t/Uzun zamandir bu haberi bekliyordum benden mutlusu yok
h/Umarım butun problemlerini cözmuslerdir ve artik onlarla birlikte bizde mutlu olabilirizz
l/Fotoğraflarin guzelligine ciddi anlamda feels gecirdim
_
Barışalı bir ay olmuştu. Medyaya duyurmuşlardı. Ağlayarak dilenen özürlerin ardından o konular tekrar açılmamak üzere kapanmıştı. Felix tekrardan Changbin ile kaldığı eve taşınmıştı.
"Changbin yeni fotoğraflar çekilelim." Felix elindeki kamera ile 'benden mutlusu yok' hareketleri ile yatak odasına mantar pano asan sevgilisinin yanına gelmişti.
"Sana çok güzel bir kare vereceğim, aç makinanı." Felix kamerayı acarken Changbin onu belinden kavrayıp kendisine çekmişti.
Dudaklarını önündeki dudaklara bastırırken Felix kamerayı kaldırıp birkaç fotoğraf çekmiş, ardından kamerayı yatağın yanındaki sehpanın üzerine resmen fırlatmıştı.
Kolları Changbin'in boynuna dolanırken dudakları üzerine gülümsemişti.
Ayrıldıklarında Changbin işaret parmağının tersi ile Felix'in yüzünü okşamıştı. "Seni çok seviyorum."
Felix sevgilisinin omuzlarına bastırarak kucağına çıkmıştı. Bacaklarını iki yana açarak Changbinin beline sardığında Changbin'in elleride Felix'in kalçasını bulmuştu.
"Ödül törenine böyle girsek kim ne diyebilir ki?" Changbin gülmüştü. "En fazla gayliği fazla abartmışlar diyerek linçlerler."
"Uyuyalım ama ben böyle duracağım." Felix kafasını Changbin'in boynuna gömmüş ve kollarını sıkıca ona sarmıştı.
"Ama benim işlerim var, evi süsleyecektik hani?"
"Ama uykum var, lütfen böyle uyuyalım Changbin lütfen." Changbin gülmüş ve yatağa oturmuştu. Sevgilisi incecik olduğundan sanki kucağında değilmiş gibi rahatça sırtını yatak başlığına yaslanmıştı.
Felix hafif aşağı kayarak kafasını Changbin'in göğsüne koyduğunda huzurla gözlerini kapatmıştı. Gerçekten huzurlu hissediyordu.
