ÇOK FAZLA | Yarı Texting

1

İlk bölüm✨
Wattpadd'deki milyonlarca kitabın arasında bu kitabı bulup okuyorsanız ve tabii ki beğenirseniz destek olmak için yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen
💜💜💜
————————————————————————
Bölüm Şarkısı : Can Bonomo- Doğum Günü
————————————————————————

Furkan Akbulut'tan:

"İyi ki doğdun, iyi ki doğdun, iyi ki varsın
Kaç yaşındasın beni görmedin ama görsen anlarsın
Ama beni buldun diye benim oldun iyi ki varsın...."

Günün anlam ve ӧnemine uygun seçtiğim şarkı kulaklarıma dolarken yüzümdeki aptal sırıtmayı durduramıyordum. Nasıl mutlu olmazdım ki? Bugün, 19 yıllık hayatımda tanımış olduğum en muhteşem insanın doğduğu gün, 1 Kasım.

Bugünün verdiği heyecan yüzünden sabahın kӧründe okula gelip bahçedeki banklardan birine kelimenin tam anlamıyla tünemiştim. Her müzik dinlediğimde aklımdan geçen anlara yine engel olamadım;O'nu ilk gӧrdüğüm an, ilk gӧzgӧze gelişimiz, onun için bir anlamı olmadığına emin olduğum ancak bana kalp çarpıntısı yaşatan birkaç sıradan konuşmamız... Ben kafamın içinde sayısız kez oynattığım kendi hayatımın flashback'lerinde kaybolmuşken O'nu gӧrdüm.

Okulun bahçe kapısından girmek üzereydi, yüzünde her zaman olduğu gibi kalp ağrıtan tatlı tebessümü yer edinmişti. Bir gün okşamanın hayalini kurduğum güzel kahverengi saçlarını toplamamıştı, beline doğru dӧkülen uzun saçları hafif esen rüzgar yüzünden uçuşurken, taktığı mor renk bandana saçlarının karışmasını engellemişti. Ben onun her hareketini seyre dalmışken o çoktan bahçede gӧrdüğü arkadaşlarıyla selamlaşmaya başlamıştı. Bu gӧrüntü aklıma onu ilk gӧrdüğüm anı getirmişti.

Onu ilk liseye başladığım gün gӧrmüştüm. Sınıflarımız karşı karşıyaydı ilk günden beridir. Fazla asosyal ve içe kapanık bir tip olduğumdan karşı sınıftakilerle tanışmayı geçtim, kendi sınıfımdan bile kimseyle doğru düzgün konuşmazdım. Ben bu kadar çekingen ve utangaç bir insanken nasıl benimle taban tabana zıt birine sırılsıklam aşık oldum cidden anlaşılması zordu.

İlk zamanlar onu sadece sınıftan çıkıp bahçeye veya kantine indiğimde gӧrürdüm.  Her zaman yanında birileri olurdu, her zaman sanki dünyanın en keyifli şeyini yapıyor gibi dolu dolu gülümserdi. Başta bu anlamsız neşesine sinir olsam da gülüşünün samimi olduğunu anlayınca ona engel olamadığım şekilde hayranlık duymaya başladım. Genelde tenefüsleri sınıfında yalnız başına geçiren ben, onu gӧrmek için her fırsatta bahçeye veya kantine iner olmuştum. Bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjisi vardı... Ve tabii ki bu güzel aurası sadece benim tarafımdan fark edilmemişti, bu yüzden hiç çaba sarf etmeden bir çok arkadaş edinmişti. Onun yanına gidip tanışmayı,konuşmayı, arkadaşı olmayı çok istemiştim ama bir türlü cesaret edemedim.

Zaman geçtikçe onun hayatında olma fikri daha da imkansız gelmeye başlamıştı bana. O daha çalışkan, daha enerjik, daha sosyal ve daha güzel oldukça ben kendimi yetersiz hissetmeye başlamıştım. Tabii bunda daha ӧnce defalarca kez gӧrünüşüm veya davranışlarım sebebiyle zorbalığa uğramış olmamın payı da vardı. Kendimi ona layık olmadığıma o kadar inandırmışken bir şeyi atladığımı fark ettim. O kimseyi dış gӧrünüşü, davranışları veya engeli yüzünden küçük gӧrmez, ayrım yapmazdı. Buna bizzat kendim defalarca kez şahit olmuşken beni gӧrünüşüm yüzünden hayatında istemeyeceğini düşünmem tamamen benim salaklığım ve ӧzgüvensizliğimdi.

