaşında.

Lidya Dinç/ 39 yaşında Akçayla Acarın annesi.

Sinan Dinç/ Akçaya Acarın babası.

Doğan Alkan/ 43 yaşında Laranın babası.

Peri Alkan/ 38 yaşında Laranın annesi.

Lale Alakn/ 70 yaşında  Laranın babaannesi.

Ateş Taraş/ 25 yaşında  Acarı  arkadaşı.

Simay Dinç/ 66 yaşında Acarın babaannesi.

Hasan Dinç/ 40 yaşında Acarın amcası.

Elif Dinç/ 38 yaşında Hasanın karısı.

Selim Dinç/ 23 yaşında Elifin oğlu.

Mira bulut/ 21 yaşında Acarın sevgilisi.

Ekin Karabulut/ 25 yaşında.

LaraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin