Bana yardım et. // Bachisagi

[9]

  "Önümle ilgilenmen gerekirken neden arkamı da işe katıyorsun?" dedi Bachira sessiz inlemelerinin arasında.

  "Sevmediğini söyleyebilir misin?" diye sorusuna soruyla cevap verdi İsagi. Bachira yanıt vermediğinde belini büküp kızarık kulaklarla birleştirdi dudaklarını.

  Ellerini kabin kapısının üzerinden çekip İsagi'yi uzaklaştırdı kulağından. İsagi, Bachira'nın içindeki parmaklarını hızlandırarak daha da arttırdı sevgilisinin inlemelerini. Parmaklarını çıkarttığında Bachira arka tarafını boş hissetse de sonradan tüm vücudunu kastı alt tarafında hissettiği hareketlenmeyle.

  İsagi Kapıya ellerini yaslayan kişinin kalçasından tutup kulozete dönmesini sağladı. Bachira kulozetin başından tuttuğunda İsagi aletini önünde arkasını dönük kişinin bacaklarının arasına soktu. "Bacaklarını biraz daha birleştir."

  Bachira dediğini yaptı, ayaklarını hareket ettirip birbirlerine yaklaştırdı ve bacaklarının arasındaki aleti sıkarak ona sürtünmesine izin verdi. İsagi bacaklarının arasında ileri geri hareket ederken aletinin kendi aletine değmesi daha da heyecanlandırdı onu. Her sürtünüşte Bachira'nın alt tarafı daha da kızarıyor ve ikisi de sınırlarına yaklaşıyordu. Bu durum Bachira'nın o kadar hoşuna gitti ki bacaklarında güç kalmamıştı.

  İsagi bir elini Bachira'nın kalçasından çekip karnına bastırdı. "Dik dur, bacaklarını ayırma."

  Bachira büktüğü belini düzeltip titreyen bacaklarını yine sıkılaştırdı. Bacaklarını bırak, ellerinde tuvaletin kenarlarını tutacak güç bile kalmamıştı. Kızarık yüzü ve kısık gözleriyle sadece bacak arasına girip çıkan aleti ve kendisininkinin nasıl seğirdiğini izlerken daha fazla dayanamayacağını hissetti. "Ben.., çok yakınım." dedi kısık sesle.

  İsagi cevap vermedi ama hızlanan hareketlerinden Bachira'yla aynı durumda olduğu belliydi. Çok geçmeden, ikisi de aynı anda boşaldıklarında sifonu çekip pantolonlarını giyerek ayrıldılar oradan.

  Alayla, "Halka açık yerde bu hale gelecek kadar çok mu seviyorsun beni?" derken elini sevgilisinin omzuna attı İsagi. Daha yeni normale dönen Bachira'nın yanakları yine kızardı. Dalgaya vurup "Tabii, ne kadar seviyorum anlatamam." gibi şeyler söylemesi gerekirken şuan herhangi bir şey söylemek için dudaklarını aralayamayacak kadar utanması neydi böyle? Ona onu sevdiğini söylemek eskisinden bin kat daha zordu, buna cesaret ederse oracıkta bayılırmış gibi hissediyordu.

  İsagi bir cevap gelmeyince belini büküp sevgilisinin yüzüne baktı. Bachira ise ona bakan yüze büyük gözlerle dönse de bakışlarını kaçırıp kızarık yüzünü saklamak adına aşağı eğdi kafasını. "He, tabii." diyebildi sadece. İsagi gülmemek için kendini zor tuttu, dudakları istemeden kıvrıldı ve yanakları pembeleşti. Neden olduğunu her ne kadar bilmese de o da bakışlarını başka yöne çevirdi.

  O an fark etti arabalarının yanında duran beklemekten bunalmış oldukları yüzlerinden belli olan iki arkadaşını.

----

  "İsagi Yoichi'nin sevgilisinin, Bachira Yu ve kocasının oğlu Bachira Meguru olduğu onaylandı efendim." dedi çalışan kadının önünde saygıyla belini bükerek eğilirken. Daha sonra doğrulup yaklaştı ve elindeki dosyayı masaya koydu.

  Kadın sıkıntıyla elini ağzına getirip tırnaklarını dişledi. Başını eğip bakışlarını yere sabitlerken ayağını hızlı bir ritimle yere vurup kaldırıyordu. İçinde bastırdığı suçluluk duygusu yine gün yüzüne çıkmış, oğlunun sevgilisiyle nasıl yüzleşeceğini düşünüyordu. Çocuk kadını gördüğü anda ona saldırsaydı bile kadın, buna asla bir şey diyemezdi.