𝐈𝐜𝐞 𝐏𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞| 𝐇𝐎𝐎𝐍𝐊𝐈̇

¹» 初日

Ultra saçma geçen hazırlık ve 1. senesinin ardından, lise ikiye başlamış olan genç oğlan hızlı adımlarla okula doğru yürüyordu. Ailesinin bir süreliğine Amerika'da yaşayacak olması onu depresyona sokmuştu ama arkadaşlarıyla yaşamaya başladığı düşüncesiyle kendini motive etmeye çalışıyordu.

Bu önündeki iki senesinin sorunsuz, belki de en az hasarla geçmesi için Tanrı'ya tüm yakarışlarını sunuyordu içinden. Lâkin bu yakarışların ne kadar işe yarar olduğunu ilerleyen vakit gösterecekti.

Sonunda vardığı okul ile düşünceleri onu terk ederken, müdürün konuşmasını bekleyen öğrencilerin yanına adımlamıştı. Herkesin yüzünde gördüğü bıkkın ifade ile bir süredir beklediklerini anlamıştı zaten. Geçen sene de böyleydi. Etrafı süzüp arkadaşını arayan gözleri, kalabalığın arasından kendisine el sallayan büyüğüne değince göz devirmiş ve yanına adımlamıştı. Çok geçmeden müdürün başladığı konuşmaya pekte kulak astığı söylenemezdi.

"Günaydın çocuklar. Umarım hepinizin tatili güzel ve bol aktiviteli geçmiştir. Bildiğiniz üzere, bu sene son sınıfları bekleyen çok önemli bir sınav var. Onlar için oldukça yoğun bir çalışma programı hazırlamış bulunmaktayız. Fakat bu sizin gözünüzü korkutmasın, sizin için özel eğlencelerimiz de olacak elbette. Hepinizin işin ciddiyetini kavramasını ve çalışmaya uyum sağlamasını bekliyoruz."

Müdürün bu sözleri üzerine,"Sanki hazırlıktaki ve ilk iki sınıftaki çalışma programımız çok normal ya, birde üstüne daha yoğun bir program hazırlıyorlar. Nefes almaya da vakit bırakmayın tam olsun kardeşim, robotuz zaten biz," diyen büyüğü Jungmo ile histerik bir şekilde güldü. Gerçekten çalışma rutinleri çok yoğundu ve bir çok hobilerine vakit kalmıyordu.

Müdürün konuşmasına tekrar kulak verdiğinde, duyduğu şey ile bu tür bir saçmalık olmamasının ve bunun bir şakadan ibaret olmasını dilemişti.

"Bu iki dönem içerisinde okulumuza bir çok yabancı uyruklu öğrenciler geldi. İkinci sınıflardan ricam, bu yabancı uyruklu öğrenciler ile yakından ilgilenmeleri ve bu doğrultuda hem onların ortama daha çabuk uyum sağlayabilmesi, hemde içinizdeki bir takım insanî duyguları yeşertmeniz. Girişteki panoda yabancı uyruklu, veyahut uzun süredir yurtdışında yaşayıp, eğitimine burada devam etmek isteyen öğrencilerle, başarılı ikinci sınıf öğrencileri eşleştirilmiş bir şekilde yer almaktadır. İçeriye girerken ona göz atmayı unutmayın lütfen."

İkinci sınıf öğrencilerinin bir kısmından saçma sapan itirazlar yükselince, gençte bıkkınlıkla bu saçmalığa göz devirdi ve ilk kez onları haklı buldu. Bu tam bir saçmalıktı!

"Başlamayın mızmızlanmaya gençler, bu hepiniz için farklılık olur. Lütfen saçma sapan davranışlarda bulunmayın, siz onların bir nevi yardımcısı olacaksınız. Hem sizden bebek bakıcılığı yapmanızı istemiyorum, sadece onlara yardımcı olacaksınız. Şimdi birinci sınıf ve hazırlık sınıfları, giriş kattaki panodan sınıflarını öğrensinler ve sınıflarına geçsinler. Yardımcı olacak öğrenciler de o listede kendi isimlerinin karşısında bulunmaktadır. Umarım 2021-2022 yılı hepimiz için güzel geçer. İyi dersler gençler!"

Bir göz devirmenin daha ardından hyunguna veda etmiş ve hızla sınıfının bulunduğu üçüncü kata çıkmıştı genç.

Öğretmenin gelmesine daha vardı ama geç kalan diğer arkadaşı onu meraka düşürmüştü. Eline aldığı telefonunu, koşarak sınıfa girip "Bu ne biçim sistem amına koyayım? Ben daha kendim uyum sağlayamadım bu sikimsonik ülkeye, elin çocuğuna nasıl yardımcı olayım?" diyen arkadaşı ile geri sırasına bırakmıştı.

Bir bakıma haklıydı, neden bebek bakıcılığı yapıyorlardı ve hiç tanımadıkları veletlerin sorumluluklarını alıyorlardı ki?

Bunu düşünmesiyle aklına geçen sene ki olaylar geldi gencin. Geçen sene bir çok yabancı uyruklu birinci sınıf ve hazırlık sınıfı öğrencisi, ikinci ve üçüncü sınıf öğrencileri ile kavgaya girmiş, bir çok konuda kavga çıkartıp disiplini boylamıştı.

Soluk soluğa yanına oturan arkadaşında göz gezdirdikten sonra, sohbete koyulmuşlardı. Tabii öğretmenin içeriye girip, bu senenin sıkıcı girişini yapmasıyla bu da kısa sürmüştü.

»«

Teneffüs vakti geldiğinde genç oğlan arkadaşıyla sırasında oturmuş konuşurken, sınıflarına bodoslama dalan tahmini birinci sınıf iki öğrenci aynı anda lafa atlamışlardı.

"Park Sunghoon kim?"

"Park Jong-Seong kim?"

Her iki arkadaşta bununla birlikte hızla birbirine dönmüştü ve 'Kolay gelsin' bakışlarını birbirlerine yollamışlardı...

______________________
[İlk bölüm için görüşlerinizi alabilir miyim lütfen?]

⭟ Koo Jung Mo, Cravity