{050523-160523}
________________
Aradan bir ay geçmişti, koca bir ay.
Fakat ne Riki Sunghoon ile uzun konuşmalara girme tenezzülünde bulunuyordu, ne de Sunghoon kendini affettirebiliyordu.
Riki'nin öfkesi dinmiş olsa da, kalbi hâlâ kırıktı. Kimi zaman bunu büyüttüğü düşüncesine kapılsa dâhi, Sunghoon'un söyledikleri aklına geldikçe bu düşünceyi zihninin en ücra köşesine atmakta ısrarcıydı.
Yine yanyanalardı ama, bu kez okula gidiyorlardı birlikte.
Riki iletişime geçmek istemediğini belli edercesine kulaklıklarını takmış, Sunghoon ise boş boş yolu izliyordu.
Haftaya başlayacak sınavlar bir hayli strese sokmuştu ikisini de.
Sunghoon, Riki yemek yemiyor diye ona kızarken, ondan farkı kalmamıştı.
En sonunda bugün, Mai onları zorla kahvaltıya çağırmış ve düzgünce bir şeyler yediklerinden emin oluncaya kadar bırakmamıştı.
Sonunda okula geldiklerinde, ikili üst kata çıkmış, Riki kendi sınıfına ilerlerken Sunghoon bir üst kata daha çıkarak sınıfına girmişti.
Sırasına oturduğunda, en yakın arkadaşının bakışlarını üstünde hissedebiliyordu.
"Ne var Jay?"
"Bilmem. Sen söyle Sunghoon. Ne var?"
"Anlamıyorum."
"Bende anlamıyorum."
"Kes şunu."
"Sende."
"Jay, derdin ne?"
"Derdim ne biliyor musun amına koyayım? Senin bir aydır yüzün beş karış dolaşırken, nedenini bize anlatmayışın. Riki'ye ne yaptığını söylemeyişin. Sâhi Sunghoon, ne var? Neden herkesle aranda ördüğün duvarları, senelerdir arkadaş olduğun, şimdi de ev arkadaşı olduğun kişilere karşı örersin?"
O da bilmiyordu ki, Jay'e bir açıklama yapsın...
Bu bir ayda iki kez tartışmışlardı.
Sunghoon kendisini cidden affettirmek istiyordu, çünkü Riki ona çokça yardımcı olmuştu ona göre.
Ama her şey karmaşık geliyordu işte.
"Bilmiyorum."
"Ne?"
"Jay, üzgünüm. Biliyorsun, kolay kolay özür dileyemiyorum."
Ama Riki'den diledin, hemde defalarca.
"Şu sıralar her şey üst üste geliyormuş gibi hissediyorum. Riki bana çok destek oldu, bir anda ona öyle saçma ithamlarda bulunmam hataydı. Birde Yeji var, Riki'yle konuşmak istiyor diye beni darlıyor. Ama bu konuyu Riki'ye açmaya çekiniyorum. Benimle uzun sohbetlere bile girmiyor. Haftaya başlayacak sınavlar, beni daha da gergin hâle getirdi. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Sunghoon... Neden bizimle paylaşmak yerine, bu denli içine attın her şeyi? Bu muameleyi hak ediyor musun sahiden?"
"Sizinde moraliniz bozulsun istemedim."
"Arkadaşız biz, her şeyden öte kardeş gibi büyüdük bunca zaman. Bırak, birlikte hüzünlenelim. Ama bir şeyleri tek başına sırtlanmaya çalışma artık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐈𝐜𝐞 𝐏𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞| 𝐇𝐎𝐎𝐍𝐊𝐈̇
Fanfic»ɴɪꜱʜɪᴍᴜʀᴀ ʀɪᴋɪ•ᴘᴀʀᴋ ꜱᴜɴɢ-ʜᴏᴏɴ« ❝ᴀʀᴅɪɴᴀ ꜱᴀᴋʟᴀɴᴍɪꜱ ᴏʟᴅᴜᴋʟᴀʀɪ ᴍᴀꜱᴋᴇʟᴇʀ, ʙɪʀʙɪʀʟᴇʀɪɴɪɴ ᴋᴀʟᴘʟᴇʀɪɴɪ ɪꜱɪᴛᴍᴀʟᴀʀɪʏʟᴀ ʏᴜᴢʟᴇʀɪɴᴅᴇɴ ᴅᴜꜱᴇʀ...❞ ❴ʏᴀɴ ꜱʜɪᴘʟᴇʀ❵ ↳ᴊᴀʏᴡᴏɴ ↳ʜᴇᴇꜱᴜɴ/ꜱᴜɴsᴇᴜɴɢ ↳ᴊᴀɴɢꜱʜɪɴᴢ/Xɪᴀᴏʜɪʏʏɪʜ #enhypen¹ ⟨²⁶⁰³²³⟩ #sunghoon¹ ⟨⁰¹⁰⁶²³⟩ #jay² ⟨²⁵⁰⁵²³⟩ #ni...
