6 - Kaybolan

17 5 2
                                    


(Helin'in ağzından)

Hasan amca dün dükkana gelmedi, merak ediyorum artık, bugün sabahtan beri gözüm kapıda ama yine gelmedi.. Günlerden cuma, ilk defa bir cuma Yusuf gelmeyecek.

Dükkanı kapanış saatinde kapattım, bu sefer eve gitmedim üst kata çıktım Hasan amcayı merak ediyorum.. Kapısını iki kere tıkladım

-Hasan amca?

Diyerek içeriye girdim, televizyon izleyerek uyuya kalan adama baktım. Derin bir nefes aldım onun iyi olması beni mutlu etti açıkçası. Gözüm yanında duran masanın üstündeki resimlere kaydı, Hasan amca olduğunu tahmin ettiğim genç bir adam, üniformalı bir şekilde küçük bir çocuğun elini tutuyordu, bu Yusuf olmalı.

Hasan amca önceden polismiş galiba?, Hasan amca Uyanmadı onu izledim bir süre.. Yavaşca bastonuna dokundum tahmin ettiğim gibi hemen gözlerini açtı

-Soğuk navale?

-Gelmedin bugün Hasan amca, iyi misin?

Hasan amca üzgün bir şekilde televizyona bakıyordu, sonra bakışları yanında duran fotoğrafa kaydı oğlunu v kendini görümce gülümsedi

-Pazar günü gidiyorum.. hastaneye

Kalbin kırıldı sanki, bu kısa sürede kalbim de önemli yere sahip olan biri olmuştun. Hasan amca, seni babamın yerine koyduğumu şimdi fark ettim..

Kalça kemiğinde olan çıkıklık yüzünden, bastonla zor yürüyordu. Mesleğini bu yüzden bırakmış olmalı..

-Yusuf bu fotoğrafta 5 yaşında

Bana gösterdiği fotoğrafa baktım.. Yusuf, Hasan amcanın kucağında, gülümseyerek babasına bakan küçük bir çocuk olan Yusuf'a.

-Bende geliyim mi Hasan amca?

Dedim,

-Yok, kalkarsam ameliyat masasından

Yarıda kesti sözünü veda eder gibi konuşuyordu.. Dolan gözlerimle ona baktım

-O zaman gelirsin yanıma... Ziyarete

Teleziyon sesi vardı sadece, konuşmadık daha fazla, annem geldi aklıma bir veda bile edemediğim annem..

Dolan gözlerimi görmesin diye eğdiğim başımı kaldırdım, bunu yapma veda etme..

-Yarın ve önümüzdeki hafta dükkan kapalı olacak, soğuk navale... ağlama, ben ağlayan çocukları sevmem haberin olsun

-Ağlamadım, ben gidiyorum

Dedim veda etmek bana göre değildi.. Ben çıkarken Hasan amca da yatmak için hazırlanıyordu

-Kapıyı kapat, bu nedir ya! Sabah sıcak, akşam zehir gibi.

Soğuk demek istiyor galiba? Kapıyı kapattım onun dediği gibi..

Karanlık sokaklarda yürüdüm eve doğru, sokakta olan insanları izledim

Eve geldiğimde bu sefer kendi anahtarımla açtım kapıyı, içeriye girdiğimde Selin salonda oturmuş yemek yiyordu beni görünce ağzı dolu konuştu

-Holon oblo...

Ağzına doldurduğu yemekle, sincap gibiydi! Lokmasını yuttuğunda

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 12, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Rüyamdın GülHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin