Bana yardım et. // Bachisagi

[1]

"Off, içecek alacak para bile yok." dedi sıkıntıyla yolda yürürken Bachira. Yere bakarak yürürken uzun süredir kendisiyle sürüklediği taşa tekrardan vurduğunda birisinin ayağına geldiğini gördünce kafasını kaldırdı. İri yarı ayı gibi iki adam karşısında dikiliyordu.

Adamlardan biri,"B-Ba.. Bahci- ney?" diyip diğerine döndüğünde adam iç çekerek "Bachira Meguru." diye cevap verdi. Daha sonra ikisi de Bachira'ya döndüğünde Bachira sanki Bachira değilmiş gibi yanlarından yürümek için adım attı. Adım attığı gibi adamın teki kolundan tutunca Bachira ayağını kolunun üzerine getirip baskı yaparak adamdan kurtulduğu gibi son hız koşmaya başladı. "LAN, YAKALAYIN!"

'BU ADAMLAR KİM LAN??' diye aklından geçirirken neden olduğunu bile bilmediği hâlde arkasından koşturan adamlardan kaçıyordu.

En sonunda bir ara caddeye girdi ama uzun çitlerle kapalıydı. "Ofhhhh, sonunda. Dur yerinde." dedi nefes nefese kalan adamlardan biri. Bachira önce onlara dönüp sonra çitlere baktı. Biraz geri çekilip koşmaya başladığında adamlar da arkasından yürümeye başladı. "oradan kaçış yok, tefecilerden kaçıyormuş gibi ne uğraşıyorsun?"

Bachira zıplayarak bir ayağını duvara atıp oradan tekrar zıpladığında çitlerin en yukarısına tutunduktan sonra kendini yukarı çekti. Adamlar durup ona mal mal bakarken Bachira dil çıkarıp çitlerin diğer tarafına atladı. Son hız oradan uzaklaşırken adamlar birbirine bakıp öylece kaldı.

----

"Daha nazik görünen birilerini göndermeliydin." dedi koltukta yayılırken saçı örgülü kişi.

"Neden?" diye sordu İsagi.

"O adamları kim görse son gaz koşup kaçar. Mafyaya benziyorlar?" diye cevap verdi.

"Kaçsa ne olur? yakalayamayacaklar mı sanki." derken İsagi, telefonu çaldığında elini cebine daldırdı.

Aramayı yanıtlayıp bir süre telefonun karşısındaki kişiyi dinledikten sonra "Bulmadan gelmeyin." diyip kapattı.

"Ne olmuş?" diye sordu koltuktaki kişi sırıtırken.

"Çalışanlarım biraz dalgındır ya sıkıntı yok." dedi İsagi.

----

"Ee, bulamazsak ağzımıza sıçar." diye konuştu iri adamlardan biri karanlık yolda sadece sokak lambalarının ışığı olan kaldırımda yürürken.

"Ee, nasıl bulacağız?"

"Nereden bileyim, kaçtı gitti bücür."

Onaylayan, sinirli homurtular çıkartırken etraflarına bakındılar yürürlerken. Bir süre sonra aralarından biri diğerine, "Şu çocuk değil mi?" diyerek bir yönü işaret etti.

Adam o tarafa baktığında ağacın altında kedi besleyen kişiyi gördü. "Evet, o." dedi çocuğu izlerken. Sessiz sedasız arkasından yaklaştılar birkaç saat önce ellerinden kaçırdıkları siyah-sarı saçlı kişinin.

Turuncu saçlı adam kedi besleyen kişinin tişörtünden tutup havaya kaldırdı. Sarı gözlü ne olduğunu daha anlayamazken, "Sonunda," dedi saçı bir garip adam.

"Ne sonunda lan ne sonunda, sapık mısınız Allah'sızlar ne takip ediyorsunuz sabahtan beri?" diye debelenirken konuştu Bachira.

Adamlar birbirine bakıp Bachira'ya döndüler. Daha sonra hiçbir şey söylemeden yakaladıkları çocuğu arabaya atıp Bachira'yı dikkate almayı reddettiler.

"Lan, açın kapıları! Borcum yok ki benim!" diye bağırıyordu arabanın içinde. Bağırırken de debelenmeyi bırakmıyor, arabayı sallıyordu bildiğin. Garip saçlı olan direksiyona geçip arabayı sürmeye başladığında turuncu saçlı olan ise telefonunu eline aldı.