Susacağım
Ama unutmayacağım......______________________
Laranın anlatımıyla.
"Kızım kalk, kahvaltı hazır. Baban bekliyor." Annem başımda beni uyandırmaya çalışırken ben hayla yastığıma sarılıydım. "Hadi ama baban kızıcak." Gözlerimi zorla açıp anneme baktım.
"Tamam, geliyorum." Dedim yutkunarak.
"Bak bekliyorum ona göre." Annem son sözünü söyleyip odadan çıkmıştı.
Zorlada olsa yatağımdan kalktığımda bileğimdeki saate baktım. Saat 08:30' du. Sadece altı saat uyumuştum.
Odamdaki banyoya girip soğuk suyu yüzümle buluşturdum.
Bu en azından beni kendime getirtmişti.Banyodan ayrılıp, odamdan çıkmıştım. Aşağıya indiğimde salona geçtim.
Masaya oturduğumda göz ucuyla babama bakmıştım. Bana bakıyordu.
"Bu masaya birdaha geç gelinmiyecek." Diyip yumruğunu masaya vurmuştu. "Ö-özür dilerim baba. Bir daha olmaz." Dedim korkarak. Sesizce önüne döndü ve kahvaltısını yapmaya başladı. Ağzıma yavaştan birkaç lokma attığımda gözüm annemin bileğine kaymıştı. Mosmor olmuştu. Anlaşılan dün yine annemi dövmüştü.
Sofrayı yavaştan topladığımızda babam salona geçmişti. Annemle mutfağa girdiğimizde elimdekilerini masaya bırakıp. "Babam yinemi seni dövdü." Dedim. Annem başını eğip sustu. Ona sarıldım.
"Hani çayım lan benim!." Babam içerden bağırdığında birbirimizden ayrılmıştık. "Kuzum sen odana geç ben çayı demlim." Annem saçımı okşadığında başımı salladım. "Tamam." Dedim ve mutfaktan çıktım. Odama geçtiğimde kendimi balkona attım. Dışarısı çok güzeldi. Odam arka bahçeye bakıyordu. Odama birinin hızla girdiğini duyduğumda balkondan çıktım. Annemdi.
"Kızım telefonda biri var senin arkadaşınmış." Annem telefonu uzattığında aldım. "Tamam anne ben konuşup geliyorum." Dedim.
Annem odadan çıktığında telefonu kulağıma dayadım.
"Alo." Dedim ilk ben konuşarak.
"Lara benim Acar." Acardı.
"Birşeymi oldu." Dedim.
"Hayır. Sadece senle konuşmam gerekenler var. Akşam sekizde seni bıraktığım yerde beklicem."
"Ama-" dediğimde sözümü kesmişti.
"Aması yok. Önemli anladınmı."
"Tamam." Dedim. "Tamam." Dedi. Sustuk. "Görüşürüz o zaman." İlk o sesizliği bozmuştu. "Görüşürüz." Dedim bende.
Telefonu kapattığımda odadan çıktım. Acarın numarasını silip mutfakta olan annemin yanına gittim.
"Anne telefonun." Diyip telefonu ona uzattım.
Annem telefonunu alınca bana baktı sonra önüne döndü.
Kim olduğunu sormamıştı
Saat 18:10 geçiyordu.
Odamda ikide bir dolanıyordum. Babam Henüz dışarıya çıkmamıştı. Nasıl çıkıcaktım evden.Dolabımın içinden siyah kot pantolunumu, siyah bol bir tişört çıkartıp hızla giyinmeye başladım. Saçımı gelişi güzel omuzlarımdan sarkıtıp balon kısa montumu giydim. Bu aralar hava soğuk olmaya başlamıştı.
Sırt çantamıda takıp spor ayakkabılarımı giymiştim. Odadan çıkıp babama görünmeden aşağıya indim. Evet tahmin ettiğim gibiydi. Babam salonda oturmuş şarap içiyordu. Arkasından yavaş adımlarla gidip babaannemin odasına girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lara
Ficção AdolescenteLara... O bir mahsum. Sadece mutlu olmak istiyordu. Ve bunu başaracaktı. Babası tarafından eziyet, işkence, şiddete maruz kalan anne ve kız. Lara babası tarafından eve tutsak kalan genç bir kızdır. "Ben babam tarafından sürekli şiddet görürken o...