ស្នេហាដែលកើតឡើងមិនដឹងពីពេលណាទៅហើយទោះបីជាខ្ញុំមិនចង់ឈឺចាប់ឬគិតថាវាធម្មតាក៏មិនអាចទៅរួចព្រោះខ្ញុំលង់ស្រលាញ់គេជ្រៅទៅជ្រៅពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ អ្នកមិនមែនជាខ្ញុំអ្នកមិនយល់ឡើយថាពេលលឺពាក្យសម្តីដ៏សែនមុតស្រួចរបស់មនុស្សដែលយើងស្រលាញ់មិនស្រលាញ់យើងហើយនៅនិយាយឈ្មោះមនុស្សដែលគេស្រលាញ់អោយយើងលឺទៀតគិតថាបេះដូងមួយនេះវាពឺតផ្សារប៉ុណ្ណា។
ខ្ញុំគ្រាន់តែទទួលយកមិនបានតែប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំនិងព្យាយាមហាមចិត្តកុំអោយស្រលាញ់គេលើសពីនេះទៀតអី! ខ្ញុំនិងព្យាយាមរក្សាគម្លាត។
+ថ្ងៃថ្មី
ពន្លឺព្រះអាទិត្យរះឡើងខ្ពស់សាចពន្លឺចាំងចូលបន្ទប់ធ្វើអោយដាស់សា្មរតីមនុស្សរាងស្តើងអោយក្រោកទាំងឈឺចុកចាប់រាងកាយគេបើកភ្នេកសន្សឹមៗដើម្បីអោយសាំនិងថ្ងៃដែរចាំងចូលមកគេមានអារម្មណ៍ថាចុករោយខ្កួនជាខ្លាំងកែវភ្នែកពណ៍ខ្មៅយកដៃបាំងមុខព្រោះចាំងនិងពន្លឺដែររះចូលមកហើយខ្កួនប្រាណមានអារម្មណ៍ថានៅក្នុងរង្វង់ដៃនរណាម្នាក់។
"អាយ~~~~~~" សម្លេងស្រែកចាចរបស់រាងស្តើងធ្ចើឲមនុស្សមាឌធំបើកភ្នែកឡើងទាំងមិនយល់មនុស្សកំពុងតែដេកលក់ស្រួលផងមកស្រែក យប់មិញអស់កម្លាំងមិនតិចទេទម្រាំតែបានដេកមិនយល់ពីគេបន្តិចទាល់តែសោះ
"ស្រែករកស្អីហ៎សលោកព្រះ!"សុីងក្រោកច្រត់ដៃនិងពូកហើយមើលអ្នកមុខខ្កួនដោយសម្លេងធម្មតា
"អាសុីង~អាចង្រៃយប់ៗមិញឯងធ្វើស្អីយើង!"ខឹងណាស់សុខៗមកដេកលើគ្រែតែមួយថែមទាំងអត់សម្លៀកបំពាក់ទៀត
"ហឺយសុំដេកតសិន!"
ប្រូស~
"អូយ~លែងធាក់យើងផងហេសលីនអុី! បើបាក់ចង្កេះយើងឯងចង់ធ្វើយ៉ាងម៉េច!"
"អារន្ទះបាញ់ខែស្រាពណ៍ឯងស្លាប់ទៅ!,ស្លាប់ទៅ"
ឌឺប~ឌឹប~ឌឹប
លីនអុីខឹងខ្កាំងពេកស្រវេស្រវ៉ាស្អីៗនៅកែនដៃគប់សុីងសឹងតែគ្នាគេចមិនទាន់ទ្រាំមិនបានសុីងក៏ចាប់លីនអុីសង្គត់ដួលទៅពូកតែម្តង
"នែ!មកឡូឡារកមាសពេជ្រស្អី!អាណាយប់មិញអ្នកបបួលយើងផឹកស្រាយកឈ្នះចាញ់អីបានក្លាយជាបែបនេះកុំចេះតែបន្ទោសតែយើងពេកគិតៗខួរក្បាលនេះគិតៗ"
