𝐈𝐜𝐞 𝐏𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞| 𝐇𝐎𝐎𝐍𝐊𝐈̇

³¹»ヒョン

{140623-260623}
____________________

Geçirdikleri bol kahkahalı, stresli ve ağlamaklı günün ardından, eve dönmek için hazırlanıyordu Riki.

Ev denebilirse tabii.

Hiç gitmek istemiyordu oraya. O adamın yüzünü dâhi görmek istemiyordu.

Burada kalıp, Sunghoon ile didişirken, Jay'in sürekli onu utandırmasına bile razıydı.

"Seni bırakmamızı istemediğinden emin misin?" diye sordu Sunghoon, odadan içeriye girip Riki'ye okul formasını uzatırken.

"Eminim hyung. Gerek yok. Yakın zaten."

Riki ve Sunghoon'un evi yakındı aslında, ama Sunghoon'un evi okula daha uzak kalıyordu.

"Peki o hâlde, eve varınca haber ver olur mu?"

"Veririm," demiş ve çantasını koluna takmıştı Riki. Birlikte dış kapıya gitmeden önce hyungları ile vedalaşmıştı.

Riki ayakkabılarını alıp kapının önüne çıkarken, Sunghoon vestiyerden aldığı ince hırkayı Riki'ye uzattı.

"Seul havası işte, esiyor dışarısı. Hazirana aldırmamak lazım. Giy bunu."

Sunghoon omuz silkerek konuşunca Riki gülmüş, koluna taktığı çantayı büyüğüne uzatıp giymişti bir çırpıda hırkayı.

"Oldu mu?"

"Tıch, gel buraya."

Riki Sunghoon'a yaklaşınca, Sunghoon uzun gelen kolları biraz kıvırmış ve saçlarını karıştırmıştı.

"Şimdi oldu."

"Teşekkür ederim hyung. Bugün çok eğlendim."

"Bende öyle. Her zaman gelebilirsin, öğrendin artık nasıl olsa. Tamam mı?"

"Hmhm, o zaman görüşürüz!" demiş ve el sallamıştı Riki. Fakat Sunghoon, "Bir şey unutmadın mı?" diye sorunca, kaşları çatılmıştı.

"Ne gibi? Her şeyimi aldım diye hatırlıyorum," demişti Riki. Sunghoon onun bu hâline gülmüş, havada kalan elinden tutup kendine çekmişti.

"Herkese sarıldın, ben mi kalacağım bir tek?"

Riki bu dediğine gülüp, kollarını büyük olanın beline dolamıştı. Kendine engel olamayarak boyun girintisine burnunu dayamış, farkında olmadan bağımlı olmaya başladığı kokuyu içine çekmişti.

Sonunda ayrıldıklarında, Riki el sallamış ve asansöre binmişti. O apartmandan çıktıktan sonra da Sunghoon tebessüm ederek eve girmiş ve kapıyı kapattığı gibi kendisine sırıtarak bakan hyungu ve arkadaşıyla karşılaşmıştı.

"Neden öyle bakıyorsunuz?"

"Bize anlatmak istediğin bir şey var mı?"

"Ha?"

»«

Otobüste akıp giden yolları izlerken aklına üşüşen garip düşünceleri ve duyguları defetmeye çalışıyordu.

Sunghoon ile yakınlaştıkları her anı düşündüğünde kalbi deli gibi atıyor, yüzü yanmaya başlıyordu.

'Ya o an fazlası olsaydı?' diye düşünmekten alamıyordu kendini.