Yaşadığım aydınlanmanın ve farkındalığın verdiği cesaretle artık hayatında olmak için bir adım atmaya karar verdim. Bunun için en ideal zamanın doğum günü olduğuna kanaat getirdim, daha doğrusu onunla konuşma başlatacak uygun mesajı bir türlü bulamayınca zaten yaklaşmakta olan doğum gününden faydalanmayı mantıklı buldum ve hala da buluyorum.

O zaman bugünün tarihini bir kenara not edin; çünkü bugün her geçen dakika daha fazla aşık olduğum kıza, Gülriz'e ilk defa bir adım atacağım.

Aniden gelen cesaret ve umutlu coşkuyla öğlen arasında atmayı planladığım mesajı şimdi atmaya karar verdim. Telefon numarasını bulmak hiç de zor olmamıştı. Bana bӧyle bir fırsatı verdiği için yüzüne bakmaya katlanamadığım İngilizce hocasına defalarca kez teşekkür edebilirdim. Onunla tek ortak dersimiz İngilizce'ydi ve düşüncesizlikte çığır açan hocamız bizi hafta sonları da rahat rahat taciz etmek için bir WhatsApp grubu açmış ve sınıftaki herkesi gruba eklemişti. İlk açıldığında sinir olduğum Wp grubunun bu kadar işe yarayacağını bilseydim sӧvüp saymak yerine şükrederdim.

Ortak gruptan numaramı ve kim olduğumu bulabilirdi o yüzden eski hattımı kullanmalıydım. Ellerim titreye titreye telefonun SIM kartını değiştirdim ve WhatsApp'a girip "Gӧkkuşağım🌈" diye kaydettiğim numarasına tıkladım. Derin bir nefes alıp parmaklarımı klavyede gezdirdim.

05***: Doğum günün kutlu olsun canımın içi. İyi ki doğdun, iyi ki varsın 💜

Heyecenla yazdığım mesajı gӧnderirken fısıldadım "İyi ki kalbimdesin gökkuşağım". Ona ilgi duyduğum 3 yıl boyunca  Gülriz'e en uygun hitap şeklinin "gökkuşağım" olduğuna karar vermiştim. Bunun tek sebebi renkli cıvıl cıvıl kişiliği veya okulda bile renkli aksesuarlar takıp kendini farkedilir kılması değildi.  Mevzu gülüşünün bana yağmur sonrası çıkan gökkuşağının verdiği huzuru ve mutluluğu yaşatmasıydı. Keşke mesajımda ona gökkuşağım diye hitap edecek cesaretim olsaydı ama belki zamanla o da olurdu.

Cesur olmayabilirim ama en azından aklımı kullanabiliyorum. İnanmayacağını bildiğim aşk cümleleri yazmaktansa cevap vermesi kesin olan bir mesajla onunla bir konuşma başlatmak garantici olduğumu mu yoksa zeki olduğumu mu gӧsterirdi bilmiyorum ama şu an bu ӧnemsiz bir detay.

Cevap vereceğinden bu kadar emin olmamın sebebi çoğu arkadaşının telefon numaralarını rehberine kaydetmekle uğraşmayacak kadar umursamaz biri olduğunu bilmemdi. Bu bilgiyi lehime kullanmış olmak biraz kӧtü hissettirse de sonuçta sapık değilim. Ona kӧtü bir şey de yazmadım, sadece beni rehberine kaydetmediği arkadaşlarından biri zannedip cevap verecek.

Ben kafamın içimde kurduğum mahkemede kendimi aklarken gelen bildirim usul usul atan kalbimin bir anda holiganlaşması için gereken heyecanı fazlasıyla sağladı.

Gӧkkuşağım🌈: Teşekkür ederimm ❤️

———
İlk bölümün sonu...
Umarım beğenmişsinizdir 🤍