Lara

7. Bölum

BEĞENİ VE YORUMLARI UNUTMAYALIM LÜTFEN.

Odanın içi parıl parıl parlıyordu. Güneşin parlak ışığı odayı doldurmakla yetiniyordu. Yataktan kalkarak banyoya girdim.
Kişisel ihtiyaçlarımı karşıladıktan sonra elimi yüzümü yıkamaya başladım.

Aynadaki yüzüme baktım.

İlk defa kendimde cesareti göre biliyordum o evden kaçtığım için artık korkmuyordum bana güven veren kişiler vardı, beni koruyan kişiler vardı.

"Lara." İçerden Akcanın sesini duyduğumda banyodan ayrıldım.

"Burdayım." Dedim yanına giderek.

"Hadi hazırlan aşağıda bizi enfes bir kahvaltı bekliyor. " Ellerimi önümde birleştirip Akçaya gülümsedim.

" Tamam ben gelirim şimdi." Akçaya arkamı dönüp dolaptan siyah kazak ve gri kot pantolon çıkarttım.

Çıkarttıklarımı yatağın üzerine koydugumda Akçayı fark ettim.

"Beklemene gerek Yok, sen aşağıya in."

Beni dinlemeyip dolabın ıçinden kırmızı crop ve siyah pireli etek çıkarttı.

"Al canım şunları giy bunlar daha seni canlı tutar. "

"Tamam." Diyip elindekileri aldım.

Akça son olarak saçlarımı yukardan gelişi güzel bir şekilde toplayıp at kuyruğu yaptı.

"Çok güzel oldun."

Ona gülümseyip. "Sayende." Dedim.

Salona geçip masanın yanına geldiğimizde bakışlarım masanın başında oturan acara kaydı.

"Günaydın." Dedi gülümseyerek.

"Günaydın." Diyerek Akçanın karşısına oturudum.

"Okula neden gitmedin." Acar Akçaya baktıktan sonra ağzına peynir lokması attı.

"Larayı bugün yanlız bırakmak istemiyorum."

"Liseyimi okuyorsun." Dedim Akçaya bakarak.

"Evet, lise son."

Okumak...

Nasıl birşey bilmiyordum.
Sadece ilk okulda arkadaşlarımla körebe oynadığımızı, öğretmenlerimizin bize bazen kızdıkları günleri hatırlıyordum.

"Hadi, kahvaltı edin." Acarın konuşmasıyla ikimizde kahvaltı etmeye başladık.

İçeriye dolan zil sesiyle irkilerek elimdeki çatalı yere düşürdüm.

" Korkma Lara." Acara baktım.

Korkmalımıydım....

"Ben kapıyı açıp geliyorum."

Yanımızdan ayrılan Acar içeriye beklemediğim biriyle girmişti.

Oturduğum yerden ağır bir şekilde kalktım. Ne tepki vereceğimi bilmiyordum.

Yanıma yaklaştı ve kollarını boynuma dolayarak sıkıca bana sarıldı.

"Güzelim benim, iyimisin."

"Lidya abla sen.." Dedim ve duraksadım.

♡

Acar en baştan her şeyi bana doğru düzgün anlatmıştı.
her şeyi baştan annem planlamıştı. Acarın annesiyle, uzun zamandır tanışıyorlarmış ve beni onlara anlatmış bu şekilde Acarla tanışmış olmuştum. Bir yandan şokun etkisini yaşıyor, bir yandanda anneme kızıyordum. Böyle bir şeyi bana anlatması gerekiyordu.